Grodowice
Grodowice – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Bejsce[6][4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2019) |
218[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-512[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TKA |
| SIMC |
0226916[4] |
Położenie na mapie gminy Bejsce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego  | |
 50°16′01″N 20°35′21″E/50,266944 20,589167[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0226922 | Argentyna | część wsi |
| 0226939 | Białków | część wsi |
| 0226945 | Chałupki | część wsi |
| 0226951 | Ulica | część wsi |
Historia edytuj
Grodowice w wieku XIX – wieś i folwark w powiecie pińczowskim, gminie i parafii Bejsce.
W 1827 r. było tu 35 domów i 205 mieszkańców
W XV wieku należały do Warcisława herbu Lis (Długosz L.B. t.II, s.411)[7].
Folwark Grodowice odległy od Wisły 5 wiorst. Rozległość folwarczna wynosiła mórg 416 w tym: grunta orne i ogrody mórg 266, pastwisk mórg 7, lasu mórg 163, nieużytki i place mórg 10. Budynków murowanych było 2, drewnianych 5, płodozmian 9. polowy. Folwark ten został oddzielony od dóbr Bejsce w r. 1879[8].
W 1929 r. majątek posiadał tu Adam Byszewski. Był jeden sklep z towarami różnymi, jeden sklep spożywczy i dwóch szewców[9].
Stanowisko archeologiczne edytuj
W Grodowicach w 2005 roku odkryto wielokulturowe stanowisko archeologiczne. Badaniami na nim zajmują się archeolodzy z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stwierdzono ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (kultura pucharów lejkowatych), epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (kultura trzciniecka i łużycka) oraz średniowiecza. Najciekawsze są pozostałości z wczesnej epoki żelaza. Stwierdzono bowiem właściwie nieznane dotąd w Polsce groby szybowe, które składają się z wielu „pięter” pochówków. Stwierdzono także ślady ofiar z ludzi. Być może grób ten kryje pochówek ważnej osoby (wodza lub księcia). Średniowiecze reprezentuje cmentarzysko szkieletowe z XI–XII wieku. Badania „Struktury osadnicze z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza w zachodniej Małopolsce” prowadzone są przez UJ pod kierunkiem P. Godlewskiego[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 38774
- ↑ Strona gminy –> Ludność gminy. Stan ludności w dniu 8.08.2019 [dostęp 2022-03-04]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 336 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Bejsce. Urząd Gminy Bejsce. [dostęp 2015-04-02].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Grodowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 835.
- ↑ Grodowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 835.
- ↑ The 1929 Polish Business Directory Project [online], data.jewishgen.org [dostęp 2017-03-28].
- ↑ Badania archeologiczne w Grodowicach. archeo.uj.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-23)].