Groniczek (Beskid Żywiecki)
Groniczek (894 m) – szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego będącego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego[1]. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czernic (Czyurniec), Przełęcz Zubrzycką, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce. Grzbietem tym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. Z północno-wschodnich stoków Groniczka spływa jeden z dopływów potoku Sidzina (zlewnia Bałtyku), w stoki pomiędzy Kieczurą i Groniczkiem wcina się niewielki potok będący dopływem Zubrzycy (zlewnia Morza Czarnego)[1][2].
 Groniczek widoczny po prawej stronie Kieczury | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
894 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°45′12,8″N 19°08′07,4″E/49,753556 19,135389
| |
Na szczycie Groniczka znajduje się drewniany krzyż. Szczyt jest trawiasty, dzięki temu rozciąga się z niego szeroka panorama widokowa. W północnym kierunku widoczny jest Czernic (Czyrniec), którego masyw przesłania większą część Pasma Policy, na prawo od niego szczyty Beskidu Makowskiego, Zębalowa w Beskidzie Wyspowym i pobliski Kiełek. W kierunku wschodnim widoczne są szczyty Gorców. Horyzont zamyka łańcuch Tatr i Góry Choczańskie. Na tle Tatr widoczne są wzniesienia Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, wśród których wyróżnia się Bukowiński Wierch z przekaźnikiem TV[2].
- Szlak turystyczny
Przełęcz Sieniawska – Przełęcz Pieniążkowicka – Żeleźnica – Przełęcz Spytkowicka – Kieczura – Przełęcz Zubrzycka – Czyrniec – Polica
Przypisy edytuj
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2014-04-01].
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, ISBN 83-89188-59-7.