Grudna Kępska

wieś w województwie małopolskim

Grudna Kępskawieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Biecz

Grudna Kępska
wieś
Ilustracja
Drewniany dwór z 1736
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

gorlicki

Gmina

Biecz

Liczba ludności (2022)

696[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-340[3]

Tablice rejestracyjne

KGR

SIMC

0344892

Położenie na mapie gminy Biecz
Mapa konturowa gminy Biecz, po prawej znajduje się punkt z opisem „Grudna Kępska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Grudna Kępska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Grudna Kępska”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Grudna Kępska”
Ziemia49°44′18″N 21°18′25″E/49,738333 21,306944[1]

Wieś jest oddalona od Biecza o ok. 3 km w kierunku wschodnim, położona nad rzeką Ropą.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grudna Kępska, po jej zniesieniu w gromadzie Binarowa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Grudna Kępska należy do jednych z najstarszych miejscowości w Gminie Biecz. W roku 2001 założono tu ludowy klub sportowy. Na terenie wsi działa ochotnicza straż pożarna, koło gospodyń wiejskich, dom ludowy oraz szkoła podstawowa.

Integralne części wsi edytuj

Integralne części wsi Grudna Kępska[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0344900 Dział część wsi
0344917 Podskale część wsi
0344923 Rola część wsi
0344930 Tomaśnica część wsi

Historia edytuj

Pierwsza zapisana wzmianka o wsi Grodna alias Wirzbicza pochodzi z 1398 roku[6]. Nazwa Kępska pochodzi od nazwiska Jana Kępskiego, pułkownika wojsk J.K.Mości i Rzeczypospolitej, który przywilejem królewskim dnia 11 sierpnia 1761 r. otrzymał wieś w dzierżawę. Wyróżniono w ten sposób tę część wsi od sołtystwa Grudna, leżącego na przedmieściu bieckim, które to miało osobnych posesorów. Od 1766 r. posesorem sołtystwa Grudna był Wojciech Biesiadecki, który otrzymał je nadaniem królewskim po zmarłym Stefanie Uniatyckim.

Z 16 na 17 września 1943 r. esesmani rozstrzelali we wsi Barbarę Augustyn za współpracę z Gwardią Ludową i dwóch partyzantów – gwardzistów[7].

W 1972 roku wieś została odznaczona przez Radę Państwa PRL Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy za zasługi w walce z okupantem hitlerowskim[8](od 1992 roku order ten nie funkcjonuje w systemie odznaczeń polskich).

Zabytki edytuj

  • drewniany dwór wzniesiony ok. 1736 r;
  • murowana kaplica z XVIII w;
  • pomnik poświęcony pamięci dwóch partyzantów Gwardii Ludowej i współpracującej z nimi Barbarze Augustyn.

Sport edytuj

  • ludowy klub sportowy.

Informacje o klubie:

  • pełna nazwa – Ludowy Klub Sportowy Grudna Kępska;
  • rok założenia – 1958,
  • prezes – Henryk Czajka,
  • wiceprezes – Dawid Gucfa,
  • trener – Bogumił Wąsacz,
  • barwy – niebieskie,
  • najwyższa klasa rozgrywek – A klasa w Małopolskim Związku Piłki Nożnej,
  • stadion – Korczyna,
  • pojemność – 400 miejsc,
  • oświetlenie – brak,
  • wymiary – 100 m x 60 m.

Ludzie związani z miejscowością edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39482
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 343 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 18, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-04-24]. 
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Grodna w Słowniku historyczno-geograficznym województwa krakowskiego w średniowieczu
  7. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945” , Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 390
  8. Praca zbiorowa, Przewodnik po Polsce, Sport i Turystyka, Warszawa 1991, str.24

Linki zewnętrzne edytuj