Grupa Azorro (Supergrupa Azorro) – grupa artystyczna powstała w 2001 roku działająca w obrębie sztuki wideo i tworząca akcje artystyczne. Grupę współtworzy czterech artystów: Oskar Dawicki, Igor Krenz, Wojciech Niedzielko, Łukasz Skąpski, którzy już w momencie zakładania grupy mieli spory dorobek w dziedzinie performance, fotografii i wideo[1]. Dowcipne działania grupy stanowią swoistą przeciwwagę dla egzystencjalnej powagi sztuki krytycznej poprzedniej dekady. Działania grupy nie są jednak pozbawione głębszych treści, zawierają one dozę ironii określanej jako „lekki krytycyzm”[2], czyli krytyki systemu kultury w sposób, który nikogo nie urazi, i z którym wszyscy się zgodzą. Poruszają kwestie oceny sztuki współczesnej, stanu instytucji wystawienniczych oraz pozycji artysty w hierarchii zarówno artystycznej, jak i społecznej[3]. Prace Azorro charakteryzują się przenikliwością, podważają obowiązujące normy, ukazują wywrotowy sposób myślenia członków grupy[4].

W 2010 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu odbyła się pierwsza monograficzna wystawa Supergrupy Azorro zatytułowana Idealna wystawa, której kuratorką była Joanna Zielińska[5].

Filmografia

edytuj

2001:

2002:

  • Azorro Standard
  • Hamlet
  • Portret z kuratorem – artyści robią sobie pamiątkowe fotografie, na których „przypadkowo” pojawia się znana osoba ze świata sztuki. Praca jest aluzją do ukrytej, ale dużej władzy kuratorów nad artystami i ich sztuką.
  • Czy artyście wszystko wolno? – grupa powraca do odwiecznego pytania, z tym, że tu sprowadzają je oni do absurdu, ostentacyjnie przechodzą na czerwonym świetle, plują i sikają w miejscach publicznych.
  • Najlepsza galeria
  • Koniec sztuki
  • Hic et nunc
  • Propozycja – propozycja wzięcia udziału w „prestiżowym” projekcie, ale bez budżetu;

2003:

  • Pyxis Systemetis Domestici Quod Video Dicitur

2004:

  • Awaria
  • SMART
  • Coś tu nie gra
  • Niech się dzieje, co chce
  • Rodzina

2005:

Wybrane wystawy zbiorowe

edytuj
  • 2009 Wasser und Wein – Der Katholische Faktor in der Zeitgenössischen Kunst, Städtische Galerie im Leeren Beutel, Regensburg;
  • 2008 „Ich kann mir nicht jeden Tag ein Ohr abschneiden”. Dekonstruktionen des Künstlermthos / „I can’t slice off an ear every day”. Deconstructing the Myth of the Artist, Hamburger Bahnhof, Berlin;
  • 2007 Fluxus East. Fluxus Networks in Central Eastern Europe, Kunstlerhaus Bethanien, Berlin
  • 2006 Proposal, Netherlands Media Art Institute „50% beeld”, Amsterdam; Mentality, Łódź Biennale;
  • 2005 In the New Reality of Europe, MoMA, Tokyo; Jak rozmawiać o sztuce współczesnej?, Arsenał, Białystok; Boys, Bunkier Sztuki, Kraków; Spojrzenia, Zachęta, Warszawa;
  • 2004 Pod flagą biało-czerwoną, Tallin; New Video New Europe, The Renaissance Society, Chicago;
  • 2003 RASTER. Aktuelle Kunst aus Polen, Museum Junge Kunst, Frankfurt/O; Prague Biennal; WRO 03, Wrocław; Public Rituals, Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig, Wiedeń; Backfabrik, Berlin;
  • 2002 Video-Zone. 1st International Video-Art Biennial, Tel Aviv; The Polish Video, Project Space, Kunsthalle, Wiedeń; The Centre of Attraction. 8th Baltic Triennial of International Art, CCA, Wilno; Rowelucja, Raster, Warszawa; Magisters & Friends, Bunkier Sztuki, Kraków; Cztery pokoje, Bunkier Sztuki, Kraków.

Przypisy

edytuj
  1. Joanna Zielińska, Supergrupa Azorro, [w:] „Tekstylia bis”, red. Piotr Marecki, Kraków 2006.
  2. Wojciech Szymański, Dobry tekst, Ha!art nr 25, s. 77–78
  3. Marek Wasilewski, Azorro – Therapy for Artists, „Flash Art” (Milano), 2004
  4. Jakub Banasiak, Śmiech na sali (wystawowej), 23.12.2008, „Obieg
  5. Opis wystawy na www.csw.torun.pl. [dostęp 2010-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-22)].
  6. Pomysłodawca filmu i jego współautor, członek Supergrupy Azorro, Łukasz Skąpski oficjalnie potwierdza istnienie tego filmu.

Bibliografia

edytuj

Pozostała literatura

edytuj
  • ABECE Azorro, red. Krzysztof Gutfrański, Joanna Zielińska, wyd. CSW w Toruniu, 2010.
  • Jakub Banasiak, Śmiech na sali (wystawowej), „Obieg”, 23.12.2008.
  • Łukasz Ronduda, Karol – człowiek, który został papieżem Supergrupy Azorro. Czyli rzecz o nowej sztuce przykościelnej, „Obieg”, 2005.
  • Marek Wasilewski, Azorro – Therapy for Artists, „Flash Art” (Milano), 2004.
  • Magdalena Ujma, Portret grupowy z artystami na pierwszym planie – Polska łagodność i nuda, www.bunkier.com.pl, 2004.
  • Adam Mazur, To musi zwyciężyć. Salon odrzuconych Wenecja 2005, „Obieg”.
  • Wojciech Szymański, Dobry tekst, Ha!art nr 25, s. 77–78.
  • Christy Lange, The Need to Document, „Frieze”, October 2005, s. 213.
  • M. Robecchi, Interview with Azorro, „Flash Art” (Milano), October 2003.

Linki zewnętrzne

edytuj