Grzęda (geomorfologia)
Grzęda – w geomorfologii jest to wypukła forma ukształtowania terenu, podłużna, rozłożysta formacja na zboczu, stoku lub ścianie. Grzęda przebiega z góry na dół, często obok równolegle do niej biegnących zagłębień terenu (rynien, żlebów, depresji itp.)[1].
Grzędą nazywa się także silnie wydłużone wzgórze o słabo rozciętych stokach i spłaszczonej wierzchowinie. Najczęściej mówi się o grzędach, gdy tego rodzaju formy występują obok siebie równolegle[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Szkolny słownik geograficzny – Jan Flis (1986)