Grzegorz Ilka
Grzegorz Ilka, ps. A.G.Rawicki, agr (ur. 26 kwietnia 1963, zm. 16 marca 2019[1]) – polski działacz lewicowy i związkowy.
| ||
| Data urodzenia | 26 kwietnia 1963 | |
| Data i miejsce śmierci | 16 marca 2019 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | działacz związkowy | |
| Odznaczenia | ||
  
| ||
ŻyciorysEdytuj
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W latach 1981–1986 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Przed 1989 r. związany z lewicową opozycją antykomunistyczną; m.in. drukarz i redaktor prasy niezależnej – „Robotnika”, „Robotnika Pomorza Zachodniego” oraz pism: „Naprzód”, „Magazyn Robotnika”, „Praca, Płaca, BHP”, „Robotnik Mazowiecki”, „Warszawianka”, „Solidarność HBB” w Częstochowie i innych. Jeden z założycieli podziemnego Wydawnictwa im. Olofa Palme[2]. Członek Grupy Politycznej „Robotnik”. Organizator Miesiąca prasy zakładowej NSZZ „Solidarność” w 1987 r.
Współzałożyciel i działacz pacyfistycznego „Ruchu Wolność i Pokój” w 1985. Współtwórca i wieloletni działacz odrodzonej Polskiej Partii Socjalistycznej, do 1989 sekretarz Centralnego Komitetu Wykonawczego. Członek jej odłamów: PPS-Rewolucja Demokratyczna, następnie TKK PPS. Od 1990 do odejścia z partii w 1995 ponownie członek oraz sekretarz CKW PPS. W wyborach parlamentarnych w 1991 kandydat na posła do Sejmu z list Ruchu Demokratyczno-Społecznego Zbigniewa Bujaka[3]. W latach 1996–2000 działacz Unii Pracy.
Współzałożyciel (w 1999) i do 2014 przewodniczący, a od 2014 wiceprzewodniczący Ogólnopolskiego Pracowniczego Związku zawodowego „Konfederacja Pracy”, który zajmuje się m.in. tworzeniem struktur związkowych w sieciach hipermarketów.
Od 1996 do 1997 rzecznik prasowy Jolanty Banach, Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet. Od 1997 do 2014 sekretarz prasowy Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. Od 2009 ponownie członek Polskiej Partii Socjalistycznej. Na 40. Kongresie PPS wybrany do Rady Naczelnej ugrupowania, objął funkcję sekretarza jej prezydium. W ramach porozumienia wyborczego PPS z Zielonymi kandydat z listy tej drugiej partii w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[4].
Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Odznaczenia i wyróżnieniaEdytuj
W 2000 za działalność na rzecz kultury niezależnej otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury, w 2008 odznakę „Zasłużony dla OPZZ”, w 2009 Odznakę Honorową za Zasługi dla Ochrony Pracy, 1 grudnia 2015 Krzyż Wolności i Solidarności[5], a 13 maja 2019 pośmiertnie Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[6].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Zmarł Grzegorz Ilka. Działacz opozycji w PRL miał 55 lat - WP Wiadomości, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2019-03-17] (pol.).
- ↑ Grzegorz Ilka w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–1989”
- ↑ Chwedoruk 2004 ↓, s. 82.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 128
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 646
BibliografiaEdytuj
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności
- Rafał Chwedoruk, Socjaliści z Solidarności w latach 1989-1993, Wydawnictwo Sejmowe, 2004, ISBN 83-7059-668-1.