Grzegorz Wiśniewski (generał)
Grzegorz Krzysztof Wiśniewski (ur. 22 kwietnia 1952 w Olsztynie) – polski wojskowy (generał brygady) i dyplomata.
| |
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1952 roku |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
adiunkt w Akademii Sztabu Generalnego, zastępca dyrektora w MON, dyrektor ds. planowania akademickiego i polityki w Akademii Obrony NATO w Rzymie |
| Późniejsza praca |
ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Indonezji i następnie w Demokratycznej Republice Timoru Wschodniego |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Ukończył Wojskową Akademię Techniczną (1976) i studia doktoranckie w Akademii Sztabu Generalnego[1]. W 1981 r. otrzymał stopień doktora w zakresie nauk wojskowych i został najmłodszym adiunktem w Akademii Sztabu Generalnego[1].
Awansowany na stopień majora w 1986 roku, podpułkownika w 1987 roku[1] i pułkownika w 1992 roku[2].
W 1989 roku był obserwatorem w misji rozjemczej ONZ w Iraku, skąd został ewakuowany przed wybuchem wojny[1]. W późniejszym okresie służył w XV zarządzie Sztabu Generalnego, przekształconym w Departament Wojskowych Spraw Zagranicznych Ministerstwa Obrony Narodowej. Od 1992 roku pracował na stanowisku radcy w ambasadzie RP w Brukseli, następnie pełnił funkcje zastępcy dyrektora departamentu w MON, radcy-ministra pełnomocnego w stałym przedstawicielstwie przy NATO. 15 sierpnia 2001 roku został mianowany na stopień generała brygady[3]. Od 2002 roku – dyrektor ds. planowania akademickiego i polityki w Akademii Obrony NATO w Rzymie[2]. W 2006 roku pełnił funkcję pełnomocnika ministra obrony narodowej, a od 2007 roku – attaché obrony – wojskowego, morskiego i lotniczego przy ambasadzie RP w Moskwie.
6 maja 2011 roku został mianowany na stanowisko ambasadora w Indonezji[4] (akredytowanego również w Timorze Wschodnim), a 24 stycznia 2012 roku – także przy ASEAN[5]. 26 czerwca 2013 roku został odwołany (z mocą od 30 czerwca 2013 roku) z zajmowanych stanowisk ambasadora w Indonezji[6], Timorze Wschodnim[7] i przy ASEAN[8].
Awanse[1][2] edytuj
- podporucznik – 1975
- porucznik – 1978
- kapitan – 1982
- major – 1986
- podpułkownik – 1987
- pułkownik – 1992
- generał brygady – 15 sierpnia 2001[3]
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[9]
- Złoty Krzyż Zasługi (1997)[10]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Biuletyn z posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych (nr 210). Kancelaria Sejmu – Biuro Komisji Sejmowych, 2011-03-02. s. 14. [dostęp 2013-09-15].
- ↑ a b c Biuletyn z posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych (nr 210). Kancelaria Sejmu – Biuro Komisji Sejmowych, 2011-03-02. s. 15. [dostęp 2013-09-15].
- ↑ a b M.P. z 2001 r. nr 28, poz. 475.
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 44, poz. 472.
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 261.
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 716.
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 717.
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 718.
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 9.
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 61.