Gubernia niżnonowogrodzka

Gubernia niżnonowogrodzka (ros. Нижегородская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR we wschodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Piotra Wielkiego w 1714, w latach 1779–1796 namiestnictwo niżnonowogrodzkie, od 12 grudnia?/23 grudnia 1796 ukazem Pawła I przekształcone ponownie w gubernię. Stolicą guberni był Niżny Nowogród. Zlikwidowana w 1929.

Gubernia niżnonowogrodzka
Нижегородская губерния
gubernia
1796–1929
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Niżny Nowogród

Powierzchnia

51 252 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


1 584 774

• gęstość

30,9 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni niżnonowogrodzkiej
Liczba ujezdy

11

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Graniczyła od północy z gubernią kostromską i wiacką, na wschodzie z gubernią kazańską i symbirską, na południu z gubernią penzeńską i tambowską, na zachodzie z gubernią włodzimierską. Rzeki Oka i Wołga (od Niżnego Nowogrodu) dzieliły gubernię na dwie części: północną – nizinną i południową – wyżynną.

Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 51 252 km². Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 11 ujezdów.

Demografia

edytuj

Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 1 584 774 osób – Rosjan (93,2%), Mordwinów (3,4%) i Tatarów (2,6%).

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]

edytuj
Ujezd Rosjanie Mordwini Tatarzy Żydzi Maryjczycy
Gubernia ogółem 93,2% 3,4% 2,6%
Ardatowski 98,8%
Arzamaski 92,9% 6,9%
Bałachiński 99,5%
Wasilsurski 87,0% 8,6% 4,2%
Gorbatowski 99,9%
Kniaginiński 98,0% 1,9%
Łukojanowski 85,2% 14,3%
Makarijewski 98,5% 1,2%
Niżnonowogrodzki 97,6% 1,0%
Siemionowski 99,9%
Sergacki 73,8% 8,9% 17,1%

Gubernia została zlikwidowana postanowieniem Prezydium WCIK 14 stycznia 1929. Na jej terytorium został utworzony obwód niżnonowogrodzki RFSRR, obecnie Federacji Rosyjskiej (w latach 1936–1990 obwód gorkowski RFSRR), o powierzchni 76 624 km².

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj