Gubernia wiacka (ros. Вятская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północno-wschodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo wiackie, w 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni była Wiatka. Zlikwidowana w 1929.

Gubernia wiacka
Вятская губерния
gubernia
1796–1929
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Wiatka

Powierzchnia

169 629 km²

Populacja 
• liczba ludności


3 030 831

• gęstość

17,9 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni wiackiej
Liczba ujezdów

11

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Graniczyła od północy z gubernią wołogodzką, na wschodzie z gubernią permską, na południu z gubernią kazańską i niżnonowogrodzką, na zachodzie z gubernią kostromską.

Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 169 629 km². Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 11 ujezdów.

Demografia

edytuj

Według wyników spisu powszechnego z 1897 liczba ludności wynosiła 3 030 831 osób – Rosjan (77,4%), Udmurtów (12,5%), Maryjczyków (Czeremisów) (4,8%), Tatarów (4,1%), Komi-Permiaków i Baszkirów.

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]

edytuj
Ujezd Rosjanie Udmurci Maryjczycy Tatarzy Komi-Permiacy Baszkirzy
Gubernia ogółem 77,4% 12,5% 4,8% 4,1%
Wiacki 99,5%
Głazowski 54,7% 41,6% 2,1% 1,5%
Jełabuski 53,3% 21,9% 3,1% 16,3% 3,7%
Kotielnicki 99,7%
Małmyski 53,8% 23,8% 3,7% 18,6%
Nolinski 99,9%
Orłowski 97,6% 2,4%
Sarapulski 71,3% 24,0% 1,8% 1,2%
Słobodski 95,0% 2,9% 2,0%
Urżumski 69,5% 25,3% 4,8%
Jarański 86,0% 13,9%

Gubernia została zlikwidowana 14 grudnia 1929. Obecnie (2013) terytorium historycznej guberni wiackiej wchodzi w skład obwodu kirowskiego Federacji Rosyjskiej i autonomicznej Republiki Udmurcji w składzie Federacji.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj