Gubernia wołogodzka

Gubernia wołogodzka (ros. Вологодская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północnej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo wołogodzkie, od 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni była Wołogda. Zlikwidowana w 1929.

Gubernia wołogodzka
Вологодская губе́рния
gubernia
1796–1929
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Wołogda

Powierzchnia

402 112 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


1 493 200

• gęstość

3,7 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni wołogodzkiej
Liczba ujezdów

10

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Gubernia była położona pomiędzy 64°45′ a 58°30′ szerokości geograficznej północnej i 60°0′ a 38°30′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią archangielską, na wschodzie z gubernią tobolską (od której oddzielał ją grzbiet Uralu), na południu z gubernią jarosławską, kostromską, wiacką i permską, na zachodzie z gubernią nowogrodzką, na północnym zachodzie z gubernią ołoniecką.

Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 402 112 km², gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 10 ujezdów.

Demografia

edytuj

Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 1 493 200 osób – Rosjan (91,2%) i Komiaków (8,6%).

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]

edytuj
Ujezd Rosjanie Komiacy
Gubernia ogółem 91,2% 8,6%
Ustiużski 99,8%
Wielski 99,9%
Wołogodzki 99,4%
Griazowiecki 99,9%
Kadnikowski 99,4%
Nikolski 99,9%
Solwyczegodski 99,9%
Totemski 99,9%
Ust-Sysolski 7,6% 92,3%
Jareński 30,9% 68,9%

Gubernia została zlikwidowana postanowieniem WCIK 14 stycznia 1929.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj