Gustavo Durán Martínez
Gustavo Durán Martínez (ur. 1906, zm. 1969) – hiszpański kompozytor[1] i oficer, amerykański dyplomata[2].
| Data i miejsce urodzenia |
1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1969 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1936 – 1938 |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
pracownik muzeum, dyplomata |
Wczesne życie edytuj
Durán Martínez urodził się w Barcelonie w 1906. W wieku czterech lat przeprowadził się do Madrytu. Pobierał nauki w szkole muzycznej. Zaprzyjaźnił się tam m.in. z Federico García Lorcą[1], miał także okazję spotkać Salvadora Dalí, Luisa Buñuela czy Rafaela Albertiego[3].
W 1927 skomponował balet Fandango del Candil. Wraz z argentyńską tancerką, Antonią Mercé y Luque, wyruszył w tour po Europie. Podczas występów grał skomponowaną przez siebie muzykę. W 1929 zamieszkał w Paryżu, gdzie studiował w konserwatorium Schola Cantorum de Paris. Pracował także jako menedżer jednego z hiszpańskich malarzy. W 1933 wrócił do Madrytu i zatrudnił się w przemyśle filmowym, biorąc udział w procesie nagrywania i dubbingowania filmów. Pracował m.in. dla hiszpańskiego oddziału wytwórni filmowej Paramount Pictures[4].
Był także jednym z przywódców ruchu Motorizada, jednej z organizacji kojarzonych z hiszpańskim politykiem i socjalistą, Indalecio Prieto[2].
Hiszpańska wojna domowa edytuj
W czasie wojny Durán Martínez dołączył do Komunistycznej Partii Hiszpanii. 18 czerwca 1936 został jednym z żołnierzy armii wspierającej rząd republikański[5].
Brał udział m.in. w drugiej bitwie o carretera de La Coruña (listopad 1936)[2] i w szturmie na Segowię (maj i czerwiec 1937)[6]. Był także dowódcą jednej z dywizji wojsk republikańskich w bitwie pod Brunete[7]. Ponadto w 1938 dowodził oddziałem podczas obrony tzw. linii XYZ, osłaniającej Walencję[8]. Na krótko służył także w wywiadzie[9].
W marcu 1939, gdy wojska generała Franco zajęły Walencję, Durán Martínez uciekł z Hiszpanii na pokładzie brytyjskiego statku.
Po wojnie edytuj
W maju 1940 Durán Martínez udał się do Nowego Jorku. Podjął pracę w Museum of Modern Art. Następnie przeniósł się do Waszyngtonu, gdzie pracował dla Unii Panamerykańskiej, w Wydziale Muzyki. W 1942 otrzymał obywatelstwo USA i został wysłany do Ambasady Amerykańskiej na Kubie[10].
W październiku 1946 został pracownikiem Organizacji Narodów Zjednoczonych[10].
Zmarł w 1969 w Atenach[11]. Został pochowany w małej miejscowości Alones na Krecie[12].
Rodzina edytuj
Żoną hiszpańskiego imigranta została 4 grudnia 1939 mająca szlacheckie korzenie Bontë Romilly Crompton[13]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Preston 2006 ↓, s. 112.
- ↑ a b c Thomas 2001 ↓, s. 477.
- ↑ Gustavo Durán memoria de un español polifacético. Residencia de Estudiantes. [dostęp 2019-08-31]. (hiszp.).
- ↑ Thomas 2001 ↓, s. 476-477.
- ↑ Thomas 2001 ↓, s. 478.
- ↑ Beevor 2006 ↓, s. 275-276.
- ↑ Beevor 2006 ↓, s. 278.
- ↑ Preston 2006 ↓, s. 810.
- ↑ Beevor 2006 ↓, s. 305.
- ↑ a b CONGRESS: Weighed in the Balance, Time, 22 października 1951 [dostęp 2019-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-06].
- ↑ Gustavo Duran of the U.N. Dies, The New York Times, 27 marca 1969.
- ↑ Saint Onoufrios church at Alones. Cretan Beaches. [dostęp 2019-08-31]. (ang.).
- ↑ BONTE R. CROMPTON IS WED IN ENGLAND; Daughter of Rye, N.Y., Couple Married to Gustavo Duran of Madrid on Dec. 4, The New York Times, 13 grudnia 1939.
Bibliografia edytuj
- Antony Beevor: The Battle for Spain: The Spanish Civil War 1936-1939. Londyn: Harper Perennial, 2006. ISBN 0-14-303765-X.
- Paul Preston: The Spanish Civil War. Reaction, Revolution & Revenge. Londyn: Harper Perennial, 2006. ISBN 978-0-00-723207-9.
- Hugh Thomas: The Spanish Civil War. Londyn: Penguin Books, 2001. ISBN 978-0-14-101161-5.
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia z archiwum Komunistycznej Partii Hiszpanii