Gustaw Piotrowski
Gustaw Piotrowski (ur. 1 marca 1833 w Tarnowie, zm. 31 grudnia 1884 w Krakowie) – polski fizjolog. Czynny członek Akademii Umiejętności w Krakowie, profesor fizjologii i mikroskopii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1873–1874 rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, poseł - wirylista na III kadencji Sejmu Krajowego Galicji[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: fizjologia i mikroskopia | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek rzeczywisty |
| Dziekan | |
| Uczelnia | |
| Rektor UJ | |
Życiorys edytuj
Syn Stanisława, adwokata w Tarnowie i właściciela majątku Chojnik i Alojzyi Cerasamow. Uczył się w gimnazjach w Wiedniu, maturę zdał w 1851 w gimnazjum w Tarnowie. W latach 1851-1856 studiował na Wydziale Lekarskim w Wiedniu. Po zdaniu pierwszego egzaminu lekarskiego zostaje asystentem profesora fizjologii Czermaka na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1857 roku otrzymuje dyplom doktora medycyny. Studia uzupełniające w latach 1858-1859 odbył w Heidelbergu. W 1859 roku mianowany zastępcą profesora fizjologii i mikroskopii na UJ, a w 1860 profesorem zwyczajnym. W latach 1864-1866, 1868-1869, 1870-1871, 1876-1878, 1880-1881 oraz 1883-1884 ośmiokrotnie był wybierany dziekanem Wydziału Lekarskiego UJ. W latach 1870-1873 był posłem do Rady Państwa w Wiedniu oraz członkiem Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie oraz prezesem krajowej komisji egzaminacyjnej lekarskiej.[2]
W 1865 opracował pierwszy pełny polski podręcznik czynności trawiennych i substancji odżywczych organizmu w warunkach prawidłowych – Fizjologia ludzka w zarysie. W roku 1857 opublikował opis reakcji biuretowej[3], która od jego nazwiska nazywana bywa „reakcją Piotrowskiego” lub „odczynem Piotrowskiego”[4][5].
Był ojcem czterech synów: Stanisława, Karola - adwokata i lekarzy Gustawa i Edwarda. Zmarł po długich i ciężkich cierpieniach[6] Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w pasie 2[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Karolina Grodziska-Ożóg, Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803–1939), wyd. II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 108
- ↑ Stanisław Marian Brzozowski Gustaw Piotrowski w; Polski Słownik Biograficzny tom XXVI wyd. 1981
- ↑ Dr. G. von Piotrowski. Eine neue Reaction auf Eiweisskörper und ihre näheren Abkömmlinge. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 24, s. 335-337, 1857.
- ↑ Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Interpress, 1981. ISBN 83-223-1876-6.
- ↑ Charles William Hale: Domestic Science. Cambridge: Cambridge University Press, 1915, s. 229, seria: Cambridge technical series.
- ↑ † Gustaw Piotrowski. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 1 ze stycznia 1885.
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Gustawa Piotrowskiego w bibliotece Polona