Gustaw Szulc
Gustaw Adolf Szulc (ur. 15 lipca 1884 w Burakowie, zm. 8 kwietnia 1941 w Warszawie) – polski profesor medycyny i zawodowy oficer.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Syn Ferdynanda i Marcjanny z Nowakowskich. Ukończył II Gimnazjum w Warszawie (1904). W 1905 za udział w akcji strajkowej został wydalony z Uniwersytetu Warszawskiego. Później studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Dyplom lekarza uzyskał na uniwersytecie w Kazaniu w 1911. Uczeń Odo Bujwida. Był specjalistą w dziedzinie medycyny wojskowej i sportowej, twórcą Stowarzyszenia Lekarzy Sportowych, pionierem higieny żywienia w Polsce, dyrektorem Państwowego Zakładu Higieny w latach 1932–1939[1].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 40-3-25,26)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy edytuj
- ↑ OKNA PAMIĘCI” – SYLWETKI PRACOWNIKÓW PZH [online] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-28].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: RASIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-26].
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi w służbie państwowej”.
Bibliografia edytuj
Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 726. [dostęp 2020-06-26].
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Gustawa Szulca w bibliotece Polona