KS HCP Poznań – założony w 1927 roku, polski klub sportowy (wielosekcyjny) z siedzibą w Poznaniu. Po wojnie reaktywowany 15 kwietnia 1945. W 1949 r. klub przystępuje do Centralnego Zarządu Związku Metalowców H. Cegielski Poznań. W 1950 r. zmienia nazwę na Związkowy KS Stal, a pod koniec roku następuje fuzja z Pocztowym KS Warta Poznań.
 |
KS HCP Poznań
|
|
| Pełna nazwa
|
Klub Sportowy HCP Poznań
|
| Przydomek
|
„ceglorze”
|
| Barwy
|
biało-czarne
|
| Data założenia
|
6 kwietnia 1927
|
| Data rozwiązania
|
1950
|
| Liga
|
okręgowa
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Stadion
|
do 1939 r., stadion na terenie zakładów HCP (na którym okupant wybudował Fabrykę Obrabiarek), od 1948 r., decyzją Komitetu Zakł. Partii w użytkowaniu Stadion Miejski.
|
| Właściciel
|
Zakłady im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu
|
- Pierwszy historyczny mecz rozegrano 3 kwietnia 1927 r. (na trzy dni przed oficjalną rejestracją klubu) z Admirą Poznań przegrywając 1-2[1].
- Mistrz Wielkopolski - 1927[2],. 1935/1936, 1936/1937, 1946/1947. W 1927 roku zespół nie wziął udziału w eliminacjach o wejście do I ligi. Później, pomimo trzykrotnej próby uzyskania awansu do I ligi, drużyna odpadała w eliminacjach.
- Mistrz Wielkopolski juniorów - 1939, w rozgrywkach centralnych o Mistrzostwo Polski drużyna rozegrała tylko jeden mecz, zwyciężając Wisłę Grudziądz 3-2. Pozostałe mecze na skutek wojny nie zostały już rozegrane.
KS HCP Poznań w eliminacjach o awans do I ligiEdytuj
| sezon
|
Grupa
|
klasa rozgrywek
|
Miejsce I
|
Miejsce II
|
Miejsce III
|
Miejsce IV
|
|---|
| 1936
|
II
|
eliminacje
|
AKS Chorzów
|
HCP Poznań
|
Gryf Toruń
|
AKS Chorzów awansował do finału i z drugiego miejsca wraz z Cracovią Kraków wywalczył awans do I ligi.
Polonia Warszawa awansowała do finału i wraz z Śmigłym Wilno do I ligi.
Lechia Gdańsk awansowała razem z czterema innymi zespołami finału, z którego trzy najlepsze drużyny Ruch Chorzów, Legia Warszawa i Tarnovia Tarnów awansowały do nowo utworzonej I Ligi.
Sekcja założona w 1927 roku.
- Drużynowe mistrzostwa Polski:
- Brązowy medal: 1938
- Srebrny medal: 1939
- Indywidualni medaliści Mistrzostw Polski:
- VI MP Katowice 1929 - S. Anioła, waga lekka, medal brązowy[3].
- VII MP Poznań 1930 - S. Anioła, lekka medal srebrny[4].
- VIII MP Warszawa 1931 - Czerniak, waga piórkowa, medal brązowy[5].
- IX MP Poznań 1932 - R. Krenz, waga ciężka, medal brązowy i Hoffman, waga półciężka, medal brązowy[6].
- XII MP Poznań 1935 - M. Misiorny, waga piórkowa, medal brązowy.
- XIV MP Poznań 1937 - J. Klimecki, waga ciężka, medal brązowy.
- XVI MP Katowice 1939 - L. Szułczyński, waga średnia, medal złoty i J. Klimecki, waga ciężka, medal srebrny.
- XVII MP Katowice 1947 - M. Janowicz, waga piórkowa, medal srebrny.
Reprezentanci PolskiEdytuj
| Lp.
|
Imię i nazwisko
|
Lata
|
|---|
| 1 |
inż Zakrzewski |
1927
|
| 2 |
Stanisław Kurzewski |
1928 – 1936
|
| 3 |
Jerzy Dickmann |
1936 – 1939
|
| 4 |
inż Susicki |
1945 – 1946
|
| 5 |
Leon Murzynowski |
1947
|
| 6 |
Jerzy Walter |
1948
|
| 7 |
Stefan Mosiński |
1948
|
| 8 |
Stanisław Ostrowski |
1950
|
- ↑ Historia dwóch klubów, Wydanie jubileuszowe KS Warta, Poznań 1962, str. 114
- ↑ Mistrz Ligi Okręgowej, powstałej na skutek rozłamu na linii PZPN-kluby
- ↑ 1929 (pol.). pzb.com.pl. [dostęp 2013-08-25].
- ↑ 1930 (pol.). pzb.com.pl. [dostęp 2013-08-25].
- ↑ 1931 (pol.). pzb.com.pl. [dostęp 2013-08-25].
- ↑ 1932 (pol.). pzb.com.pl. [dostęp 2013-08-25].
- ↑ Historia dwóch klubów, Wydanie jubileuszowe KS Warta, Poznań 1962, str.114-176
- ↑ Historia dwóch klubów, Wydanie jubileuszowe KS Warta, Poznań 1962, str. 18
Polska
