HMS Beagle
HMS Beagle – dziesięciodziałowy slup wojenny klasy Cherokee, wybudowany dla Royal Navy. Został zwodowany 11 maja 1820 r. w stoczni Woolwich nad Tamizą. W lipcu tego roku wziął udział w przeglądzie floty będącym elementem koronacji króla Jerzego IV, podczas którego był pierwszym okrętem, który przepłynął pod nowo wybudowanym mostem londyńskim. Po tym wydarzeniu stał bezużyteczny przy nabrzeżu.
| ||
 HMS "Beagle" na akwareli Owena Stanleya z 1841 roku | ||
| Historia | ||
| Stocznia | Woolwich | |
| Położenie stępki | czerwiec 1818 | |
| Wodowanie | 11 maja 1820 | |
 Royal Navy
| ||
| Wejście do służby | 1820 | |
| Wycofanie ze służby | 1845 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność | 235 t | |
| Długość | 27,5 m | |
| Szerokość | 7,5 m | |
| Zanurzenie | 3,8 m | |
| Napęd | ||
| żagle | ||
| Uzbrojenie | ||
| 10 dział, zredukowane do 6 podczas podróży badawczych | ||
| Załoga | 120 jako okręt wojenny, 65 plus 9 nadliczbowych podczas drugiej wyprawy | |
Po paru latach został zaadaptowany na jednostkę badawczą i wziął udział w trzech wyprawach naukowych. Podczas drugiej podróży, odbytej pod dowództwem Roberta FitzRoya, jednym z naukowców na pokładzie był Karol Darwin, a odkrycia poczynione przez niego podczas podróży stworzyły podstawę teorii ewolucji, dzięki czemu okręt ten stał się jednym z najsłynniejszych w historii.
Druga wyprawa HMS "Beagle"Edytuj
Wyprawa wyruszyła 27 grudnia 1831 r. Jej trasa biegła niedaleko Madery i Wysp Zielonego Przylądka. 29 lutego 1832 r. wyprawa dotarła do Bahii. Darwin w lesie tropikalnym był świadkiem polowania na niewolników, z czego zdał relację kapitanowi. Ten odrzekł, że nie ma w tym nic złego. Wywołało to kłótnię między Darwinem a kapitanem, znanym skądinąd z wybuchowego charakteru (przez podkomendnych był nazywany "Gorącą kawą"). Po paru godzinach obaj mężczyźni jednak pogodzili się i statek wyruszył wkrótce w dalszy rejs.
1 grudnia 1832 "Beagle" osiągnął Ziemię Ognistą. Potem skierowano się w kierunku Falklandów. FitzRoy zakupił tam mały szkuner, który pod nazwą "Adventure" towarzyszył "Beagle" w dalszej podróży. Oba statki opłynęły przylądek Horn i znalazły się na Pacyfiku. Tam dotarła do FitzRoya reprymenda z Admiralicji dotycząca zakupu "Adventure" i zakazująca podejmowania samodzielnie podobnych działań. Zdenerwowany FitzRoy zdecydował się zrezygnować z funkcji kapitana, ale prośby załogi skłoniły go do wycofania rezygnacji.
Tymczasem prowadzono badania pacyficznego wybrzeża Ameryki Południowej kierując się na północ. Pod koniec 1835 osiągnęli[kto?] wyspy Galapagos, gdzie spędzili dwa miesiące[Czas?]. Później ruszyli w dalszą drogę przez Pacyfik, mijając Tahiti i docierając do Nowej Zelandii, gdzie trafili na osadę misjonarską prowadzoną przez starszego brata Richarda Matthewsa[kto to?], Josepha. 30 grudnia 1835 marynarze opuścili Nową Zelandię. 12 stycznia dotarli do Australii, której widok przywołał im na myśl Ziemię Ognistą[czy to ważne?].
1 kwietnia wyprawa wpłynęła na Ocean Indyjski i 31 maja dotarła do Kapsztadu, gdzie FitzRoy wydał list otwarty Moral State of Tahiti, w którym popierał i bronił działania misjonarzy na Pacyfiku. 18 czerwca 1836 r. "Beagle" wypłynął w dalszy rejs i, po przetrwaniu sztormu, z dniem 2 października 1836 r. przypłynął do portu Falmouth w Kornwalii.
NazwaEdytuj
Nazwa „beagle” pochodzi od popularnej na Wyspach Brytyjskich rasy psa. Do czasów współczesnych Royal Navy posiadała dziewięć okrętów o nazwie HMS „Beagle”. Opisywany był trzecim spośród nich[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ How the ship, H.M.S. Beagle, got her name. AboutDarwin.com. Dedicated to the Life & Times of charles Darwin, 2008-02-10. [dostęp 2013-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)].