HMS E22 – brytyjski okręt podwodny typu E zbudowany w latach 1914–1915 w Vickers, Barrow-in-Furness.

HMS E22
Ilustracja
HMS E20 bliźniaczy do E22
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

27 sierpnia 1914

Wodowanie

27 sierpnia 1915

 Royal Navy
Wejście do służby

8 listopada 1915

Wycofanie ze służby

25 kwietnia 1916

Los okrętu

zatopiony przez SM UB-18

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

673 tony (wynurzony),
820 ton (zanurzony)

Długość

55 metrów

Zanurzenie

4,6 metra

Napęd
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM
Prędkość

15,25 węzłów na powierzchni
10 węzłów zanurzony

Zasięg

5600 km przy 10 węzłach

Uzbrojenie
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm
Wyposażenie
działko 76 mm
Załoga

31

Okręt zwodowano 12 czerwca 1915 roku, a 1 października 1915 rozpoczął służbę w Royal Navy. Dowódcą jednostki został Lt. Cdr. C. H. Warren. Okręt skierowano do działań na Morzu Północnym.

W kwietniu 1916 roku E22 posłużył do przeprowadzeniu eksperymentu bojowego. Celem jego było przedłużenie zasięgu wodnosamolotów do zwalczania sterowców Zeppelin. 24 kwietnia E22 przetransportował dwa wodnosamoloty Sopwith Tabloid w okolice wybrzeża Belgii. Po zanurzeniu okrętu oba wystartowały i spokojnie powróciły do Felixstowe.

25 kwietnia 1916 roku w okolicach wybrzeży koło Great Yarmouth E22 został storpedowany przez niemiecki okręt SM UB-18 i zatonął. Wszyscy członkowie załogi zginęli[a].

Uwagi edytuj

  1. Według części źródeł dwóch marynarzy ocalało.

Bibliografia edytuj

  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
  • Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj