Wikipedia

Hakan Çalhanoğlu

piłkarz turecki

Hakan Çalhanoğlu (wym. [ˈhaːkan ˈt͡ʃaɫhanoːɫu], ur. 8 lutego 1994 w Mannheimie) − turecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Turcji, której jest kapitanem.

Hakan Çalhanoğlu
Ilustracja
Hakan Çalhanoğlu (2016)
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1994
Mannheim

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Numer w klubie

20

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2009 Waldhof Mannheim
2009–2011 Karlsruher
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2012 Karlsruher 14 (0)
2012–2014 Hamburger SV 32 (11)
2012–2013 → Karlsruher (wyp.) 36 (17)
2014–2017 Bayer Leverkusen 79 (17)
2017–2021 Milan 135 (22)
2021– Inter Mediolan 88 (19)
W sumie: 384 (86)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010  Turcja U-16 6 (1)
2010–2011  Turcja U-17 11 (1)
2011–2013  Turcja U-19 15 (5)
2012–2013  Turcja U-20 8 (1)
2012–2014  Turcja U-21 2 (0)
2013–  Turcja 82 (17)
W sumie: 124 (25)
  1. ↑ Aktualne na: 4 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 15 października 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Karierę klubową rozpoczynał w Karlsruher. W 2012 został zawodnikiem Hamburgera SV, został jednak wypożyczony z powrotem do Karlsruher, z którym w sezonie 2012/2013 zdobył Mistrzostwo 3. Fußball-Ligi. W 2014 przeniósł się do Bayeru Leverkusen, w którym występował do 2017. W 2017 trafił do Milanu, w barwach którego rozegrał cztery sezony. Od 2021 jest zawodnikiem Interu Mediolan, z którym dwukrotnie wygrywał Puchar Włoch oraz trzykrotnie Superpuchar Włoch, a w sezonie 2022/2023 został finalistą Ligi Mistrzów UEFA.

Od 2013 reprezentant Turcji. Od marca 2022 jest kapitanem drużyny narodowej[1]. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016 i 2020. W 2021 wybrany Piłkarzem Roku w Turcji[2].

Kariera klubowa edytuj

Karlsruher edytuj

Sezon 2011/2012 edytuj

5 lutego 2012 zadebiutował w barwach Karlsruhera w karierze klubowej, występując w wygranym 2:1 meczu 2. Bundesligi przeciwko Erzgebirge Aue[3]. W marcu 2012 podpisał z klubem kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2016[4].

Łącznie w sezonie 2011/2012 zanotował trzy asysty w 16 meczach, występując 14 razy w lidze, i dwukrotnie w barażach o utrzymanie w 2. Bundeslidze, które Karlsruher przegrał z Jahnem Regensburg i spadł do 3. Ligi. Po zakończeniu sezonu został zawodnikiem Hamburgera SV, który zapłacił za niego ponad 2 miliony euro, jednak trafił ponownie do Karlsruhera na zasadzie wypożyczenia[3].

Sezon 2012/2013 edytuj

W pierwszym meczu nowego sezonu, rozegranym 21 lipca 2012 przeciwko Heidenheim (2:2), Çalhanoğlu zanotował oba trafienia dla swojego klubu, które były jego pierwszymi dla klubu[5]. 19 sierpnia, w meczu przeciwko klubowi z którego został wypożyczony – Hamburger SV, zanotował asystę, a jego zespół zwyciężył 4:2[3]. Zanotował również serię trzech ligowych spotkań, od 18. do 20. kolejki, w których notował dwie asysty[6].

Ogólem w sezonie 2012/2013 pomocnik wystąpił w 39 meczach, w których zdobył 17 bramek i zanotował 14 asyst. Karlsruher zakończył sezon na pierwszym miejscu w tabeli ligowej, uzyskując 79 punktów[7]. Po zakończeniu sezonu Çalhanoğlu został wybrany Najlepszym Piłkarzem Sezonu 3. Fußball-Ligi[8].

Hamburger SV edytuj

Po zakończeniu wypożyczenia, Çalhanoğlu trafił do Hamburgera SV, z którym wcześniej podpisał kontrakt do 2016[9]. W nowym klubie zadebiutował 4 sierpnia w meczu Pucharu Niemiec, w którym Hamburger pokonał 4:0 Schott Jenę[10]. W Bundeslidze zadebiutował tydzień później, występując w zremisowanym 3:3 meczu z Schalke[11]. 31 sierpnia, w wygranym 4:0 starciu przeciwko Entrachtowi Brunszwik, turecki pomocnik zanotował dwa debiutancke trafienia w barwach Hamburgera, a drugą bramkę zdobył z rzutu wolnego[12].

5 lutego 2014 przedłużył umowę z klubem o dwa lata, do czerwca 2018[13]. 15 dni później strzelił bramkę z ponad 40 metrów, skutecznie wykonując rzut wolny w wygranym 3:0 starciu z Borussią Dortmund[14]. Jego zespół, dzięki zwycięstwu, przełamał passę 5 meczów z porażką[15]. 22 marca otrzymał pierwszą czerwoną kartkę, za faul w meczu z Stuttgartem (0:1)[16].

W sezonie 2013/2014 Hamburger uplasował się na 16. miejscu w tabeli. Klub musiał więc rozegrać baraże o utrzymanie w Bundeslidze, które wywalczył remisując w dwumeczu 1:1 (0:0 w pierwszym meczu, 1:1 w drugim). Bramka strzelona w drugim spotkaniu, rozgrywanym na wyjeździe, oznaczała utrzymanie dla Hamburgera dzięki zasadzie przewagi bramek wyjazdowych[17]. Indywidualnie Çalhanoğlu rozegrał w sezonie 38 meczów, zdobywając 11 goli i notując 5 asyst. W Bundeslidze rozegrał 32 mecze, w których strzelił 11 bramek[18].

Bayer Leverkusen edytuj

Transfer edytuj

 
Hakan Çalhanoğlu w 2014

Po zakończeniu sezonu Çalhanoğlu stał się obiektem zainteresowań wielu niemieckich klubów z Bundesligi. Był na liście życzeń m.in. Bayernu Monachium[19]. Początkowo władze Hamburgera nie zezwalały na transfer pomocnika, jednakże po wykupieniu Pierra-Michela Lasoggi z Herthy Berlin za 8.5 miliona euro, włodarze zmienili zdanie. 3 lipca 2014 został zawodnikiem Bayeru Leverkusen, podpisując pięcioletni kontrakt z klubem, który zapłacił za niego 14.5 mln euro – stał się tym samym najdroższym zawodnikiem w historii Bayeru, bijąc rekord Son Heung-mina, za którego zapłacono 10 mln euro[20]. Działania tureckiego zawodnika podczas przeprowadzania trasferu wzbudziły kontrowersje, między innymi wystawienie mu czterotygodniowego zwolnienia lekarskiego przez psychiatrę, powołując się na stres spowodowany agresją ze strony kibiców drużyny[21]. Po przybyciu do Bayeru, lekarz klubowy stwierdził, że Çalhanoğlu może wrócić do treningów przed terminem upłynięcia zwolnienia. Działania zawodnika publicznie skrytykował dyrektor sportowy Hamburgera Oliver Kreuzer[22]. Ten z kolei został oskarżony przez Hakana o zdradę[21].

Sezon 2014/2015 edytuj

 
Çalhanoğlu (2014)
 
Çalhanoğlu w barwach Bayeru Leverkusen (2015)

15 sierpnia 2014 zadebiutował w Bayerze w wygranym 6:0 meczu z Waldalgesheim w ramach Pucharu Niemiec[23]. 23 sierpnia zagrał pierwszy mecz w lidze w barwach nowego klubu, występując w spotkaniu z Borussią Dortmund (2:0)[24]. Cztery dni później zdobył pierwszą bramkę dla Leverkusen, strzelając w meczu kwalifikacji do Ligi Mistrzów UEFA z Kopenhagą[25]. Pierwsze trafienie w Bundeslidze zanotował 12 września, a Bayer zremisował 3:3 starcie z Werderem Brema[26].

25 lutego 2015 zdobył gola w meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów przeciwko Atlético Madryt (1:0)[27]. 2 maja strzelił bramkę z rzutu wolnego w wygranym 2:0 meczu z Bayernem Monachium[28].

Ogółem w sezonie 2014/2015 strzelił 13 goli i zanotował 11 asyst w 47 meczach. W Bundeslidze rozegrał 33 mecze, zdobywając w nich 8 goli i notując 7 asyst.

Sezon 2015/2016 edytuj

8 sierpnia 2015, w wygranym 3:0 meczu Pucharu Niemiec, z Sportfreunde Lotte, Çalhanoğlu zdobył pierwszą bramkę w nowym sezonie[29]. 15 sierpnia rozegrał pierwszy ligowy mecz nowego sezonu, w którym Bayer pokonał 2:1 TSG Hoffenheim[30]. Tydzień później strzelił pierwszą bramkę w Bundeslidze w sezonie 2015/2016, trafiając z rzutu wolnego w wygranym 1:0 starciu z Hannoverem[31]. Strzelił dwie bramki w meczu 1. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA przeciwko BATE Borysów[32].

W sezonie pomocnik zagrał w 46 meczach, w których zanotował 8 trafień i 11 asyst. Bayer Leverkusen zakończył rozgrywki ligowe na 3. miejscu[33], a w Lidze Mistrzów odpadł na etapie fazy grupowej, kończąc za Barceloną i Romą, a przed BATE Borysów[34]. Dzięki temu zespół awansował do Ligi Europy UEFA, z której odpadł w 1/8 finału, przegrywając 2:0 dwumecz z Villarrealem[35][36]. W krajowym pucharze doszedł wraz z drużyną do ćwierćfinału, w którym poległ 3:1 z Werderem Brema[37].

Sezon 2016/2017 edytuj

Kolejny sezon rozpoczął 21 sierpnia 2016, od rozegrania meczu Pucharu Niemiec z Hauenstein (2:1)[38]. 14 września, w meczu Ligi Mistrzów z CSKA Moskwą strzelił swoją 50. bramkę w karierze seniorskiej[39].

2 lutego 2017 został zawieszony przez FIFA na cztery miesiące z powodu zerwania umowy z Trabzonsporem, co miało miejsce w 2011. Çalhanoğlu nie dotrzymał warunków i przedłużył kontrakt z Karlsruherem. Sportowy Sąd Arbitrażowy w Lozannie podtrzymał tą decyzję, a pomocnik został zobowiązany do zapłacenia odszkodowania tureckiemu klubowi w wysokości 100 tys. euro[40][41]. 7 lutego 2017 zapowiedził, że nie będzie pobierał wynagrodzenia do do końca trwania zawieszenia tj. do końca sezonu 2016/2017[42].

Łącznie w sezonie wystąpił w 22 meczach, w których siedmiokrotnie trafiał i asystował. Przez trzy sezony spędzone w Bayerze zagrał w 115 spotkaniach, w których zdobył 28 goli i zanotował 29 asyst.

Milan edytuj

Sezon 2017/2018 edytuj

3 lipca 2017 poinformowano, że został zawodnikiem Milanu, z którym związał się umową do 31 czerwca 2021. Według mediów miał zarabiać 3.5 mln euro za sezon. Jego poprzedni klub – Bayer Leverkusen – zainkasował 20 milionów euro razem z bonusami wartymi cztery mln euro[43]. Został zaprezentowany z numerem 10 na koszulce meczowej[44].

We włoskim klubie zadebiutował 3 sierpnia 2017 w wygranym 2:0 meczu kwalifikacji do Ligi Europy UEFA przeciwko Universitatea Craiova[45]. 20 sierpnia wystąpił po raz pierwszy w Serie A w spotkaniu z Crotone (3:0)[46]. 14 września strzelił pierwszą bramkę dla Milanu, trafiając w wygranym 5:1 starciu przeciwko Austrii Wiedeń[47]. 25 października, w meczu z Chievo Veroną, Çalhanoğlu strzelił swoją pierwszą we włoskiej lidze[48].

Ogólem w sezonie 2017/2018 turecki pomocnik wystąpił w 45 meczach, zdobywając w nich 8 goli i notując 14 asyst. Jego zespół uplasował się na 6. pozycji[49], premiowanej awansem do fazy grupowej Ligi Europy UEFA; indywidualnie Çalhanoğlu rozegrał 31 meczów, strzelając w nich 6 goli i zaliczając 9 asyst.

Sezon 2018/2019 edytuj

Nowy sezon rozpoczął 31 sierpnia 2018 od wygrania 2:1 z Romą w Serie A[50]. Pierwszą bramkę strzelił 29 listopada w wygranym 5:1 starciu z F91 Dudelange, w którym zanotował także trzy asysty[51]. 16 stycznia 2019 wystąpił w przegranym 1:0 meczu o Superpuchar Włoch z Juventusem[52]. Pierwsze ligowe trafienie zanotował 16 lutego w meczu przeciwko Atalancie[53].

Łącznie w sezonie 2018/2019 strzelił 4 gole i zanotował 13 asyst w 46 spotkaniach. Milan zajął 5. pozycję w tabeli w Serie A, ale został pozbawiony możliwości gry w Lidze Europy UEFA, z powodu złamania Finasowego Fair Play UEFA[54].

Sezon 2019/2020 edytuj

25 sierpnia 2019 rozegrał pierwszy mecz nowego seoznu, w którym Milan przegrał 1:0 z Udinese[55]. W kolejnym meczu, przeciwko Brescii (1:0), strzelił jedyną bramkę spotkania[56]. 27 października rozegrał 100. mecz w barwach Milanu, występując w starciu z Romą[57]. 28 stycznia 2020, w wygranym 4:2 meczu ćwierćfinałowym Pucharu Włoch z Torino, Çalhanoğlu zdobył dwa gole[58].

W sezonie 2019/2020 zagrał w 38 meczach, w których strzelił 11 bramek i zanotował 9 asyst. W Serie A zdobył 9 goli i 9 asyst w rozegranych 35 meczach. Milan uplasował się na 6. miejscu, dzięki czemu zakwalifkował się do drugiej rundy Ligi Europy UEFA[59].

Sezon 2020/2021 edytuj

Nowy sezon rozpoczął 17 września 2020, kiedy to strzelił bramkę w wygranym 2:0 meczu kwalifikacji do Ligi Europy UEFA z Shamrock Rovers[60]. Cztery dni później wystąpił w pierwszym meczu Serie A, w którym Milan pokonał Bolognę (2:0)[61]. 24 września zdobył dwie bramki w starciu przeciwko FK Bodø/Glimt[62]. 23 grudnia, w wygranym 3:2 meczu z Lazio, zanotował pierwsze ligowe trafienie i dwie asysty, przy golach Ante Rebicia i Theo Hernándeza[63]. 17 stycznia 2021 wykryto u niego COVID-19, przez co nie rozegrał trzech meczów z powodu dwutydniowej kwarantanny[64].

Ogólem zagrał w 43 meczach, strzelając 9 goli i kompletując 12 asyst. W lidze Milan zajął 2. miejsce, a w Lidze Europy odpadł na etapie 1/8 finałów, przegrywając z Manchesterem United[65]. Łącznie w barwach Milanu Çalhanoğlu rozegrał 172 meczów, w których zdobył 32 gole i zanotował 48 asyst.

Inter Mediolan edytuj

Sezon 2021/2022 edytuj

22 czerwca 2021 Çalhanoğlu został zawodnikiem Interu Mediolan, do którego przeszedł na zasadzie wolnego transferu. Związał się klubem umową do 30 czerwca 2024[66]. Jeszcze dzień przed oficjalnym potwierdzeniem przejścia, Turek w wywiadzie przekazał, że następnego dnia podpisze kontrakt z Interem[67].

We włoskim klubie zadebiutował 21 sierpnia w wygranym 4:0 meczu z Genoą, w którym strzelił gola i zanotował asystę przy trafieniu Milana Škriniara[68]. 7 listopada strzelił gola przeciwko byłemu klubowi – Milanowi, z którym Inter zremisował 1:1[69]. 4 marca 2022, skutecznie wykorzystując rzut karny, zdobył jedyną bramkę spotkania z Juventusem[70].

Sezon 2021/2022 zakończył z 46 meczami, zdobywając w nich 8 goli i 12 asyst. Inter w tym sezonie zdobył wicemistrzostwo Włoch, zdobył Puchar Włoch i Superpuchar Włoch, a w rozgrywkach Lidze Mistrzów odpadł na etapie 1/8 finału z Liverpoolem[71].

Sezon 2022/2023 edytuj

Sezon 2022/2023 rozpoczął 13 sierpnia 2022 od wygrania 2:1 z Lecce[72]. W kolejnym meczu, rozegranym sześć dni później przeciwko Spezii, Çalhanoğlu zdobył pierwszą bramkę w nowej edycji rozgrywek[73]. 4 października zdobył pierwszą bramkę dla Interu Mediolan w Lidze Mistrzów UEFA, trafiając w wygranym 1:0 meczu z FC Barceloną[74]. 10 czerwca 2023 wystąpił w przegranym 1:0 meczu finału Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Manchesterowi City[75].

W sezonie zdobył 4 bramki i 8 asyst w 49 meczach. Wraz z Interem został zdobywcą Pucharu Włoch, Superpucharu Włoch, w lidze zajął 3. miejsce, a także został finalistą Ligi Mistrzów.

Sezon 2023/2024 edytuj

Sezon 2023/2024 rozpoczął od starcia z Monzą, z którą Inter wygrał 2:0[76]. Pierwszą bramkę zdobył 3 września w wygranym 4:0 meczu z Fiorentiną[77]. 24 września zanotował setny występ w barwach Inter Mediolan, grając w meczu z Empoli[78]. 13 stycznia 2024 zdobył dwa gole w meczu z Monzą (5:1)[79].

Statystyki edytuj

Klubowe edytuj

(aktualne na 4 lutego 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Karlsruher 2011/2012 2. Bundesliga 14 0 – – 2 0 16 0
Ogólnie 14 0 0 0 0 0 2 0 16 0
Hamburger SV 2013/2014 Bundesliga 32 11 4 0 – 2 0 38 11
Ogólnie 32 11 4 0 0 0 2 0 38 11
Karlsruher (wyp.) 2012/2013 3. Liga 36 17 3 0 – – 39 17
Ogólnie 36 17 3 0 0 0 0 0 39 17
Bayer Leverkusen 2014/2015 Bundesliga 33 8 4 2 10 3 – 47 13
2015/2016 31 3 3 1 12 4 – 45 8
2016/2017 15 6 1 0 6 1 – 22 7
Ogólnie 79 17 8 3 28 8 0 0 115 28
Milan 2017/2018 Serie A 31 6 4 0 10 2 – 45 8
2018/2019 36 3 4 0 5 1 1 0 46 4
2019/2020 35 9 3 2 – – 38 11
2020/2021 33 4 1 0 9 5 – 43 9
Ogólnie 135 22 12 2 24 8 1 0 172 32
Inter Mediolan 2021/2022 Serie A 34 7 5 1 6 0 1 0 46 8
2022/2023 33 3 3 0 12 1 1 0 49 4
2023/2024 21 9 0 0 4 1 2 1 27 11
Ogólnie 88 19 8 1 22 2 4 1 122 23
Ogólnie w karierze 383 86 35 6 74 18 9 1 502 111

Reprezentacyjne edytuj

(22 stycznia 2024)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Turcja
2013 1 0
2014 4 0
2015 10 4
2016 11 4
2017 5 0
2018 7 1
2019 9 1
2020 5 1
2021 14 3
2022 8 3
2023 8 0
Łącznie 82 17

Sukcesy edytuj

Karlsruher edytuj

Inter Mediolan edytuj

Wyróżnienia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 42 (7)
    Liga Europy UEFA – 23 (5)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 4 (2)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 5 (4).
  2. ↑ Uwzględniono:
    Superpuchar Włoch – 5 (1)
    Baraże o utrzymanie w Bundeslidze – 2 (0)
    Baraże o utrzymanie w 2. Bundeslidze – 2 (0).

Przypisy edytuj

  1. ↑ Inter Midfielder Hakan Calhanoglu To Captain Turkey In Friendly Against Italiy, Italian Media Report [online], OneFootball, 29 marca 2022 [dostęp 2024-01-24] (ang.).
  2. ↑ Player of the year - Turkey [online], worldfootball.net [dostęp 2024-01-24] (ang.).
  3. ↑ a b c Perform Media Deutschland GmbH, Arbeitstier und Zaubermaus [online], www.spox.com, 17 grudnia 2012 [dostęp 2024-01-24] (niem.).
  4. ↑ KSC verlängert mit Hakan Calhanoglu [online], www.ksc.de [dostęp 2024-01-24] (niem.).
  5. ↑ 1.FC Heidenheim – Karlsruher SC 2:2 [online], Spielverlagerung.de [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  6. ↑ Hakan Çalhanoğlu - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  7. ↑ Spieltag/Tabelle [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V., 18 marca 2014 [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  8. ↑ Calhanoglu ist 'Spieler des Jahres' [online], www.ksc.de [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  9. ↑ Calhanoglu zieht es zum Hamburger SV – aber erst 2013 [online] [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  10. ↑ Der HSV dank Rudnevs am Ende standesgemäß [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  11. ↑ Joker Szalai nutzt Adlers Patzer [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  12. ↑ Schalke, Hamburg record welcome Bundesliga wins - The Malta Independent [online], independent.com.mt [dostęp 2024-01-25].
  13. ↑ Calhanoglu commits to new Hamburg deal | Hamburger SV [online], bundesliga.com - the official Bundesliga website [dostęp 2024-01-25] (ang.).
  14. ↑ Wirtualna Polska Media, Bundesliga: Zobacz fenomenalnego gola, który pogrążył Borussię Dortmund (wideo) [online], sportowefakty.wp.pl, 22 lutego 2014 [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  15. ↑ Telewizja Polska S.A, Porażka BVB z outsiderem. Gol z połowy [online], sport.tvp.pl, 22 lutego 2014 [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  16. ↑ Take it to the Maxim [online], Sky Sports [dostęp 2024-01-25] (ang.).
  17. ↑ Wirtualna Polska Media, Baraż o Bundesligę: Hamburger SV uratowany! Dinozaury drżały do samego końca [online], sportowefakty.wp.pl, 18 maja 2014 [dostęp 2024-01-25] (pol.).
  18. ↑ Hakan Calhanoglu | Hamburger SV | Bundesliga | 2013/14 | Spielerprofil [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  19. ↑ Bayern chce Çalhanoğlu [online], Transfery.info, 8 maja 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, Rekordowy transfer Bayeru Leverkusen, Aptekarze wydali 14 mln euro na pomocnika [online], sportowefakty.wp.pl, 3 lipca 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  21. ↑ a b Bundesliga. Hakan Calhanoglu, król kontrowersji oraz rzutów wolnych [online], Sport.pl, 5 grudnia 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  22. ↑ RP ONLINE, Bayer Leverkusen: Oliver Kreuzer kritisiert Hakan Calhanoglu [online], RP ONLINE, 6 lipca 2014 [dostęp 2024-01-26] (niem.).
  23. ↑ Waldalgesheim: Kein Stolperstein für Bayer [online], kicker [dostęp 2024-01-26] (niem.).
  24. ↑ Najszybszy gol w historii Bundesligi z udziałem reprezentanta Polski [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  25. ↑ UEFA.com, Leverkusen coast through at FCK's expense | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 27 sierpnia 2014 [dostęp 2024-01-26] (ang.).
  26. ↑ Telewizja Polska S.A, Boenisch pod lupą. Słaby mecz z Werderem Brema [online], sport.tvp.pl, 12 września 2014 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  27. ↑ Telewizja Polska S.A, Świetny Bayer. Atletico bezradne w Leverkusen [online], sport.tvp.pl, 25 lutego 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  28. ↑ Niemcy: Bayer Leverkusen pokonał osłabiony Bayern Monachium [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, Puchar Niemiec: Przekonujące zwycięstwa Wolfsburga, Bayeru, Schalke i Koeln [online], sportowefakty.wp.pl, 8 sierpnia 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  30. ↑ Wirtualna Polska Media, Bundesliga: Bayer i Schalke zaczęły od zwycięstw, asysta Polanskiego, niezły start beniaminków [online], sportowefakty.wp.pl, 15 sierpnia 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  31. ↑ Wirtualna Polska Media, Bundesliga: Polanski spudłował, Lewandowski trafił! Wygrana Bayernu mimo fatalnego początku [online], sportowefakty.wp.pl, 22 sierpnia 2015 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  32. ↑ Liga Mistrzów: gol-marzenie Florenziego i kontuzja Szczęsnego, Roma i Barcelona na remis, Bayer Leverkusen pierwszym liderem grupy [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  33. ↑ Telewizja Polska S.A, Ingolstadt – Bayern 1:2. Lewandowski mistrzem Niemiec [online], sport.tvp.pl, 7 maja 2016 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  34. ↑ Liga Mistrzów: Bayer Leverkusen - FC Barcelona 1-1 [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  35. ↑ Wirtualna Polska Media, LE: Villarreal wypunktował Bayer Leverkusen, Niemcy bezradni w ofensywie na El Madrigal [online], sportowefakty.wp.pl, 10 marca 2016 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  36. ↑ Klęska Lazio w LE! Sparta, Athletic i Villarreal w ćwierćfinale [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  37. ↑ Puchar Niemiec: Werder lepszy od Bayeru w "meczu jedenastek" [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  38. ↑ Werkself edge DFB Cup tie 2-1 | Bayer04.de [online], Bayer 04 Leverkusen Fussball GmbH [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  39. ↑ Bayer Leverkusen 2-2 CSKA Moscow (Sep 14, 2016) Game Analysis [online], ESPN [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  40. ↑ Telewizja Polska S.A, Kara utrzymana. Calhanoglu nie zagra do końca sezonu [online], sport.tvp.pl, 2 lutego 2017 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  41. ↑ Gwiazdor Bundesligi zawieszony przez FIFA. Nie zagra do końca sezonu [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  42. ↑ Wirtualna Polska Media, Hakan Calhanoglu zrzekł się pensji na czas dyskwalifikacji [online], sportowefakty.wp.pl, 7 lutego 2017 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  43. ↑ Hakan Calhanoglu oficjalnie piłkarzem AC Milan [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  44. ↑ Milan Issue Latest Recruits Shirt Numbers as Calhanoglu, Bonucci, Silva & Rodrigues Learn Their Fate [online], 90min.com, 11 sierpnia 2017 [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  45. ↑ Milan-Craiova 2-0, rossoneri al Play off di Europa League [online], la Repubblica, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2024-02-02] (wł.).
  46. ↑ Włochy: Pewne wygrane AC Milan i Interu Mediolan, marginalne role Polaków [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  47. ↑ Liga Europejska: AC Milan - Austria Wiedeń 5-1. Awans Włochów [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  48. ↑ Serie A: AC Milan and Juventus ease to wins [online], Sky Sports [dostęp 2024-02-02] (ang.).
  49. ↑ Telewizja Polska S.A, AC Milan próbuje odbudować potęgę. Wielkie pieniądze i brak efektu [online], sport.tvp.pl, 16 stycznia 2019 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
  50. ↑ Włochy: AC Milan lepszy w hicie Serie A [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  51. ↑ Liga Europy: Grad goli na San Siro! AC Milan rozbił Dudelange [online], www.polsatsport.pl, 29 listopada 2018 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  52. ↑ Telewizja Polska S.A, Juventus – Milan 1:0. Ronaldo dał Superpuchar Włoch [online], sport.tvp.pl, 16 stycznia 2019 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  53. ↑ Wirtualna Polska Media, Serie A. Atalanta - AC Milan: To był popis Krzysztofa Piątka! [online], sportowefakty.wp.pl, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  54. ↑ Wirtualna Polska Media, AC Milan wykluczony z europejskich pucharów! [online], sportowefakty.wp.pl, 27 czerwca 2018 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  55. ↑ Telewizja Polska S.A, Końca niemocy nie widać. Piątek nadal bez gola [online], sport.tvp.pl, 25 sierpnia 2019 [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  56. ↑ Krzysztof Piątek już cieszył się z gola! [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  57. ↑ Photo: Calhanoglu presented with award by Boban and Maldini in training [online], SempreMilancom, 31 października 2019 [dostęp 2024-02-04] (ang.).
  58. ↑ Telewizja Polska S.A, Bezbarwny Piątek, ćwierćfinał z Torino rozstrzygnęła dogrywka [online], sport.tvp.pl, 28 stycznia 2020 [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  59. ↑ Serie A 2019/2020 zakończona [online], acmilan.com.pl [dostęp 2024-02-04] (pol.).
  60. ↑ Liga Europy: Shamrock Rovers FC - AC Milan 0-2 (0-1) [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  61. ↑ Wirtualna Polska Media, Serie A: AC Milan wygrał z Bologna FC. Zlatan Ibrahimović z dubletem, Łukasz Skorupski bez szans przy strzałach Szweda [online], sportowefakty.wp.pl, 21 września 2020 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  62. ↑ Liga Europy: AC Milan - Fk Bodo/Glimt 3-2 (2-1) [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  63. ↑ Telewizja Polska S.A, Piękny wieczór na San Siro. Milan liderem dzięki bramce w 92. minucie [online], sport.tvp.pl, 23 grudnia 2020 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  64. ↑ Gwiazdy AC Milan z koronawirusem! [online], www.polsatsport.pl, 17 stycznia 2021 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  65. ↑ Manchester United wyrzucił Milan z Ligi Europy! Znamy komplet ćwierćfinalistów [online], Sport.pl, 18 marca 2021 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
  66. ↑ Wirtualna Polska Media, Sensacyjny transfer stał się faktem. Inter Mediolan ściągnął gwiazdę lokalnego rywala [online], sportowefakty.wp.pl, 22 czerwca 2021 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  67. ↑ Zawiódł na Euro, teraz zastąpi Eriksena w klubie. Transfer pomiędzy gigantami [online], Onet Sport, 21 czerwca 2021 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  68. ↑ Inter Mediolan - Genoa CFC 1893 4-0 (2-0). Liga włoska - 1. kolejka Serie A [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  69. ↑ Bezkrólewie w Mediolanie! Huśtawka nastrojów na San Siro [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  70. ↑ Ogromny pech Wojciecha Szczęsnego w hicie Serie A. Bolesna klęska Juve [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  71. ↑ Liga Mistrzów: Liverpool awansował do ćwierćfinału [online], www.polsatsport.pl, 8 marca 2022 [dostęp 2024-02-06] (pol.).
  72. ↑ Dumfries with a last-gasp winner as Inter beat Lecce 2-1 | Inter.it [online], www.inter.it [dostęp 2024-02-09] (ang.).
  73. ↑ Serie A: pewna wygrana, Inter liderem ligi [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-09] (pol.).
  74. ↑ Telewizja Polska S.A, Bezradny "Lewy". Kolejna porażka Barcelony w LM [online], sport.tvp.pl, 4 października 2022 [dostęp 2024-02-09] (pol.).
  75. ↑ Telewizja Polska S.A, Błękitny sen się spełnił. Manchester City wygrał Ligę Mistrzów! [online], sport.tvp.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
  76. ↑ Zaskakujący lider Serie A. Goli nie brakowało [TABELA] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-12] (pol.).
  77. ↑ Inter Mediolan rozgromił przeciwnika, jest liderem ligi włoskiej [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-12] (pol.).
  78. ↑ l, Hakan Calhanoglu z występem numer 100 dla Interu - Inter Mediolan [online], intermediolan.com [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  79. ↑ Inter nie zwalnia tempa. Niesamowity powrót Polaka do Serie A [WIDEO] [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-12] (pol.).
  80. ↑ Inter's Hakan Calhanoglu After Winning Turkish Player Of 2021 Award: "This Will Motivate Me More" [online], SempreInter.com, 31 marca 2022 [dostęp 2023-11-27] (ang.).
  81. ↑ Calhanoglu: "Es ist ein sehr schönes Gefühl" [online], kicker [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  82. ↑ HAKAN CALHANOGLU MVP OF DECEMBER | News | Lega Serie A [online], www.legaseriea.it [dostęp 2022-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-05] (ang.).
  83. ↑ HAKAN CALHANOGLU EA SPORTS PLAYER OF THE MONTH FOR NOVEMBER [online], www.legaseriea.it [dostęp 2023-11-27] (wł.).
  84. ↑ Saisonreport 2012/2013 [online], DFB [dostęp 2024-01-25] (niem.).
  85. ↑ Bundesliga best 11 – DW – 05/19/2014 [online], dw.com [dostęp 2024-01-25] (ang.).
  86. ↑ Sky Sport, Gran Galà del Calcio: tutti i vincitori della serata LIVE [online], sport.sky.it, 5 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-16] (wł.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hakan_Çalhanoğlu&oldid=73583089”