Halina Safarewiczowa

polska wykładowczyni akademicka

Halina Safarewiczowa (ur. 5 lipca 1904 w Grybiszkach w b. powiecie brasławskim, zm. 28 listopada 1980 w Krakowie) – polska filolog, językoznawca, rusycystka i polonistka. Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Halina Safarewiczowa, I voto Datko
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1904
Grybiszki

Data i miejsce śmierci

28 listopada 1980
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie[1]

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, filolog, językoznawca

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Alma Mater

Uniwersytet Stafana Batorego

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

kierownik Katedry Filologii Rosyjskiej UJ (1967–1969),
kierownik Zakładu Języków Wschodniosłowiańskich UJ,
kierownik Zakładu Języka Rosyjskiego Instytutu Filologii Rosyjskiej UJ

Rodzice

Władysław i Jadwiga Szczepowscy

Małżeństwo

Kazimierz Datko,
Jan Safarewicz

Dzieci

Halina Krzanowska (1926–2004),
Wanda, I voto Dawidkowa, II voto Baczkowska (ur. 1936)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Urodziła się w pobliżu Wilna. Do szkół średnich uczęszczała w Twerze (tam wraz z rodziną ewakuowała się w czasie I wojny światowej) oraz w Wilnie[2]. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Stefana Batorego (1927–1931)[2]. Jeszcze w trakcie studiów została zatrudniona w macierzystej uczelni w Katedrze Językoznawstwa Indoeuropejskiego[2]. Rozprawę doktorską O pochodzeniu i użyciu wyrazów jeśli, jeżeli w języku polskim napisała i obroniła pod kierunkiem prof. Jana Otrębskiego (1937)[2].

W 1945 rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw jako starszy asystent w Katedrze Filologii Słowiańskiej (1945–1948), następnie lektor języka rosyjskiego (1948–1954)[2] i wykładowca w Katedrze Historii Literatury Rosyjskiej, kierowanej przez Wiktora Jakubowskiego (od 1950)[3]. W 1954 uzyskała tytuł zastępcy profesora, w 1955 – docenta, nadany przez Radę Państwa[2]. W 1955 objęła kierownictwo Zakładu Języków Wschodniosłowiańskich. W latach 1967–1969 stała na czele Katedry Filologii Rosyjskiej UJ[3]. W 1971 otrzymała tytuł profesora. Była promotorem 4 doktoratów[2] (m.in. późniejszych profesorów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie Ludwiki Jochym-Kuszlikowej[4] i Teresy Żeberek[5], profesora Uniwersytetu Śląskiego Władysława Kryzi). W 1974 przeszła na emeryturę[2].

Zainteresowania naukowe Haliny Safarewiczowej obejmowały językoznawstwo polonistyczne i rusycystyczne, zarówno synchroniczne, jak i diachroniczne.

Wybrane publikacje edytuj

  • O pochodzeniu i użyciu wyrazów jeśli, jeżeli w języku polskim, Wilno: Koło Polonistów Słuchaczów Uniwersytetu St. Batorego, 1937.
  • Nazwy miejscowe typu Mroczkowizna, Klimontowszczyzna, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, 1956.
  • Oboczność я имею i у меня есть w języku rosyjskim dziś i dawniej , Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, 1964.
  • Forma dopełnienia bliższego w rosyjskim zdaniu zaprzeczonym, „Slavia Orientalis”, t. VIII (1959), s. 77–109, cz. II: Wiek XIX, t. IX (1960), s. 69–137.
  • Język rosyjski, seria „Nauka dla Wszystkich”, nr 40, Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
  • Polszczyzna XVIII wieku w podręczniku gramatyki polskiej M. Siemiginowskiego (Kijów 1791), Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.

Życie prywatne edytuj

Była córką Władysława i Jadwigi Szczepowskich[2].

Matka prof. Haliny Krzanowskiej (z pierwszego małżeństwa – z Kazimierzem Datką).

Wraz z drugim mężem prof. Janem Safarewiczem (ślub 19 lipca 1932) przeniosła się z Wilna do Krakowa. Tam przeżyła okupację, pracując jako karmicielka wszy w zakładzie szczepionek prof. Odona Bujwida[2].

Zmarła w Krakowie 28 listopada 1980[2] i została pochowana na cmentarzu Rakowickim[6].

Przypisy edytuj

  1. Lista pamięci Uniwersytetu Jagiellońskiego UJ. www.uj.edu.pl. [dostęp 2013-03-29]. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j k Wiesław Witkowski: Halina Safarewiczowa. W: Złota księga Wydziału Filologicznego. Jan Michalik (red.), Wacław Walecki (red.). Kraków: Księgarnia Akademicka, 2000, s. 594–596.
  3. a b Historia Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej UJ, Janusz Świeży (oprac.), ifw.filg.uj.edu.pl [dostęp 2013-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01] (pol.).
  4. Ludwika Jochym-Kuszlikowa – spis publikacji. www.wsp.krakow.pl/. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  5. Teresa Żeberek – spis publikacji. www.ap.krakow.pl/. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  6. Groby profesorów UJ na Cmentarzu Rakowickim. 2010-10-20. [dostęp 2015-08-29].