Hanna Ścisłowska

polska graficzka, muzyk

Hanna Ścisłowska (ur. 17 czerwca 1969 w Kołobrzegu) – polska historyk sztuki, artysta grafik, muzyk, perkusistka zespołu Oczi Cziorne w latach 1989–1992[1][2]. Uprawia grafikę artystyczną, grafikę komputerową, kolaż i grafikę użytkową.

Hanna Ścisłowska
Ilustracja
Opera Leśna, Sopot, 1990
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1969
Kołobrzeg

Narodowość

Polska

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Dziedzina sztuki

grafika użytkowa, historia sztuki, muzyka

Gatunek

rock, jazz

Nagrody

Srebrny Yach za wideoklip „Kryminał” w kategorii: drugoplanowa rola żeńska.

Strona internetowa

Jest córką Barbary Konarskiej[3] (1942–2022[4]). Mieszka w Gdańsku.

Życiorys edytuj

W 1989 roku ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni Orłowie. W 2006 roku ukończyła naukę w Tresham College w Kettering (Wielka Brytania) uzyskując międzynarodowy certyfikat (Skills for Life – Unit Certificate) English for Speakers of Other Languages na University of Cambridge (Wielka Brytania). W 2018 roku ukończyła studia I stopnia w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego i podjęła studia II stopnia na tym samym kierunku, które ukończyła w 2021 roku wykonując pracę dyplomową pod kierunkiem prof. UG, dr hab. Mirosława Piotra Kruka[5].

W 1989 roku założyła żeńską grupę rockową: DU MAKA DU, która działała na przełomie lat 80. i 90. pod szyldem Gdańskiej Sceny Alternatywnej[6][7].

Z zespołem Oczi Cziorne wystąpiła na Międzynarodowym Festiwalu Żeńskich Zespołów „Miss Rock Europe” (International Festival of Female Rock-Music) w Kijowie (1990)[8][9], na którym zespół zdobył I nagrodę jako najlepszy zespół żeński w Europie[9]. Również z zespołem Oczi Cziorne zagrała na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1991 roku (koncert gwiazd, dzień rockowy)[10].

Brała udział w nagraniach szeregu programów telewizyjnych oraz teledysków zrealizowanych przez Yach Film, m.in. w programie 30-minutowym o zespole Oczi Cziorne (wielokrotnie emitowanym w tamtych latach w programach TVP3 Gdańsk i TVP2) oraz w nagraniu jednego z najważniejszych klipów w historii zespołu do piosenki „Kryminał”[10][11]. Za teledysk „Kryminał” zespół zdobył II nagrodę na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film w 1991 roku[9], a Ścisłowska zdobyła statuetkę „Srebrnego Yacha” za najlepszą drugoplanową rolę żeńską (jury, przewodniczący: Maciej Dejczer – reżyser, Grzegorz Skawiński – muzyk, gitarzysta)[12].

Z zespołem Oczi Cziorne zagrała wiele koncertów, brała udział w nagraniach i telewizyjnych programach muzycznych oraz wydarzeniach artystycznych Gdańskiej Sceny Muzycznej[13][14].

W kolejnych latach występowała gościnnie m.in. z zespołem For Dee (recital w klubie Non Stop w Sopocie) oraz z zespołem Tamerlane (na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1992 roku)[15].

Kilka lat była związana z Wydawnictwem Phantom Press i pracowała jako pomysłodawca i redaktor prowadzący serii książek: Kucharz Polski. Jest autorką pierwszej części: „Najlepsi Kucharze Gdańscy Polecają” (Phantom Press 1994)[16].

W roku 1995 zagrała epizodyczną rolę w serialu Radio Romans[17][18].

W 2015 roku została zaproszona do udziału w wywiadach dotyczących koncertów i wydarzeń muzycznych w Jarocinie, zebranych w książce Grzegorza Witkowskiego „Grunt to bunt”[19]. W międzyczasie i w kolejnych latach brała udział w zdjęciach do filmu o Trójmiejskiej Scenie Alternatywnej zrealizowanym przez Jana Paszkiewicza i Radosława Jachimowicza w Yach Film[20].

W 2017 roku polski magazyn o sztuce „Arteon”, opublikował na swoich łamach w galerii arteonu jedną z prac artystki pt. „Krokus”[21]

W październiku 2020 na łamach czasopisma gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych „Akademia w Mieście”, ukazał się artykuł jej autorstwa „O okładkach płytowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej”[22]. W 2020 roku polski dziennikarz i krytyk muzyczny Rafał Księżyk w swojej książce „Dzika Rzecz. Polska muzyka i transformacja. 1989-1993” poświęcił rozdział wybranym wydarzeniom z działalności zespołu Oczi Cziorne[23]. W styczniu 2022 w Sztuka (czasopismo) ukazała się część pierwsza artykułu autorstwa Hanny Ścisłowskiej „Niezwykłe okładki płyt gramofonowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej”[24], a w czerwcu część druga[25]. W maju 2023 roku na łamach Wydawnictwa Naukowego ArchaeGraph ukazała się monografia autorstwa Hanny Ścisłowskiej "Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskie. Dzieje, charakterystyka i geneza formy architektonicznej w świetle analizy porównawczej"[26].

W dorobku artystycznym ma kilka zbiorowych wystaw zorganizowanych przez Stowarzyszenie Era-Art w Gdyni[27].

Wybrane wystawy zbiorowe edytuj

  • 2000 – „Pokolenia – matki i córki”, zbiorowa wystawa malarstwa, tkaniny i rzeźby (Gdyńskie Centrum Organizacji Pozarządowych), Gdynia[28]
  • 2005 – „Pokolenia”, wystawa zbiorowa malarstwa, tkaniny i grafiki, lokal artystyczny Tygiel, Gdynia[29][30]
  • 2009 – „Anioły”, wystawa zbiorowa, Galeria Profile, Gdynia[31]
  • 2010 – „Pokolenia Solidarności”, wystawa zbiorowa, lokal artystyczny Tygiel (zorganizowana z okazji 30-lecia Solidarności), Gdynia[3].

Wybrane publikacje edytuj

  • H. Ścisłowska, Najlepsi Kucharze Gdańscy Polecają, Kucharz Polski, Sopot 1994, UKD 641.5.021[16]
  • H. Ścisłowska, O okładkach płytowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej, Akademia w Mieście, Gdańsk 2020[32]
  • H. Ścisłowska, Niezwykłe okładki płyt gramofonowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej,cz, I i II, Czasopismo Sztuka, Warszawa 2022[33][34]
  • H. Ścisłowska, Wizerunek Chrystusa Frasobliwego w twórczości Jędrzeja Wowro, Antoniego Rząsy i Antoniego Toborowicza, [w:] Sensus Historiae. Studia interdyscyplinarne, red. P. Oleksy, M. Studenna-Skrukwa, nr. 3, Bydgoszcz 2022, ISSN 2082-0860[35]
  • H. Ścisłowska, Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej. Dzieje, charakterystyka i geneza formy architektonicznej w świetle analizy porównawczej, Łódź 2023 ISBN: 978-83-67527-50-7[36]

Przypisy edytuj

  1. O. Krzyżyńska, wywiad w: WOW!!!, Tygodnik muzyczny, nr 3, Gdańsk 1993.
  2. Oczi Cziorne, Encyklopedia Gdańska [dostęp 2018-08-28].
  3. a b Ewa Gołębiowska, Wystawa „Pokolenia” [online], Magazyn Gdański, 2010 [dostęp 2018-08-28].
  4. Nekrolog Barbara Konarska [online], 16 grudnia 2022 [dostęp 2023-02-09] (pol.).
  5. Instytut Historii Sztuki – Prace dyplomowe [online], sztuka.historia.ug.edu.pl [dostęp 2021-08-26].
  6. G.K. Witkowski, Grunt to bunt, rozmowy o Jarocinie, t. 4, s. 408–409, Poznań: In Rock 2015, ISBN 978-83-64373-34-3.
  7. Gdańska Scena Alternatywna [online], pawnhearts.eu.org [dostęp 2019-03-27].
  8. Katalog, Miss Rock Kiev, Europe'90, International Festival Of female Rock-Music, s. 8.
  9. a b c Metropolia Jest Okey w Radiu Gdańsk – Oczi Cziorne [online], trojmiasto.pl [dostęp 2018-08-30].
  10. a b T. Majewski, Oczi Cziorne, Trudno jest tańczyć przy naszej muzyce, „Magazyn Muzyczny Popcorn” (10), Warszawa: Axel Springer, 1991, s. 79, ISSN 1230-8137.
  11. Yach Paszkiewicz, Oczi Cziorne „Kryminał” – video: Yach Paszkiewicz [online], youtube.com [dostęp 2018-08-28].
  12. YACH FILM 2006 [online], web.archive.org, 12 lutego 2007 [dostęp 2018-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2007-02-12].
  13. M. Biedrzycki, Magazyn Muzyczny nr 2 (372), luty 1990.
  14. Paweł Dunin-Wąsowicz, Los Loveros, Oczi Cziorne, Remont 09.02.1990, „Magazyn Muzyczny”, Warszawa 1990.
  15. Sopot Festival '92 – Opera Leśna Sopot [online], operalesna.sopot.pl [dostęp 2018-09-20] (pol.).
  16. a b H. Ścisłowska, Kucharz Polski, „Najlepsi Kucharze Gdańscy Polecają”, Sopot 1994, UKD 641.5.021.
  17. Hanna Ścisłowska w bazie filmpolski.pl
  18. Hanna Ścisłowska w bazie Filmweb.
  19. Grzegorz Witkowski, Grunt to bunt, t. 4, Poznań: InRock, 2015, s. 408–426, ISBN 978-83-64373-34-3.
  20. Historia Trójmiejskiej sceny alternatywnej. Film Yacha i Radka. [dostęp 2018-08-10].
  21. Arteon, Magazyn o sztuce, nr 5, s. 43, Poznań 2017.
  22. Hanna Ścisłowska. O okładkach płytowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. „Akademia w Mieście”. 7, s. 4, 2020. Gdańsk. [dostęp 2020-10-04]. 
  23. R. Księżyk, Dzika rzecz. Polska muzyka i transformacja.1989-1993, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2020, s. 165–185, ISBN 978-83-8191-076-7.
  24. Niezwykłe okładki płyt gramofonowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej [online], SZTUKA, 16 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-19] (pol.).
  25. Niezwykłe okładki płyt gramofonowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. Część II [online], SZTUKA, 9 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-31] (pol.).
  26. Publikacje [online], WN ArchaeGraph [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  27. Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  28. rok 2000 | Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  29. rok 2005 | Stowarzyszenie Promocji Artystów Wybrzeża ERA ART [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  30. Era Art, POKOLENIA, „ulotka, zaproszenie na wystawę”, Gdynia 2005.
  31. Wystawa zbiorowa „Anioły” [online], Era-Art [dostęp 2018-08-28].
  32. Akademia w Mieście |nr 7| 2020 [online], Zbrojownia Sztuki [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  33. Niezwykłe okładki płyt gramofonowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej [online], SZTUKA, 16 stycznia 2022 [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  34. Niezwykłe okładki płyt gramofonowych Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. Część II [online], SZTUKA, 9 czerwca 2022 [dostęp 2023-05-13] (pol.).
  35. Vol 48, No 3 (2022) [online], www.sensushistoriae.epigram.eu [dostęp 2023-06-21].
  36. Publikacje [online], WN ArchaeGraph [dostęp 2023-05-13] (pol.).