Hanns Martin Schleyer
Hanns Martin Schleyer (ur. 1 maja 1915 w Offenburgu, zm. 19 października 1977 koło Miluzy, Francja) – niemiecki menedżer i przemysłowiec, członek partii CDU i prezydent Niemieckiego Związku Pracodawców. Był dalekim kuzynem Johanna Martina Schleyera.
 H. M. Schleyer, 1973 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
przemysłowiec |
ŻyciorysEdytuj
W III Rzeszy był członkiem narodowosocjalistycznego związku studentów, a od 1 maja 1937 roku także NSDAP[potrzebny przypis]. Służył w Waffen-SS, pracował w administracji Protektoratu Czech i Moraw. Po wojnie nie krył swojej nazistowskiej przeszłości.
W styczniu 1977 roku został szefem Niemieckiego Związku Pracodawców. 5 września 1977 został porwany i 19 października zamordowany przez terrorystyczną Frakcję Czerwonej Armii, która żądała uwolnienia z więzienia członków swej organizacji w zamian za uwolnienie Schleyera. Tymczasem w nocy z 17 na 18 października Andreas Baader, Jan-Carl Raspe i Gudrun Ensslin, którzy mieli być wymienieni na Schleyera, popełnili w więzieniu Stammheim w Stuttgarcie samobójstwa (tzw. Todesnacht von Stammheim), w związku z czym plany porywaczy legły w gruzach i zdecydowali się na zabicie Schleyera, poddawszy go uprzednio torturom[1].
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Bartosz T. Wieliński. Ścigając terrorystów z RAF-u. „Ale historia”. 15/2014 (117), s. 8-10, 2014-04-14. Agora SA. (pol.).