Hans Georg Stehlin (paleontolog)
Hans Georg Stehlin (ur. 13 stycznia 1870 w Bazylei, zm. 18 listopada 1941 tamże) – szwajcarski paleontolog.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Specjalność: paleontologia, geologia | |
| Doktorat |
1893 – zoologia |
|
Muzeum Historii Naturalnej w Bazylei | |
| Okres zatrudn. |
1920–1941 |
| Przewodniczący komisji muzeum | |
Życiorys edytuj
Hans Georg Stehlin urodził się 13 stycznia 1870 roku w Bazylei jako syn szwajcarskiego polityka Karla Rudolfa Stehlina (1831–1881)[1].
Studiował medycynę i zoologię i w 1893 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Bazylejskim[1]. W 1896 roku został asystentem w Muzeum Historii Naturalnej w Bazylei, a dwa lata później kierownikiem katedry anatomii porównawczej i paleontologii[1]. W latach 1920–1941 przewodniczył komisji prowadzącej muzeum[1]. W okresie od 1912 do 1918 roku był redaktorem czasopisma „Mitteilungen der Naturforschendengesellschaften beider Basel”, a od 1921 roku „Abhandlungen der Schweizerischen paläontologischen Gesellschaft”[1].
Kontynuował prace z zakresu anatomii i filogenezy ssaków zapoczątkowane przez jego nauczyciela Ludwiga Rütimeyera (1825–1895) i rozbudował zbiory skamieniałych ssaków w Muzeum Historii Naturalnej w Bazylei[1]. Był autorem wielu publikacji z zakresu geologii i paleontologii, m.in. o ssakach z terenu ówczesnej Szwajcarii z okresu neogenu i paleolitu[1]. Zdefiniował granicę eocenu z oligocenem jako zdarzenie masowego wymierania określając je terminem Grande Coupure[2].
Zmarł 18 listopada 1941 roku w Bazylei[1].
Na cześć Stehlina nazwano gatunek jaszczurki z wyspy Gran Canaria – Gallotia stehlini – którego holotyp został znaleziony przez Stehlina w 1895 roku[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Historisches Lexikon der Schweiz 2012 ↓.
- ↑ Stehlin 1909 ↓.
- ↑ Beolens 2011 ↓, s. 252.
Bibliografia edytuj
- Raoul J. Mutter: Hans Georg Stehlin. W: Historisches Lexikon der Schweiz (HLS). 2012-11-07. (niem.).
- Hans Georg Stehlin. Remarques sur les faunules de Mammifères des couches eocenes et oligocenes du Bassin de Paris. „Bulletin de la Société Géologique de France”. seria 4 t. 9, s. 488–520, 1909. (fr.).
- Stehlin. W: Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson: The Eponym Dictionary of Reptiles. JHU Press, 2011. ISBN 978-1-4214-0135-5. (niem.).