Hans Jürgen von Arnim
Hans Jürgen von Arnim (ur. 4 kwietnia 1889 w Ernsdorf, zm. 11 września 1962 w Bad Wildungen) – niemiecki dowódca wojskowy z czasów II wojny światowej w stopniu generała pułkownika.
| ||
![]() | ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 4 kwietnia 1889 Ernsdorf | |
Data i miejsce śmierci | 11 września 1962 Bad Wildungen | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1907-1943 | |
Siły zbrojne | ![]() ![]() ![]() | |
Stanowiska | dowódca:![]() ![]() 5 Armii Pancernej | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa II wojna światowa | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Podczas I wojny światowej służył na wschodnim i zachodnim froncie. Po jej zakończeniu pozostał w armii i został dowódcą elitarnego 68 Pułku Piechoty w Berlinie[1].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 i kampanii francuskiej 1940 dowodził 52 Dywizją Piechoty. W październiku 1940 objął dowództwo 27 Dywizji Piechoty, która w następnym miesiącu została przeformowana w 17 Dywizję Pancerną. W lutym 1943, w Tunezji, objął dowództwo 5 Armii Pancernej, a 9 marca tego roku przejął po Erwinie Rommlu dowództwo Grupy Armii Afryka. W maju 1943, wbrew rozkazowi Hitlera, skapitulował i dostał się do niewoli alianckiej wraz z 250 tysiącami żołnierzy.
Do lipca 1947 roku był przetrzymywany jako więzień wojenny, po zwolnieniu wrócił do Niemiec[1].
Kariera wojskowaEdytuj
- Fahnenjunker-Gefreiter (25 maja 1908)[2]
- Fahnenjunker-Unteroffizier (18 lipca 1908)[2]
- Fähnrich (19 listopada 1908)[2]
- Leutnant (19 sierpnia 1909)[2]
- Oberleutnant (27 stycznia 1915)[2]
- Hauptmann (27 stycznia 1917)[2]
- Major (1 kwietnia 1928)[2]
- Oberstleutnant (1 kwietnia 1932)[2]
- Oberst (1 lipca 1934)[2]
- Generalmajor (1 stycznia 1938)[2]
- Generalleutnant (1 grudnia 1939)[2]
- General der Infanterie (17 grudnia 1941)[2]
- Generaloberst (4 grudnia 1942)[2]
OdznaczeniaEdytuj
- Żelazny Krzyż 1. i 2. klasy
- Krzyż Rycerski Orderu Rodu Hohenzollernów z Mieczami
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego