Hans Lammers

niemiecki nazista, zbrodniarz wojenny

Hans Heinrich Lammers (ur. 27 maja 1879 w Lublińcu, zm. 4 stycznia 1962 w Düsseldorfie) – prawnik z wykształcenia (studiował we Wrocławiu) i zawodu (sędzia), zbrodniarz hitlerowski; w latach 1933-1945 szef kancelarii cywilnej Adolfa Hitlera.

Hans Lammers
Ilustracja
Hans Lammers 1 grudnia 1937 roku
SS-Obergruppenführer SS-Obergruppenführer
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1879
Lubliniec

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1962
Düsseldorf

Przebieg służby
Lata służby

1914–1945

Formacja

Armia Cesarstwa Niemieckiego
SS Schutzstaffel

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Odznaka Honorowa Olimpijska (III Rzesza) Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Order Imperialny Jarzma i Strzał (Hiszpania) Medal Pamiątkowy 13 marca 1938 Medal Pamiątkowy 1 października 1938 z okuciem Zamek Praga Order Ernestyński (Saksonia) Medal Pamiątkowy Węgierski Wojny (wojskowy) Order Królewski Korony (Prusy) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)
[1]

Życiorys

edytuj

Rodzina Lammersa mieszkała w tej samej „Kamienicy pod śmiejącym się Matyjasem” przy Adama Mickiewicza 9 w Lublińcu, co rodzina Steinów, których córki: Róża (urodzona w 1883 roku w Lublińcu) i Edyta (urodzona w 1891 roku we Wrocławiu) w późniejszym czasie trafiły do obozu KL Auschwitz-Birkenau. Po kilku latach pobytu w Lublińcu, obydwie rodziny przeniosły się do Wrocławia[2].

Absolwent niemieckiego gimnazjum w Pszczynie[potrzebny przypis], a następnie uniwersytetów we Wrocławiu i Heidelbergu. W 1912 zaczął pracę w sądzie okręgowym w Bytomiu. Walczył w I wojnie światowej. Od 1921 w ministerstwie spraw wewnętrznych. Do NSDAP wstąpił w 1932. W latach 1933–1945 pełnił funkcję szefa Kancelarii III Rzeszy (od 1933 jako sekretarz stanu, od 1937 jako minister – szef Kancelarii Rzeszy). Prawa ręka kanclerza Rzeszy Hitlera do wszystkich spraw cywilnych hitlerowskich Niemiec. W 1940 otrzymał stopień SS-Obergruppenführera.

Lammers jako sprawny urzędnik w najwyższym aparacie władzy przygotowywał i nadawał bieg sprawom, które w rozumieniu prawa międzynarodowego miały zbrodniczy charakter. Był odpowiedzialny za eksterminację narodów podbitych państw, w tym za wysiedlanie ludności polskiej z terenów włączonych do Rzeszy i kreowanie polityki Hansa Franka na terenie Generalnego Gubernatorstwa.

Hans Lammers został skazany przez Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze 11 kwietnia 1949 na 20 lat więzienia. Więzienie Landsberg opuścił w 1954 roku.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Lammers, Hans Heinrich - TracesOfWar.com [online], tracesofwar.com [dostęp 2021-06-09] (ang.).
  2. Bartłomiej Romanek: Zapomniana historia Róży Stein. 2022-01-23. [dostęp 2023-01-23].

Bibliografia

edytuj
  • Joanna Wieliczka Szarek: III Rzesza – narodziny i zmierzch szaleństwa, Wydawnictwo Kluszczyński Kraków 2007