Hans von Seeckt

Hans von Seeckt
	; Generał Hans von Seeckt
	generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1866 ; Szlezwik
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 1936 ; Berlin
	Przebieg służby
Lata służby	1885–1926
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Reichswehra
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Johannes Friedrich Leopold von Seeckt (ur. 22 kwietnia 1866 w Szlezwiku, zm. 27 grudnia 1936 w Berlinie) – niemiecki oficer, szef niemieckiego Sztabu Generalnego (oficjalnie: Truppenamt) w latach 1920–1926^[1].

Życiorys

Hans von Seeckt wstąpił do armii niemieckiej w 1885 roku, a w 1899 został przeniesiony tymczasowo do Sztabu Generalnego. Podczas I wojny światowej von Seeckt służył na różnych stanowiskach wysokiego szczebla. W 1914 r. był szefem sztabu atakującego w kierunku Paryża III (Brandenburskiego) Korpusu Piechoty, składającego się z 5 i 6 Dywizji Piechoty. W późniejszej fazie wojny znalazł się w sztabie na froncie wschodnim. Po zakończeniu wojny i rozwiązaniu wojska cesarskiego von Seeckt zaczął organizować nową Reichswehrę i sztab generalny (który został przemianowany na Truppenamt – Biuro Wojsk).

Podczas Puczu Kappa-Lüttwitza z 1920 roku von Seeckt zachował się wyczekująco – odmówił stłumienia buntu lub współpracy z nim. Przywódcom republiki odpowiedział: Reichswehra nie strzela do Reichswehry. Kontynuował budowę apolitycznej zawodowej armii, nie bacząc na ograniczenia traktatu wersalskiego. Hans von Seeckt pozostał zwolennikiem pojmowania wojska jako państwa w państwie. Ostatecznie został zwolniony z Reichswery w 1926 roku, po wydaniu pozwolenia na uczestnictwo wnuka Wilhelma II w wojskowych manewrach przy dezaprobacie rządu.

W latach 1930–1932 był deputowanym do Reichstagu z ramienia Niemieckiej Partii Ludowej (DVP). Od roku 1934 do 1935 służył jako doradca Czang Kaj-szeka.

Stosunek do Polski i sojusz z Rosją sowiecką

„Odrzucam pomoc dla Polski, nawet wobec niebezpieczeństwa, że może zostać pochłonięta. Przeciwnie – liczę na to” Hans von Seeckt w czasie wojny polsko-bolszewickiej^[2]

Hans von Seeckt był nieprzejednanym wrogiem odrodzonego państwa polskiego, w związku z tym pragnął stworzyć przymierze z bolszewicką Rosją przeciwko Rzeczypospolitej. Po otrzymaniu obiecujących wiadomości od ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich Lwa Trockiego, von Seeckt wysłał emisariuszy w celu zawarcia tajnego sojuszu militarnego z Rosjanami, nie informując o tym rządu Republiki Weimarskiej. W trakcie tej współpracy powstało wiele innowacyjnych projektów uzbrojenia, takich jak bombowiec nurkujący Junkers Ju 87 Stuka używany przez Luftwaffe w trakcie II wojny światowej.

Seeckt 11 września 1922 roku w liście do von Brockdorffa-Rantzaua napisał „Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie”^[3].

Odznaczenia

Order „Pour le Mérite” z Liściem Dębu
Order Orła Czerwonego IV kl. z koroną
Order Królewski Korony III kl.
Krzyż Żelazny I kl.
Order Świętego Jana
Krzyż za Długoletnią Służbę
Order Maksymiliana Józefa II kl. (Królestwo Bawarii)
Order Zasługi Wojskowej II kl. z mieczami i gwiazdą (Królestwo Bawarii)
Komandor Orderu Korony Wirtemberskiej z mieczami (Wittembergia)
Heski Medal Waleczności (Hesja)
Krzyż Hanzeatycki Hamburski (Hamburg)
Krzyż Zasługi Wojskowej I kl. (Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin)
Krzyż Fryderyka Augusta I Kl. (Wielkie Księstwo Oldenburga)
Krzyż Kawalerski Orderu Alberta (Królestwo Saksonii)
Order Ernestyński II kl. z mieczami (Królestwo Saksonii)
Komandor Orderu Świętego Stefana (Austro-Węgry)
Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austro-Węgry)
Kawaler Orderu Korony Żelaznej I kl. (Austro-Węgry)
Krzyż Zasługi Wojskowej II kl. (Austro-Węgry)
Odznaka Honorowa Czerwonego Krzyża (Austro-Węgry)
Wielka Wstęga Orderu Osmana z mieczami (Imperium Osmańskie)
Złoty Medal Medal Imtiyaz z mieczami (Imperium Osmańskie)
Wielka Wstęga Orderu Medżydów z mieczami (Imperium Osmańskie)
Złoty Medal Liakat z mieczami (Imperium Osmańskie)
Order Półksiężyca (Imperium Osmańskie)
Wielki Oficer Orderu Waleczności (Królestwo Bułgarii)
Order Zasługi Wojskowej I kl. (Królestwo Bułgarii)

Źródło: Rangliste des Deutschen Reichsheeres^[4]

Przypisy

↑ Heeresleitung Oberkommando des Heeres [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2021-05-11] .
↑ F. Rabenau: „Seeckt:Aus seinen Leben 1918-1936”, wyd. 1940, cytat za Norman Davies: „Biały Orzeł i Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919-1920”, Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, ISBN 83-7006-761-1.
↑ Martin Broszat, „200 Jahre deutsche Polenpolitik”, Munchen 1963.
↑ Rangliste des Deutschen Reichsheeres. Nach dem Stande vom 1. Mai 1926 [online], sbc.pl, s. 117 [dostęp 2025-03-06] (niem.).

Bibliografia

Jarosław Centek: „Hans von Seeckt Twórca Reichsheer”, Avalon 2006

[OKH-1] Heeresleitung Oberkommando des Heeres [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2021-05-11] .

[2] F. Rabenau: „Seeckt:Aus seinen Leben 1918-1936”, wyd. 1940, cytat za Norman Davies: „Biały Orzeł i Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919-1920”, Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, ISBN 83-7006-761-1.

[3] Martin Broszat, „200 Jahre deutsche Polenpolitik”, Munchen 1963.

[4] Rangliste des Deutschen Reichsheeres. Nach dem Stande vom 1. Mai 1926 [online], sbc.pl, s. 117 [dostęp 2025-03-06] (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]