Happy Feet: Tupot małych stóp

Happy Feet: Tupot małych stópamerykańsko-australijski film animowany w reżyserii George’a Millera. Wszedł na ekrany amerykańskich kin 17 listopada 2006 roku. Obraz został wyprodukowane w studiu Animal Logic w Sydney, dla Warner Bros. i Village Roadshow Pictures. Film jest pierwszym, który zdobył w 2007 roku Oscara w kategorii Pełnometrażowy film animowany po tym, jak nie zdołał wygrać Nagrody Annie dla Najlepszego filmu animowanego. Od 20 września 2015 roku oglądanie tego filmu jest dozwolone od 7 lat (według KRRiT).

Happy Feet: Tupot małych stóp
Happy Feet
ilustracja
Gatunek

animowany
fantasy

Data premiery

17 listopada 2006
1 grudnia 2006 (Polska)

Kraj produkcji

Australia
Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

108 min

Reżyseria

George Miller

Scenariusz

Warren Coleman
John Collee
George Miller
Judy Morris

Główne role

Elijah Wood
Brittany Murphy
Hugh Jackman
Nicole Kidman
Robin Williams

Muzyka

John Powell

Zdjęcia

David Peers

Scenografia

Mark Sexton
David Nelson

Montaż

Christian Gazal
Margaret Sixel

Produkcja

George Miller
Doug Mitchell
Bill Miller

Wytwórnia

Warner Bros. Pictures
Village Roadshow Pictures
Kennedy Miller Productions
Animal Logic
Kingdom Feature Productions

Dystrybucja

Warner Bros.
Village Roadshow Pictures

Budżet

100 000 000 $

Kontynuacja

Happy Feet: Tupot małych stóp 2 (2011)

Nagrody
Oscar dla najlepszego filmu animowanego
Strona internetowa

Film został zadedykowany Nickowi Enrightowi, Michaelowi Jonsonowi, Robby'emu McNeilly'owi Greenowi i Steve'owi Irwinowi.

Fabuła edytuj

Film opowiada historię jednego z pingwinów cesarskich o imieniu Mambo, który urodził się bez najmniejszego talentu do śpiewu. Został jednak obdarzony zdolnością do stepowania. Mama małego pingwinka, Norma Jean, w przeciwieństwie do jego taty, Memphisa, nie widzi w tym nic złego. Mimo to, oboje obawiają się, że z powodu braku „pieśni serca” Mambo może nigdy nie odnaleźć pokrewnej duszy. Akcja na początku toczy się na Antarktydzie w Imperium Pingwinów.

Mambo od czasu wyklucia się z jajka przyjaźni się z Glorią, która jest uznawana przez wszystkich za najlepszą śpiewaczkę w okolicy.

Pewnego dnia spotyka ptaka, który twierdzi, że został porwany przez kosmitów, czyli w tym przypadku ludzi.

Potem dorosły już pingwin przypadkowo spotyka grupę pingwinów, które zdecydowanie nie przypominają mu pingwinów cesarskich – paczkę pingwinów Adeli, Amigos. Są one kierowane przez Ramona. Mambo prezentuje nowym znajomym swoje umiejętności taneczne, które ku jego wielkiej uciesze wzbudzają w nich zachwyt, aż do tego stopnia, że pingwin zostaje zaproszony do dalszej zabawy.

Znalazłszy się już w Krainie Adeli, Mambo poznaje tam znacznie różniącego się wyglądem od innych pingwina skalnego, Lovelace'a Guru. Po głębszym poznaniu okazuje się, że ów pingwin w zamian za jeden kamyczek jest w stanie odpowiedzieć na każde pytanie. Zachęcony tym faktem Mambo, pyta się Lovelace'a o to, czy kosmici maja coś wspólnego z panującymi od niedawna brakami ryb. Niestety nie dowiaduje się zbyt wiele na ten temat, ale przypomina sobie, że niedługo rozpoczyna się okres godowy.

Amigos postanawiają pomóc Mambo, będąc czymś w charakterze playbacku. Niestety wszystko się wydaje, ale za to Mambo udaje się wywołać zbiorowy taniec. Przerywa to dopiero srogi i przesądny przywódca pingwinów Noa Starszy, który na dodatek skazuje głównego bohatera na wygnanie, twierdząc, że to on jest odpowiedzialny za niedobór pożywienia (swoim tańcem miał niby rozgniewać pingwiniego boga Wielkiego Pingwina).

Mambo, wraz z Lovelace’em i Amigos wybiera się w podróż mającą na celu odnaleźć prawdziwych sprawców braku ryb (które są słuszne). Odnajdują oni bazę rybaków na Antarktydzie. Mambo oddziela się od grupy i podąża za jednym ze statków, w wyniku czego trafia do ZOO.

Po trzech miesiącach w ZOO zatańczył przed zwiedzającymi, czego nie robił od trzech miesięcy, dzięki czemu ludzie go wypuszczają by zobaczyć jego zachowanie w grupie i grupy. Podobnie jak wcześniej wywołuje zbiorowy taniec pingwinów, dzięki czemu połowy w okolicach Antarktydy zostają zabronione, a on sam zostaje zaakceptowany przez inne pingwiny i przywrócony do ich grona.

Końcowe sceny filmu pokazują Władcę Pingwinów tańczącego, wraz ze swoimi wiernymi przyjaciółmi – Amigos, świętując swój triumf. Tańczący mały pingwinek widziany w ostatnim ujęciu jest dzieckiem Glorii i Mamba.

Obsada edytuj

Obsada Dubbing Postać
Elijah Wood Bartosz Obuchowicz Mambo
Brittany Murphy Joanna Węgrzynowska Gloria
Hugh Jackman Zbigniew Suszyński Memphis
Nicole Kidman Iwona Rulewicz Norma Jean
Robin Williams Jarosław Boberek i Zbigniew Konopka Ramon i Lovelace
Hugo Weaving Cezary Morawski Noah Starszy
Carlos Alazraqui Grzegorz Pawlak Nestor
Lombardo Boyar Jakub Szydłowski Raul
Jeff Garcia Tomasz Steciuk Rinaldo
Johnny Sanchez III Władysław Grzywna Lombardo
Fat Joe Paweł Iwanicki Seymour
Magda Szubanski Anna Apostolakis Pani Viola
Miriam Margolyes Elżbieta Kijowska Pani Astrakhan
Dee Bradley Baker Maurice
Chrissie Hynde Michelle
Elizabeth Daily Piotr Brzywczy Młody Mambo
Alyssa Shafer Monika Błachnio Młoda Gloria
César Flores Wit Apostolakis-Gluziński Młody Seymour
Anthony LaPaglia Jacek Lenartowicz Boss Skua
Danny Mann Pingwin w zoo
Mark Klastorin Vinnie
Michael Cornacchia Frankie
Nicholas McKay Tomasz Marzecki
Mikołaj Müller
Mirosław Zbrojewicz
Grzegorz Pawlak
Nev
Tiriel Mor Kev
Steve Irwin Trev
Richard Carter Barry
Roger Rose Marek Obertyn Leopard Seal
Peter Carroll Elder
Larry Moss Elder
Lee Perry Pingwin w zoo
Alan Shearman Elder
Giselle Loren Adélie Chica
Denise Blasor Adélie Chica
Michelle Arthur Adélie Chica

Opracowanie wersji polskiej: Start International Polska
Reżyseria: Joanna Wizmur i Paweł Galia
Dialogi polskie: Bartosz Wierzbięta
Dźwięk i montaż: Sławomir Czwórnóg
Kierownictwo muzyczne: Marcin Mazurek

Nagrody edytuj

Otrzymane nagrody edytuj

Nagroda Akademii Filmowej

  • Pełnometrażowy film animowany

60th British Academy Film Awards

  • Pełnometrażowy film animowany

Złoty Glob

  • Najlepsza oryginalna piosenka – „Song of the Heart” Prince’a

American Film Institute Awards 2006

  • Uhonorowany jako jeden z najlepszych dziesięciu filmów tego roku

Los Angeles Film Critics Association Awards

  • Najlepsza animacja

New York Film Critics Circle Awards

  • Najlepszy film animowany

Golden Trailer Awards

  • Najlepsza muzyka

Heartland Awards

  • Najlepsza animacja

Kids’ Choice Awards

  • Najlepszy film animowany

Washington D.C. Area Film Critics Association Awards

  • Najlepszy film animowany

Otrzymane nominacje edytuj

Złoty Glob

  • Pełnometrażowy film animowany

Annie Awards

  • Pełnometrażowy film animowany
  • Najlepszy scenariusz pełnometrażowego filmu animowanego

Satellite Awards

  • Najlepsza animacja

Listy najlepszych filmów roku edytuj

Happy Feet pojawił się na wielu listach najlepszych filmów 2006 roku, na których zajął miejsca:

Popularność w USA edytuj

Weekend Zarobek Miejsce Razem
1 $41,533,432 1 $41,533,432
2 $37,038,046 1 $99,256,766
3 $17,545,418 1 $121,501,018
4 $12,904,413 2 $137,932,841
5 $8,358,421 4 $149,244,791
6 $5,163,474 8 $160,521,910
7 $7,650,181 9 $179,152,000
8 $4,004,462 13 $185,414,182

Box office edytuj

Film zadebiutował na pierwszym miejscu w Stanach Zjednoczonych (spychając tym samym na niższą pozycję dotychczasowego lidera, kolejną odsłonę przygód Bonda Casino Royale), pierwszego weekendu od premiery (17-19 listopada) zarabiając 41,6 mln $. Happy Feet utrzymywał się na pierwszym miejscu jeszcze przez trzy tygodnie. 8 marca 2007 roku dochód z wyświetlania filmu wynosił 194,9 mln $ w USA i 172,1 mln $ w pozostałych krajach, zarabiając w sumie ponad 385 mln $. Pod koniec 2006 roku, film był wyświetlany w 35 krajach.

Budżet wynosił 100 mln $.

Linki zewnętrzne edytuj