Wikipedia

Harry Kessler

niemiecki pisarz, dyplomata i polityk

Harry Clemens Ulrich Graf von Kessler (ur. 23 maja 1868 w Paryżu, zm. 30 listopada 1937 w Lyonie[1]) – niemiecki hrabia, pisarz, artysta, dyplomata i polityk[2].

Harry Kessler

Był odpowiedzialny za kontakty władz niemieckich z Józefem Piłsudskim[3] w czasie jego internowania w twierdzy Magdeburg. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 21 listopada 1918[4] został pierwszym akredytowanym w Warszawie dyplomatą.

Jego pamiętniki opublikowane w 1971[5] zawierają wiele anegdot i ciekawostek na temat życia artystycznego i teatralnego w Europie, przede wszystkim w Niemczech, z okresu przed wybuchem II wojny światowej oraz cenzury Hitlera.

Rodzina edytuj

Harry Kessler był synem bankiera Adolfa Wilhelma Kesslera z Hamburga oraz Irlandki Alice Harriet Blosse-Lynch[6]. Jego matka (ur. 17 lipca 1844 w Bombaju, zm. 19 września 1919 w Normandii) była córką baroneta irlandzkiego Henry Blosse-Lyncha. Rodzice Kesslera pobrali się w Paryżu 10 sierpnia 1867. Młodsza siostra Kesslera urodziła się w 1877, nazwano ją Wilma Kessler na pamiątkę cesarza Wilhelma I. Po zamążpójściu zmieniła nazwisko na Wilma de Brion.

W swoim czasie krążyło wiele plotek o rzekomym romansie cesarza i matki Kesslera. Sugerowano nawet, że to cesarz, a nie Adolf Kessler, był ojcem Harry’ego[7].

Życie, edukacja i praca edytuj

Kessler dorastał we Francji, Anglii i Niemczech. Poznał wiele kultur, dużo podróżował, zrobił karierę jako dyplomata, dlatego znany był jako obywatel świata. Sam uważał siebie za Europejczyka.

Kessler najpierw uczył się w Paryżu następnie, od 1880, w szkole w Ascot, w Anglii. Zgodnie z życzeniem ojca wstąpił w 1882 do Gelehrtenschule des Johanneums, humanistycznego gimnazjum w Hamburgu, gdzie zdał maturę. Studiował potem prawo i historię sztuki w Bonn i Lipsku.

Przeprowadziwszy się do Berlina w 1893, współpracował z pełniącym ważną rolę w rozwoju art nouveau literacko-artystycznym czasopismem „Pan”, które publikowało teksty m.in. Richarda Dehmela, Theodora Fontane’a, Friedricha Nietzschego, Detleva von Liliencrona, Juliusa Harta, Novalisa, Paula Verlaine’a oraz Alfreda Lichtwarka.


Przypisy edytuj

  1. ↑ Peter Grupp, Harry Graf Kessler 1868-1937: eine Biographie, München: C. H. Beck, 1995, ISBN 978-3-406-39860-5 [dostęp 2023-09-02].
  2. ↑ The Diaries of Count Harry Kessler. abc.net.au. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  3. ↑ Ludwik Ratajczak: Józef Piłsudski walczy o Polskę na wschodzie 1915-1919. nasza-wielkopolska.eu. [dostęp 2016-11-19]. (pol.).
  4. ↑ Muzeum Józefa Piłsudskiego: Ogłoszenie niepodległości Harry Kessler – Dictionary of Art Historians
  5. ↑ Louis Begley: Harry Kessler’s Fin de Siècle Diaries. nytimes.com. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  6. ↑ Kessler, Harry [Klemens Ulrich, Graf von Der "rote Graf" (Red Count)]. dictionaryofarthistorians.org. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  7. ↑ Derek Scally: Count Harry Kessler: The original hipster. rishtimes.com. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harry_Kessler&oldid=71924266”