Hat Trickgra sportowa wydana w 1984 roku przez Bally Sente na automaty do gier. W roku 1987 wydane zostały także wersje na Atari 7800, Commodore 64 i DOS. Rozgrywka obejmuje mecz hokeja na lodzie pomiędzy dwiema drużynami stworzonymi z bramkarza i jednego zawodnika w polu. Wersje na poszczególne platformy nieznacznie różnią się od siebie, głównie pod względem grafiki i dźwięków. Gra odniosła sukces finansowy i doczekała się kolejnej wersji, która jednak nigdy nie została wydana.

Hat Trick
Producent

Bally Sente

Wydawca

Atari, Capcom

Projektant

Lee Actor

Scenarzysta

Lee Actor

Kompozytor

Gary Levenberg, Richard Green

Data wydania

1984

Gatunek

gra sportowa

Tryby gry

jedno- i dwuosobowa

Język

angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

automaty do gier, Atari 7800, Commodore 64, DOS

Historia edytuj

Gra została wydana na automaty do gier w 1984 roku przez Bally Sente[1]. Jej twórcą był Lee Actor, grafikę zaprojektowali Martin French i Bil Maher, a twórcami muzyki byli Gary Levenberg oraz Richard Green. W tworzeniu gry pomagał również Ed Rotberg[2]. W roku 1987 Atari wydało grę na platformę Atari 7800[3][4][5], a następnie Capcom wydał wersje na Commodore 64[6] oraz DOS[7]. Finalna wersja na Atari 7800 pochodzi z 1988 roku[8][9]. Bally Sente stworzyło także drugą odsłonę gry o nazwie Team Hat Trick oferującą grę maksymalnie dla czterech graczy jednocześnie, jednak nie została ona nigdy wydana[10].

Rozgrywka edytuj

Po uruchomieniu gry włącza się menu główne, w którym gracz ma do wyboru tryb gry (jedno- lub dwuosobowy), opcję wyłączenia dźwięków (niedostępna na Atari 7800) oraz wybór poziomu trudności w przypadku gry z komputerem (niedostępny w wersji na DOS-a; w wersji na Atari 7800 dostępne są dwa poziomy trudności, a na Commodore 64 trzy). Wersja na DOS-a oferuje także wybór drużyny (USA lub ZSRR), w wersji na Commodore 64, jeśli gra się z komputerem po wyjściu z menu można wybrać kolor swojej ekipy (niebieski lub czerwony). Sama rozgrywka obejmuje rozegranie meczu hokejowego. Lodowisko przypomina rzeczywiste pole do gry w hokeja na lodzie, jednak bramki są usytuowane na samych końcach tafli, a nie w jej obrębie. Większość reguł prawdziwej gry w hokeja nie ma w grze zastosowania. Gracz ma bezpośredni widok z góry na całe lodowisko. Grafika jest w pełni dwuwymiarowa. Sterowanie obejmuje jednocześnie obydwu zawodników (gracza z pola oraz bramkarza), przy czym bramkarz porusza się tylko przy ruchach w górę i w dół wzdłuż linii bramkowej, nie mając możliwości przejęcia kontroli nad krążkiem. Mecz trwa trzy minuty z ewentualną dodatkową jednominutową dogrywką w przypadku remisu (w pierwotnej wersji na Atari 7800 mecz trwa dwie minuty, a dogrywka 20 sekund[8]). Drużyna, która strzeli więcej bramek zwycięża. Przy remisie rozgrywana jest dogrywka, która kończy się wraz ze strzeleniem pierwszej bramki, bądź wraz z upłynięciem czasu (wtedy spotkanie kończy się nierozstrzygnięte). Oprócz goli liczone są także obrony bramkarzy, które nie mają jednak wpływu na wynik. Po zakończeniu meczu ma miejsce charakterystyczna dla gry scena, w której na tafli pojawia się rolba, czyszcząc całe pole gry[3][a] (w wersji na Atari 7800 scenie towarzyszy melodia z piosenki „Turkey in the Straw”)[5]. Melodia, choć inna, występuje również w menu głównym w wersji na Commodore 64. Dodatkowo we wszystkich wersjach w trakcie gry występują (różniące się od siebie) efekty dźwiękowe związane bezpośrednio ze spotkaniem (np. uderzenie o bandę, strzał czy dźwięk sygnalizujący zdobycie bramki)[4]. Poszczególne wersje różnią się także graficznie. Po zakończeniu meczu możliwe jest rozegranie kolejnego spotkania. Gra nie oferuje żadnego złożonego systemu rozgrywek[7].

Odbiór gry edytuj

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Granny Vinnie Reviews 3.5[4]
The Atari Times 72%[5]
Power Play Goal 1/10[7]
The Video Game Critic F[11]
Lemon 64 10/10[12]
C64 Games 6[13]
Aktueller Software Markt 10/12[14]


Gra odniosła sukces (m.in. przez pięć miesięcy z rzędu utrzymywała się na szczycie listy najlepiej zarabiającego oprogramowania w Replay Magazine)[10], jednak przez krytyków została odebrana raczej surowo. Gra została zapamiętana ze sceny z rolbą po każdym spotkaniu, pozytywnych recenzji doczekała się także grafika oraz łatwość w obsłudze i grywalność[2][3][12], choć te cechy były również czasem krytykowane[1][4][5][7][11][15].

Uwagi edytuj

  1. W wersjach na DOS i Commodore 64 zawodnicy jeżdżąc po tafli w trakcie meczu zostawiają za sobą drobne ślady.

Przypisy edytuj

  1. a b Hat Trick. www.arcade-museum.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  2. a b Hat Trick, the Video Game by Bally Sente. www.arcade-history.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  3. a b c Hat Trick. www.atariage.com. [dostęp 2010-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (ang.).
  4. a b c d Hat Trick. www.flipsiderunner.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  5. a b c d Ethan C. Nobles: Hat Trick. www.ataritimes.com, 24 kwietnia 2004. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  6. Hat Trick. www.gamebase64.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  7. a b c d kevkev: Hat Trick – Retro Review. www.powerplaygoal.com, 2009-11-21. [dostęp 2010-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (ang.).
  8. a b Hat Trick 5-1-87. www.atariprotos.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  9. Hat Trick 1-20-88. www.atariprotos.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  10. a b Scott Stilphen: Lee Actor. www.digitpress.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  11. a b The Video Games Critic's Atari 7800 Reviews F-L. www.videogamecritic.net. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  12. a b JustDog: Hat Trick. lemon64.com, 2007-02-09. [dostęp 2022-12-21]. (ang.).
  13. Hat Trick. www.c64games.de. [dostęp 2011-07-01]. (niem.).
  14. Hat Trick. www.kultboy.com. [dostęp 2011-07-01]. (niem.).
  15. Hat Trick. www.atariprotos.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj