Wikipedia

Hełm (herb szlachecki)

herb szlachecki

Hełm (Chełm) – herb szlachecki.

Opis herbu edytuj

W polu czerwonym hełm srebrny z rogami i złotymi liśćmi dębu pośrodku.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie [1][2].

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Wizerunek pieczętny z 1311 roku.

Herbowni edytuj

Lista sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy [3].

Adamowicz, Antoniewicz, Antonowicz, Bieleński, Błoniewski, Dorniach, German, Helm, Helman, Hełm, Henning[4], Segnicz, Starzyński.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych Chrząńskiego: [tablice]. Warszawa: Juliusz Ostrowski, Antoni Fiedler, 1909, s. Tablica XI.
  2. ↑ S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 121.
  3. ↑ Tadeusz Gajl, Herbarz Polski – [dostęp 12.09.2014]
  4. ↑ Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 750-751. ISBN 978-985-01-1175-3. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hełm_(herb_szlachecki)&oldid=72897830”