Heam – polski zespół instrumentalny, działający w latach 1975-1980 i wywodzący się z nurtu: rocka progresywnego, symfonicznego i elektronicznego.

Heam
Rok założenia

1975

Rok rozwiązania

1980

Pochodzenie

 Polska
Poznań

Gatunek

rock progresywny, rock symfoniczny, rock elektroniczny

Powiązania

SBB, Czesław Niemen, Isao Tomita, Halina Frąckowiak

Skład
Marek Biliński
Henryk Tomczak
Wojciech Hoffmann
Przemysław Pahl
Byli członkowie
Eugeniusz Porzyński
Marek Olszak-Dobosz
Współpracownicy
Andrzej Modrzejewski (elektronik-akustyk)

Historia edytuj

Heam powstał w lipcu 1975 roku w Poznaniu. Założycielami grupy byli klawiszowiec Marek Biliński i basista Henryk Tomczak (ex- Stress). Ważnym wzorcem dla muzyków była supergwiazda polskiego rocka lat siedemdziesiątych, grupa SBB pod kier. Józefa Skrzeka, zaś dla samego Bilińskiego inspiracją był także Isao Tomita oraz rozbudowujący z roku na rok swoje elektroniczne instrumentarium – Czesław Niemen. Zespół odbywał próby w poznańskim klubie studenckim Nurt (dawny klub Akademii Rolniczej w akademikach na Winogradach), ponadto jego członkowie studiowali stacjonarnie. Nazwa „Heam” pochodziła od pierwszych liter imion członków pierwszego składu zespołu, którymi byli: Henryk Tomczak (absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu – gitara basowa), Eugeniusz Porzyński (w późniejszym okresie zastąpiony przez Marka Olszaka-Doboszaperkusja), Andrzej Modrzejewski (elektronik-akustyk) i Marek Biliński (lider, instrumenty klawiszowe). W październiku 1975 roku Heam zdobył „Złotego Kameleona” na Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie (w 1976 już jako gwiazda wziął udział w koncercie galowym, występując obok Apokalipsy i Ergo Bandu). W nagrodę miał możliwość odbycia sesji nagraniowej w studiu nagraniowym Giełda w Poznaniu (zarejestrowano wówczas suitę pt. Przedwiośnie). Zespół zdobył również jedną z nagród I Wałbrzyskiej Jesieni Estradowej. Bardziej regularne koncerty rozpoczęły się od momentu wspólnych występów z SBB (warszawska Sala Kongresowa), z Czesławem Niemenem oraz z węgierskim zespołem rockowym Skorpió. Heam brał także udział w imprezach z cyklu Eurorock. Muzykę poznańskiej grupy cechowało bogate brzmienie, oparte na rozbudowanej sekcji instrumentów klawiszowych, częsta zmienność rytmiczna i sposób zwiększania ekspresji, który świadczył o wyraźnym zmierzaniu w kierunku muzyki aleatorycznej i programowej, spod znaku tuzów muzyki elektronicznej, takich jak Klaus Schulze, czy Keith Emerson. Doskonałym tego przykładem jest trzydziestominutowa suita pt. Komedia ludzka, w której pojawiają się muzyczne cytaty z utworó Johanna Sebastiana Bacha, Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, Fryderyka Chopina, a także fragment kompozycji Jana Hammera. W czerwcu 1977 roku do zespołu dołączył gitarzysta Wojciech Hoffmann oraz nowy perkusista Przemysław Pahl (eks- Stress). W tym samym roku Heam wystąpił podczas imprezy "Maraton Jazzowy", wspólnie z jazzowym zespołem Warsztat. W 1978 r. rozpoczął współpracę z Haliną Frąckowiak i wyruszył na dwumiesięczne tournée po ZSRR (66 koncertów). Muzycy specjalnie na tę okazję przearanżowali utwory z płyty Geira, nagranej przez piosenkarkę z grupą SBB – wykonywali także utwory instrumentalne z własnego repertuaru. Trasa okazała się sukcesem. Zespół po powrocie do kraju, zarejestrował 5 utworów w Studiu Polskiego Radia w Lublinie. W latach 1978–1979 Heam wystąpił na takich imprezach jak: Międzynarodowa Wiosna Estradowa w Poznaniu, Pop Session (w ramach koncertów z cyklu Muzyki Młodej Generacji), czy Muzyczny Camping w Lubaniu. W 1979 roku, poszukując nowych środków wyrazu artystycznego, grupa zmieniła nazwę i najpierw nazywała się Krater, a następnie Krater Rock Band. Zespół rozwiązał się 3 stycznia 1980 roku. Marek Biliński związał się na krótko z wrocławską formacją Arbiter Elegantiarum w której śpiewał Włodzimierz Grzesik, a później zyskał popularność grając w rockowym Banku. Zaś Henryk Tomczak założył heavymetalowy zespół Turbo i zaprosił Wojciecha Hoffmanna do współpracy.

Bibliografia edytuj