Helena Birecka

polska chemik, specjalistka w dziedzinie fizjologii roślin

Helena Birecka (ur. 13 maja 1921[1], zm. 20 marca 2015 w Stanach Zjednoczonych) – polska chemik, specjalistka w dziedzinie fizjologii roślin.

Helena Birecka
Ilustracja
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data urodzenia

13 maja 1921

Data śmierci

20 marca 2015

profesor nauk biologicznych
Specjalność: biologia, fizjologia roślin, biochemia
Alma Mater

Uniwersytet w Perm

Doktorat

1948

Profesura

1975

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Uniwersytet Yale

Życiorys edytuj

Przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, jesienią 1939 wyjechała do Lwowa, gdzie kontynuowała naukę na tamtejszej politechnice. Po wkroczeniu Niemców wyjechała w głąb Związku Radzieckiego, ukończyła studia w Instytucie Rolniczym w Permie i w 1944 przeniosła się do Moskwy, gdzie na Akademii Rolniczej im. Klementego Arkadewicza Timirjazjewa została przyjęta na aspiranturę. Po obronie pracy pt. Wpływ różnych stosunków wapnia do potasu na rozwój roślin w zależności od źródła azotu i odczynu środowiska glebowego uzyskała stopień kandydata nauk (odpowiednik polskiego doktora nauk).

Po powrocie do Polski działań wojennych zamieszkała w Poznaniu, gdzie uzyskała tytuł profesora chemii rolnej na Uniwersytecie Poznańskim. W 1949 powróciła do Warszawy i została starszym asystentem w Katedrze Chemii Rolnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1954 zmarł prof. Michał Korczewski, po którym rok później Helena Birecka objęła stanowisko kierownika Katedry Fizjologii Roślin na Wydziale Rolniczym[2]. W 1958 zorganizowała w Puławach pracownię izotopową, w 1963 pracownię radiobiologiczną oraz doprowadziła do rozwoju technicznego katedry, przykładała dużą wagę do prowadzenia wielu badań eksperymentalnych.

W 1968 podczas nagonki antysemickiej opuściła Polskę, przez krótki czas pracowała w Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu, a następnie emigrowała do Stanów Zjednoczonych. W 1969 została pracownikiem naukowym Uniwersytetu Yale, a rok później została wykładowcą biochemii i fizjologii roślin w Union College, uczelni niepublicznej w Schenectady (w stanie Nowy Jork). W 1975 jako pierwsza kobieta w historii uczelni uzyskała stopień profesora.

Jej dorobek obejmuje ponad 90 publikacji z dziedziny fizjologii roślin, fitochemii i botaniki eksperymentalnej.

Przypisy edytuj

  1. Honorowa księga nauki polskiej. Współcześni uczeni polskiego pochodzenia za granicą, OPI, Warszawa 2001, s. 32
  2. Podwójny jubileusz na SGGW, farmer.pl, 20 października 2012

Bibliografia edytuj