Helena Jaworska
Helena Aleksandra Jaworska-Werner (ur. 26 lutego 1922 w Warszawie, zm. 27 stycznia 2006) – polska polityk, członek KC PZPR, przewodnicząca Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej w latach 1954–1957, posłanka do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. Budowniczyni Polski Ludowej.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1922 |
|---|---|
| Data śmierci |
27 stycznia 2006 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Stanowisko |
posłanka do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji (1944–1965), przewodnicząca Związku Młodzieży Polskiej (1954–1957) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Była córką Leona Jaworskiego i żoną Henryka Wernera, posiadała wykształcenie średnie. W 1943 wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej, Gwardii Ludowej i Związku Walki Młodych. W latach 1944–1948 była redaktorem „Walki Młodych” w Warszawie. W latach 1945–1946 była instruktorem w Centralnej Szkole ZWM w Warszawie. Od 1948 należała do Związku Młodzieży Polskiej, w okresie od 21 października 1954 do 11 stycznia 1957 pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu Głównego ZMP. W 1948 przystąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, była delegatem na Zjazd Zjednoczeniowy. W strukturach partii w latach 1954–1956 i 1959–1964 była zastępcą członka, od lipca 1956 do marca 1959 członkiem Komitetu Centralnego (była też delegatem na II, III, i IV Zjazd PZPR). Od 1943 pełniła mandat posłanki do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. W okresie 1948–1950 redaktor naczelna tygodnika „Pokolenie”. W latach 1950–1954 zastępca redaktora naczelnego Pokolenie„Sztandaru Młodych”. Od 20 listopada 1954 do 30 listopada 1956 była członkinią prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego. Zaliczana do „puławian” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych[1]. Od 1957 redaktorka „Nowych Dróg”.
Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B18-7-22)[2].
Odznaczenia edytuj
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1954)[3]
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy[4]
- Warszawski Krzyż Powstańczy[5]
- Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986)[6]
- Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[7]
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (1985)[8]
- wiele innych odznaczeń
Przypisy edytuj
- ↑ Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW", 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2020-10-17].
- ↑ „Dziennik Polski”, r. X nr 172 (3257), s. 2.
- ↑ Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943–1985, Warszawa 1988.
- ↑ Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym, „Stolica", nr 20, 1 sierpnia 1982, s. 15.
- ↑ „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987, s. 55.
- ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2020-10-17].
Bibliografia edytuj
- Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], ipn.gov.pl [dostęp 2020-10-17].