Helena Kantakuzena
Helena Kantakuzena – druga żona Dawida II Komnena, ostatnia cesarzowa Trapezuntu 1459-1461.
| cesarzowa Trapezuntu | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Bazyli, |
_b_325.jpg)
Życiorys edytuj
Była córką Demetriusza Kantakuzena[1]. Została drugą żoną Dawida II Komnena, po śmierci Marii z Gotii (zm. 1459). Po Upadku Trapezuntu Helena podzieliła los swojego męża. 15 sierpnia 1461 roku opuściła wraz z nim Trapezunt i udała się do Stambułu. Tam małżonkowie razem z dziećmi korzystali z sułtańskiej emerytury. W marcu 1463 roku jego dawny przyjaciel Dawida - Jerzy Amirutzes doniósł władzom, że były cesarz otrzymał list od swojej bratanicy. Mehmed Zdobywca uznał to za zdradę. 1 listopada 1463 mąż Heleny - Dawid został ścięty z rozkazu Mehmeda II razem z bratem, siedmioma synami i bratankiem Aleksym w więzieniu Siedmiu Wież w Konstantynopolu. Jedynie ich najmłodszy syn Jerzy jako jedyny został oszczędzony. Później uciekł do Gruzji. Owdowiała cesarzowa Helena Kantakuzena początkowo zamieszkała w jednej ze swoich willi. Potem została ukarana przez sułtana za pochowanie swojego męża i synów, których ciała zostały zostawione na pożarcie psom. Resztę życia spędziła w skrajnej biedzie.
Potomstwo edytuj
Razem mieli następujące dzieci:
- Bazylego (ściętego w 1463),
- Manuela (ściętego w 1463),
- jednego lub pięciu innych synów (ściętych w 1463)
- Jerzego (1460 – zm. po 1463),
- Annę (1447 – zm. po 1463), żonę Zagana Paszy, a następnie Sinana,
- córkę o nieznanym imieniu, żonę Mamia Gurieli (która jako jedyna na pewno przeżyła swojego ojca).
Bibliografia edytuj
- Michał Kozłowski, Trapezunt - ostatni bizantyński bastion [1]
- Małgorzata Dąbrowska, Dawid II Komnen [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, redakcja Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 135.
- Małgorzata Dąbrowska: Żona Dawida z Trapezuntu. [zarchiwizowane z tego adresu].
- Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. T. Zabłudowski, Warszawa 1977, s.171, 192-196, 197, 201-204, 218, 225-226, 238, 310, 323-324, 353, 514.
- Steven Runciman, Upadek Konstantynopola 1453, przeł. A. Dębicki, wyd.2, Warszawa 1994, s. 156-159, 166.
Przypisy edytuj
- ↑ Thierry Ganchou uważa, że Helena nigdy nie istniała zob. Une Kantakouzènè, impératrice de Trébizonde: Théodôra ou Héléna?, "Revue des Etudes byzantines", 58 (2000), s. 215-229 http://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_2000_num_58_1_1993