Helena Nieć
Helena Nieć (ur. 4 kwietnia 1894 w Sarajewie, zm. 4 listopada 1979 w Poznaniu) – polska botaniczka, specjalistka w zakresie warzywnictwa.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk rolniczych | |
| Specjalność: warzywnictwo | |
| Alma Mater | |
| Doktor honoris causa Akademia Rolnicza w Poznaniu – 1972 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
| Dziekan Wydziału Ogrodnictwa WSR | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodziła się w Sarajewie, gdzie jej ojciec Władysław pełnił funkcję wiceburmistrza (1899–1908)[1]. Szkołę średnią ukończyła w Krakowie, a potem studiowała romanistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim i brała udział w kursach ogrodniczych. W trakcie I wojny światowej pracowała w szpitalach polowych w Krakowie i Wiedniu (otrzymała za to Wielki Złoty Krzyż Zasługi z Dekoracją Wojenną Odznaki Honorowej Czerwonego Krzyża)[2].
Po zakończeniu wojny studiowała w Wersalu, a potem przeniosła się do Wielkopolski, gdzie prowadziła gospodarstwo warzywnicze. Wykładała również na Państwowej Szkole Ogrodnictwa i na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego[2] (1920–1925)[1].
Podczas II wojny światowej była członkinią Armii Krajowej w Warszawie (w stopniu kapitana dowodziła jednym z obwodów służby kobiet). Walczyła też w powstaniu warszawskim używała pseudonimu Pauza[3], a potem dostała się do niemieckiego obozu jenieckiego, w którym była komendantem samorządu. Za udział w powstaniu odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami[2].
Po powrocie z Niemiec zamieszkała z pięcioma siostrami na ul. Botanicznej w Poznaniu. Nadal wykładała na PSO i Uniwersytecie Poznańskim, tworzyła też Zakład i Katedrę Warzywnictwa (od 1950). W 1956 została pierwszym dziekanem Wydziału Ogrodniczego (pełniła tę funkcję do 1962). Od 1962 do 1964 (emerytura) była prodziekanem tego wydziału. W 1972 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu[2]. Za pracę dydaktyczną odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Osiągnięcia edytuj
Była autorką lub współautorką osiemnastu podręczników z zakresu warzywnictwa. Zajmowała się głównie przydatnością warzyw do przetwórstwa, oceną odmian i uprawą w pomieszczeniach. Utworzyła Pracownię Oceny Odmian Roślin Warzywnych[2].
Życie prywatne edytuj
Nigdy nie założyła rodziny[2]. Pochowana na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu[4].
Upamiętnienie edytuj
W Kolegium Zembala w Poznaniu znajduje się sala wykładowa jej imienia. Nazwę nadano 30 listopada 2012. Wmurowano tam wtedy również tablicę pamiątkową ku jej czci. Inicjatorem przedsięwzięć był prof. Mikołaj Knaflewski[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Tomasz Jacek Lis, Bosanskohercegovacke Poljakinje: Teodora Krajewska, Zofia Kawecka i Helena Nieć, [w:] Zbornik Radova Naučna/Znanstvena konferencija Bosanskohercegovačke naučnice/znanstvenice i njihov istraživački rad, Mostar 2018, s. 405–406, ISBN 978-9958-11-148-8 [dostęp 2021-04-21] (bośn.).
- ↑ a b c d e f Mikołaj Knaflewski, Profesor Helena Nieć, w: Wieści Akademickie, nr 11–12/2012, wyd. AR Poznań, s. 26–27, ISSN 1429-3064.
- ↑ Helena Nieć na stronie Powstańcze biogramy
- ↑ prof. dr h.c. Helena Nieć [online], katedrawarzywnictwa.edu.pl, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2021-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-10].
- ↑ jp, es, Odsłonięcie tablicy profesor Heleny Nieć, w: Wieści Akademickie, nr 11–12/2012, wyd. AR Poznań, s. 26, ISSN 1429-3064.