Helga Schultze-Hösl

(Przekierowano z Helga Schultze)

Helga Schultze-Hösl (z domu Schultze; ur. 2 lutego 1940 w Berlinie, zm. 12 września 2015) – niemiecka tenisistka. Finalistka wielkoszlemowego French Championships 1964 w grze podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji, finalistka tych rozgrywek z 1966 i 1970 roku. Pięciokrotna mistrzyni Niemiec w latach 1964, 1967, 1970, 1973–1974[1]. Jej ulubioną nawierzchnią była ceglana mączka, na której wygrała wszystkie swoje tytuły w grze pojedynczej.

Helga Schultze-Hösl
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1940
Berlin

Data śmierci

12 września 2015

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1974

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

33

Najwyżej w rankingu

5 (1964)

Roland Garros

SF (1964)

Wimbledon

4R (1962)

US Open

3R (1962, 1964)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

24

Roland Garros

F (1964)

Wimbledon

SF (1965)

Kariera tenisowa edytuj

Helga Schultze miała silny forhend i często posługiwała się drop-shotem, z biegiem lat poprawiła także bekhend i serwis[2]. Po raz pierwszy na światowych kortach zaistniała na początku lat 60., a w pierwszym finale wystąpiła już w październiku 1961 roku w Casablance. Pół roku wcześniej triumfowała w zawodach deblowych w Wiesbaden. Na początku kwietnia 1962 roku triumfowała w turniejach na ziemnych kortach we Francji – w Antibes i Cannes. W obu finałach pokonała Deidre Catt. W Cannes wystąpiła również w finale debla (w parze ze Zsuzsą Körmöczy uległy Christiane Mercelis i Renate Ostermann 6:4, 3:6, 2:6). Dwa miesiące później, w Wiesbaden, znowu wystąpiła w finałach obu konkurencji, gdzie finał singla przegrała z Darlene Hard 2:6, 4:6, a w grze podwójnej triumfowała.

W maju 1964 roku w ćwierćfinale w Berlinie pokonała trzecią rakietę świata Lesley Turner 6:1, 9:7. Decydujący mecz turnieju Schultze przegrała już jednak z Margaret Smith 2:6, 1:6. W tym samym miesiącu rozpoczął się wielkoszlemowy French Championships, w którym niemiecka tenisistka osiągnęła swój najlepszy rezultat zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W czwartej rundzie pokonała rozstawioną z numerem 4. Nancy Richey, w ćwierćfinale wyeliminowała Jan Lehane (piąta w turnieju), by osiągnąć półfinał, w którym została powstrzymana ponownie przez Smith (1) 3:6, 6:4, 2:6. W zawodach deblowych wystąpiła z Normą Baylon. W trzeciej rundzie wyeliminowały Richey i Karen Susman 10:8, 3:6, 6:2, a w półfinale Marię Bueno i Robyn Ebbern 6:3, 1:6, 6:3, dzięki czemu awansowały do pierwszego finału turnieju wielkoszlemowego w karierze (dla obu tenisistek był to debiut na tym etapie tej rangi zawodów). Mecz mistrzowski został jednak zdominowany przez najlepszy duet lat sześćdziesiątych: Margaret Smith i Lesley Turner – 3:6, 0:6.

Ponad miesiąc po tym osiągnięciu udało się Schultze po raz pierwszy wygrać grę pojedynczą i podwójną w jednym turnieju. Miało to miejsce w Brunszwiku, gdzie w singlu pokonała w finale Helgę Niessen 3:6, 8:6, 6:2, a w deblu u boku Heide Schildknecht ograły ponownie Niessen i Renate Ostermann 6:1, 1:6, 6:2. Na drugi taki rezultat musiała czekać aż do kwietnia 1971 roku (triumf w Palermo).

W kwietniu 1965 roku wygrała w grze pojedynczej w dużym turnieju w Nicei. W półfinale wyeliminowała Gail Sherriff, która z kolei zrewanżowała się Niemce w finale gry podwójnej. Tydzień później podczas zawodów w Monte Carlo pokonała w półfinale Judy Tegart 8:6, 6:2, ale w meczu mistrzowskim musiała uznać wyższość młodszej o dwa lata Françoise Durr 5:7, 3:6. Wygrała za to rywalizację gry mieszanej po walkowerze od finałowych przeciwników Judy Tegart–Allan Stone. Jak się później okazało, był to ostatni triumf w tej kategorii w karierze Schultze. Miesiąc później na French Championships została rozstawiona z numerem ósmym. Przegrała jednak już w czwartej rundzie ze swoją partnerką deblową Normą Baylon 6:1, 4:6, 2:6. W grze podwójnej z Baylon doszły do ćwierćfinału, w którym uległy, drugi raz w ciągu ponad miesiąca, siostrom Sherriff – Carol i Gail 2:6, 8:10. Podczas Wimbledonu w 1965 roku w grze podwójnej w parze z Eddą Buding osiągnęła fazę półfinałową, w której uległa Françoise Durr i Jeanine Lieffrig 4:6, 5:7. W lipcu 1966 roku w drodze po tytuł w Gstaad w półfinale zrewanżowała się pierwszej rakiecie turnieju – Durr 1:6, 8:6, 6:2. W meczu mistrzowskim ograła swoją deblową partnerkę Sonję Pachtę 6:1, 6:1. W walce o tytuł w grze podwójnej niemiecko–austriacka para oddała spotkanie walkowerem Robercie Beltrame i Durr.

W maju 1967 podczas French Championships w czwartej rundzie wyeliminowała rozstawioną z numerem piątym Rosie Casals 6:1, 6:4. W czerwcu 1968 roku wygrała swój pierwszy tytuł w singlu w Erze Open. W Berlinie w dwóch ostatnich rundach pokonała australijskie tenisistki Lesley Turner Bowrey 6:2, 6:1 i Margaret Smith Court 6:1, 7:5. W finale debla wraz z Helgą Niessen nie sprostały Smith Court i Virginii Wade 4:6, 3:6.

W lipcu 1970 roku pokonała swoją najczęstszą rywalkę tenisową Helgę Niessen 6:1, 6:3 w decydującym meczu w Düsseldorfie. Miesiąc później w Hamburgu w ćwierćfinale ograła Judy Tegart Dalton 7:9, 6:1, 6:3, w kolejnym meczu Kerry Melville 6:3, 3:6, 6:4, a w finale ponownie Helgę Niessen 6:3, 6:3, odnosząc największy sukces w singlowej karierze. Tydzień później po raz trzeci ograła Niessen w finale w Brunszwiku. W listopadzie tego roku otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3].

W maju 1974 roku w Hamburgu Schultze-Hösl przegrała w ćwierćfinale ze wschodzącą gwiazdą tenisa, dwukrotnie młodszą od siebie, Martiną Navrátilovą 6:7, 1:6. Porażkę z młodą reprezentantką Czechosłowacji Niemka powetowała sobie w grze podwójnej. W parze z Raquel Giscafré w finałowym meczu ograła Navrátilovą i Renátę Tomanovą 6:3, 6:2. Dwa miesiące później w Gstaad odniosła ostatnie zwycięstwo turniejowe w karierze. W wieku 34 lat 5 miesięcy i 6 dni pokonała Leę Pericoli 4:6, 6:4, 6:3, stając się najstarszą triumfatorką turnieju tenisowego w Erze Open (rekord Helgi Schultze pobiła trzy miesiące później Maria Bueno: triumf w Tokio w październiku 1974 roku w wieku 34 lat 11 miesięcy i 26 dni).

Karierę zakończyła po sezonie 1974, ale pojawiła się jeszcze raz w rozgrywkach w październiku 1978 roku – przegrała w drugiej rundzie singla w Barcelonie.

Życie prywatne edytuj

Helga Schultze urodziła się w Berlinie, ale wkrótce rodzina przeniosła się na Śląsk. Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadzili się do Hanau, gdzie młoda tenisistka zaczęła stawiać pierwsze kroki w tym sporcie. Słynęła ze swojej urody i wdzięku[2]. Została wyróżniona miejscem na okładce magazynu Sports Illustrated z 27 sierpnia 1962 roku, a pod jej zdjęciem widniał podpis „Najpiękniejsza w świecie tenisa”[4].

Helga Schultze w trakcie trwania kariery tenisowej, 16 lipca 1968 roku, wyszła za mąż za Ernsta Hösla. Latem 1972 roku urodziła drugą córkę Stephanie. Schultze ponownie wyszła za mąż w połowie grudnia 1988 roku, za Davida Martina Thaw. Po zakończeniu kariery tenisowej napisała kilka książek o tenisie, w tym autobiografię w 2013 roku[5], i o zdrowym odżywianiu. Zmarła 12 września 2015 roku po długiej chorobie nowotworowej[6].

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A 3R 3R 3R SF 4R QF QF A A 2R A A 1R A 0 / 9 (0 / 2) 20 – 9 (1 – 2)
Wimbledon A 3R 4R 3R 1R 3R 3R A 3R A A A A A A 0 / 7 (0 / 1) 9 – 7 (1 – 1)
US Open A A 3R A 3R A A A A A A A A A A 0 / 2 (0 / 0) 3 – 2 (0 – 0)
Ranking na koniec roku[a] 1403 26 24 22 5 22 16 19 45 61 31 30 92 73 0 / 18 (0 / 3) 32 – 18 (2 – 3)

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A 3R 2R 2R F QF QF 3R A A QF A A A A 0 / 8 (0 / 1) 14 – 8 (2 – 1)
Wimbledon A 1R 2R 1R 2R SF 1R A 3R A A A A A A 0 / 7 (0 / 1) 6 – 7 (1 – 1)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 0 / 15 (0 / 2) 20 – 15 (3 – 2)

Występy w grze mieszanej edytuj

! Turniej 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A A A A A A A A A A nie był rozgrywany 0 / 0 0 – 0
French Open A A 1R 3R 2R 3R QF A A A A A A A A 0 / 5 (0 / 0) 8 – 5 (0 – 0)
Wimbledon A A 2R 2R A 2R 3R A A A A A A A A 0 / 4 (0 / 0) 1 – 4 (0 – 0)
US Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 9 9 – 9

Finały turniejów WTA[7] edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 49 (33–16) edytuj

Przed Erą Open 29 (16–13) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 23 października 1961 Casablanca Twarda   Silvana Lazzarino 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 1 kwietnia 1962 Antibes Ceglana   Deidre Catt 3:6, 6:1, 7:5
Zwyciężczyni 2. 8 kwietnia 1962 Cannes Ceglana   Deidre Catt 4:6, 7:5, 6:4
Finalistka 2. 3 czerwca 1962 Wiesbaden Ceglana   Darlene Hard 2:6, 4:6
Finalistka 3. 19 sierpnia 1962 Burummana Ceglana   Jean Forbes 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 2 września 1962 Istambuł Twarda   Pia Balling 6:4, 6:1
Finalistka 4. 28 lipca 1963 Brunszwik Ceglana   Edda Buding brak danych
Finalistka 5. 18 sierpnia 1963 Sankt Moritz Ceglana   Mary Habicht 6:1, 4:6, 5:7
Finalistka 6. 22 września 1963 Freiburg Ceglana   Renée Schuurman 3:6, 6:8
Finalistka 7. 22 marca 1964 Aleksandria Ceglana   Jan Lehane 6:3, 3:6, 4:6
Finalistka 8. 17 maja 1964 Berlin Ceglana   Margaret Smith 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Helga Niessen 3:6, 8:6, 6:2
Finalistka 9. 7 marca 1965 Moskwa Twarda (hala)   Vlasta Vopičková 4:6, 9:7, 2:6
Zwyciężczyni 5. 11 kwietnia 1965 Nicea Ceglana   Jill Blackman 7:5, 6:2
Finalistka 10. 18 kwietnia 1965 Monte Carlo Ceglana   Françoise Durr 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 6. 25 kwietnia 1965 Madryt Ceglana   Edda Buding 3:6, 6:0, 6:3
Zwyciężczyni 7. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana   Jill Blackman 6:4, 6:8, 6:1
Finalistka 11. 24 maja 1966 Wiesbaden Ceglana   Annette Van Zyl 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 8. 10 lipca 1966 Düsseldorf Ceglana   Edda Buding 7:5, 4:6, 6:1
Zwyciężczyni 9. 17 lipca 1966 Gstaad Ceglana   Sonja Pachta 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 10. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana   Helga Niessen 6:3, 3:6, 7:5
Finalistka 12. 15 sierpnia 1966 Monachium Ceglana   Helga Niessen brak danych
Zwyciężczyni 11. 3 października 1966 Barcelona Ceglana   Alice Tym 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 12. 27 marca 1967 Monte Carlo Ceglana   Gail Sherriff 6:4, 6:2
Finalistka 13. 15 maja 1967 Berlin Ceglana   Pat Walkden 6:2, 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 13. 12 lipca 1967 Travemünde Ceglana   Helga Niessen 4:6, 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 14. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana   Gail Sherriff 3:6, 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 15. 13 sierpnia 1967 Knokke-Heist Ceglana   Judy Tegart 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 28 sierpnia 1967 Pörtschach am Wörther See Ceglana   Helga Niessen 6:4, 6:2

W Erze Open 20 (17–3) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana   Margaret Smith Court 6:1, 7:5
Finalistka 1. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana   Helga Niessen 1:6, 15:13, 3:6
Finalistka 2. 27 lipca 1969 Monachium Ceglana   Karen Krantzcke 8:6, 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 4 sierpnia 1969 Bad Neuenahr-Ahrweiler Ceglana   Helga Niessen 5:7, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni 3. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana   Helga Niessen 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 4. 17 sierpnia 1970 Hamburg Ceglana   Helga Niessen 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 5. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Helga Niessen Masthoff 6:3, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni 6. 25 października 1970 Barcelona Ceglana   Susan Alexander 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 7. 18 kwietnia 1971 Palermo Ceglana   Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 4:6, 7:6
Zwyciężczyni 8. 1 maja 1971 Paryż Ceglana   Brenda Kirk 4:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 9. 8 sierpnia 1971 Monachium Ceglana   Valerie Ziegenfuss 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 10. 24 października 1971 Barcelona Ceglana   Ana María Arias 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 11. 20 maja 1973 Paryż Ceglana   Raquel Giscafré 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 12. 29 lipca 1973 Monachium Ceglana   Raquel Giscafré 4:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 13. 12 sierpnia 1973 Brunszwik Ceglana   brak danych brak danych
Zwyciężczyni 14. 14 października 1973 Barcelona Ceglana   Nathalie Fuchs 6:2, 7:5
Zwyciężczyni 15. 21 października 1973 Madryt Ceglana   Michèle Gurdal 6:1, 6:2
Finalistka 3. 3 marca 1974 Kair Ceglana   Marie Neumanová Pinterová 6:2, 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 16. 3 czerwca 1974 Berlin Ceglana   Raquel Giscafré 6:4, 6:0
Zwyciężczyni 17. 14 lipca 1974 Gstaad Ceglana   Lea Pericoli 4:6, 6:4, 6:3

Gra podwójna 51 (24–27) edytuj

Przed Erą Open 33 (16–18) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 19 marca 1961 Mentona Ceglana   Edda Buding   Deidre Catt
  Pauline Roberts
4:6, 5:7
Finalistka 2. 4 maja 1961 Stuttgart Ceglana   Edda Buding   Mimi Arnold
  Belmar Gunderson
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 14 maja 1961 Wiesbaden Ceglana   Edda Buding   Deidre Catt
  Angela Mortimer
7:5, 6:8, 6:2
Finalistka 3. 4 lutego 1962 Brema Ceglana   Edda Buding   Christiane Mercelis
  Renate Ostermann
6:8, 6:4, 4:6
Finalistka 4. 8 kwietnia 1962 Cannes Twarda   Zsuzsa Körmöczy   Christiane Mercelis
  Renate Ostermann
6:4, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 3 czerwca 1962 Wiesbaden Ceglana   Carmen Coronado   Darlene Hard
  Stock
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 22 lipca 1962 Brunszwik Ceglana   Edda Buding   brak danych
  brak danych
brak danych
Zwyciężczyni 4. 3 lutego 1963 Kolonia Twarda (hala)   Ann Haydon-Jones   Christiane Mercelis
  Renate Ostermann
6:3, 6:2
Finalistka 5. 24 marca 1963 San Juan Twarda   Edda Buding   Maria Bueno
  Darlene Hard
5:7, 1:6
Zwyciężczyni 5. 28 lipca 1963 Brunszwik Ceglana   Edda Buding   brak danych
  brak danych
brak danych
Finalistka 6. 4 sierpnia 1963 Baden-Baden Ceglana   Norma Baylon   Margaret Hunt
  Annette Van Zyl
6:4, 3:6, 3:6
Finalistka 7. 22 września 1963 Freiburg Ceglana   Margot Schultze   Margot Dohrer
  Renée Schuurman
1:6, 3:6
Finalistka 8. 10 listopada 1963 Buenos Aires Ceglana   Christine Truman   Norma Baylon
  Věra Suková
6:2, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 19 listopada 1963 Santiago Ceglana   Maria Tort de Ayala   Norma Baylon
  Carmen Ibarra
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 7. 15 marca 1964 Kair Ceglana   Christine Truman   Jan Lehane
  Madonna Schacht
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 8. 22 marca 1964 Aleksandria Ceglana   Christine Truman   Jan Lehane
  Madonna Schacht
6:4, 7:5
Finalistka 9. 30 marca 1964 Monte Carlo Ceglana   Heide Schildknecht   Sylvana Lazzarino
  Lea Pericoli
6:4, 2:6, 0:6
Zwyciężczyni 9. 5 kwietnia 1964 Aix-en-Provence Ceglana   Jan Lehane   Jeanine Lieffrig
  Madonna Schacht
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 10. 5 kwietnia 1964 Bournemouth Ceglana   Jan Lehane   Joyce Barclay-Williams
  Carole Rosser
8:6, 6:1
Zwyciężczyni 11. 2 maja 1964 Hurlingham Ceglana   Norma Baylon   Jan Lehane
  Nancy Richey
7:5, 6:4
Finalistka 10. 31 maja 1964 French Championships Ceglana   Norma Baylon   Margaret Smith
  Lesley Turner
3:6, 0:6
Finalistka 11. 13 czerwca 1964 Bristol Trawiasta   Norma Baylon   Rita Bentley
  Karen Susman
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 12. 26 lipca 1964 Brunszwik Ceglana   Heide Schildknecht   Helga Niessen
  Renate Ostermann
6:1, 1:6, 6:2
Finalistka 12. 2 sierpnia 1964 Baden-Baden Ceglana   Norma Baylon   Maria Bueno
  Donna Fales
3:6, 3:6
Finalistka 13. 11 sierpnia 1964 Hamburg Ceglana   Norma Baylon   Margaret Smith
  Lesley Turner
2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 13. 13 września 1964 Kansas City Ceglana   Heide Schildknecht   Sheila Pearl
  Patsy Rippy
6:1, 6:2
Finalistka 14. 7 marca 1965 Moskwa Twarda (hala)   Vlasta Vopičková   Galina Bakszejewa
  Anna Dmitrijewa
4:6, 9:7, 2:6
Finalistka 15. 11 kwietnia 1965 Nicea Ceglana   Julie Heldman   Carol Sherriff
  Gail Sherriff
3:6, 8:6, 4:6
Zwyciężczyni 14. 18 lipca 1965 Gstaad Ceglana   Norma Baylon   Françoise Durr
  Janine Lieffrig
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 15. 24 maja 1966 Wiesbaden Ceglana   Edda Buding   Glenda Swan
  Pat Walkden
6:0, 6:1
Finalistka 16. 17 lipca 1966 Gstaad Ceglana   Sonja Pachta   Roberta Beltrame
  Françoise Durr
walkower
Zwyciężczyni 16. 24 lipca 1966 Brunszwik Ceglana   Edda Buding   Helga Niessen
  Heide Schildknecht Orth
6:0, 6:0
Finalistka 17. 1 sierpnia 1966 Baden-Baden Ceglana   Edda Buding   Norma Baylon
  Annette van Zyl
6:4, 4:6, 4:6
Finalistka 18. 18 lipca 1967 Düsseldorf Ceglana   Edda Buding   Helga Niessen
  Heide Orth
6:3, 3:6

W Erze Open 17 (8–9) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 czerwca 1968 Berlin Ceglana   Helga Niessen   Margaret Smith Court
  Virginia Wade
4:6, 3:6
Nierozstrzygnięte 2. 20 lipca 1968 Ingolstadt Ceglana   Edda Buding   Helga Niessen
  Almut Sturm
mecz nie odbył się
z powodu ciemności
Finalistka 3. 18 sierpnia 1968 Knokke-Heist Ceglana   Judy Tegart   Carol Sherriff
  Gail Sherriff
6:4, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 13 lipca 1969 Düsseldorf Ceglana   Edda Buding   Helen Gourlay
  Laura Rossouw
6:1, 6:3
Finalistka 4. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana   Edda Buding   Helga Niessen
  Judy Tegart
1:6, 4:6
Finalistka 5. 18 maja 1970 Berlin Ceglana   Karen Krantzcke   Judy Tegart Dalton
  Virginia Wade
6:4, 5:7, 0:6
Finalistka 6. 12 lipca 1970 Düsseldorf Ceglana   Betty Stöve   Helga Niessen
  Heide Orth
4:6, 6:4, 14:16
Finalistka 7. 30 sierpnia 1970 Brunszwik Ceglana   Katja Ebbinghaus   Helga Niessen Masthoff
  Heide Orth
2:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 18 kwietnia 1971 Palermo Ceglana   Gail Sherriff Chanfreau   Miroslava Holubová
  Marie Neumanová
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 3. 25 kwietnia 1971 Katania Ceglana   Gail Sherriff Chanfreau   Pam Teeguarden
  Virginia Wade
6:4, 6:4
Finalistka 8. 31 maja 1971 Berlin Ceglana   Katja Ebbinghaus   Helga Niessen Masthoff
  Heide Orth
6:3, 5:7, 2:6
Finalistka 9. 8 sierpnia 1971 Düsseldorf Ceglana   Betty Stöve   Helga Niessen Masthoff
  Heide Orth
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 24 października 1971 Barcelona Ceglana   Margot Schultze Gisbert   Ana María Arias
  Cynthia Sieler
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 5. 21 października 1973 Madryt Ceglana   Renáta Tomanová   Ana María Arias
  Inés Roget
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 6. 26 maja 1974 Hamburg Ceglana   Raquel Giscafré   Martina Navrátilová
  Renáta Tomanová
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 7. 3 czerwca 1974 Berlin Ceglana   Raquel Giscafré   Kora Creydt
  Heidi Reetmeyer
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 8. 14 lipca 1974 Gstaad Ceglana   Lea Pericoli   Kayoko Fukuoka
  Michelle Rodríguez
6:2, 6:0

Gra mieszana 15 (7–8) edytuj

Przed Erą Open 14 (7–7) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 lipca 1959 Brunszwik Ceglana   Wilhelm Bungert   Margot Dittmeyer
  Horst Hermann
brak danych
Zwyciężczyni 2. 22 lipca 1962 Brunszwik Ceglana   Wilhelm Bungert   brak danych
  brak danych
brak danych
Zwyciężczyni 3. 19 sierpnia 1962 Burummana Ceglana   Wilhelm Bungert   Valerie Forbes
  Bobby Wilson
6:3, 6:3
Finalistka 1. 25 sierpnia 1963 Sankt Moritz Ceglana   Robert Howe   Renée Schuurman
  Wilhelm Bungert
5:7, 2:6
Finalistka 2. 22 września 1963 Freiburg Ceglana   Ladislav Legenstein   Renée Schuurman
  Wilhelm Bungert
3:6, 6:4, 0:6
Zwyciężczyni 4. 19 listopada 1963 Santiago Ceglana   Nicola Pietrangeli   Norma Baylon
  Patricio Rodríguez
5:7, 6:4, 7:5
Finalistka 3. 22 marca 1964 Aleksandria Ceglana   Harald Elschenbroich   Carmen Coronado
  José Edison Mandarino
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 5. 5 kwietnia 1964 Aix-en-Provence Ceglana   István Gulyás   Jan Lehane
  Ladislav Legenstein
6:2, 2:6, 6:4
Finalistka 4. 18 kwietnia 1964 Chingford Ceglana   Mike Sangster   Norma Baylon
  Roger Taylor
1:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 11 sierpnia 1964 Hamburg Ceglana   Nikola Pilić   Annette van Zyl
  Thomaz Koch
3:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 7. 18 kwietnia 1965 Monte Carlo Ceglana   Jiří Javorský   Judy Tegart
  Allan Stone
walkower
Finalistka 5. 7 czerwca 1965 Berlin Ceglana   Nikola Pilić   Heide Schildknecht Orth
  Lew Gerrard
4:6, 4:6
Finalistka 6. 6 czerwca 1966 Bielefeld Ceglana   Juan Gisbert   Heide Schildknecht Orth
  Bobby Wilson
2:6, 3:6
Finalistka 7. 11 czerwca 1966 Bristol Trawiasta   Osamu Ishiguro   Norma Baylon
  Pancho Guzmán
3:6, 7:9

W Erze Open 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana   Harald Elschenbroich   Heide Orth
  Jürgen Fassbender
4:6, 6:3, 6:2

Uwagi edytuj

  1. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 (rok 1964) oraz danych zawartych na tennisforum.com.

Przypisy edytuj

  1. Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
  2. a b Ulrich Kaiser: Fragment książki “Tennis in Deutschland. Von den Anfängen bis 2002. Zum 100-jährigen Bestehen des Deutschen Tennis Bundes” wydanej z okazji 100-lecia niemieckiego związku tenisowego; opublikowany na forum www.tennisforum.com. tennisforum.com. [dostęp 2020-11-04]. (ang.).
  3. Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-11-02]. (niem.).
  4. Sports Illustrated Helga Schultze Tennis 1962. ebay.com. [dostęp 2020-11-04]. (ang.).
  5. Sonnen- und Schattenseiten meines Lebens: Die ehemalige Weltklasse-Tennisspielerin Helga Hoesl-Thaw schildert die amusanten Erlebnisse ihrer Tennisreisen um die ganze Welt und ihren Leidensweg mit 48. krainaksiazek.pl. [dostęp 2020-09-29]. (pol.).
  6. Deutscher Tennis Bund: DTB trauert um Helga Hösl-Thaw. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-09-29]. (niem.).
  7. Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowanie każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Schultze.

Bibliografia edytuj