Henckel-Gaschin von Donnersmarck
Henckel-Gaschin von Donnersmarck – linia śląskiego rodu Henckel von Donnersmarck, która wygasła w 1993, od 25 listopada 1911 potomkowie Hugona II Henckel von Donnersmarck i Wandy von Gaschin mieli prawo do używania tytułu hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck.
| |
| Tytuły |
hrabia |
|---|---|
| Założyciel | |
| Ostatni przedstawiciel | |
| Rok założenia |
1908 |
| Rok rozwiązania |
1922 |
| Pochodzenie etniczne |
niemieckie |
Historia edytuj
W 1890 po śmierci Hugona I linia bytomsko-siemianowicka rodu Henckel von Donnersmarck podzieliła się na linię na Brynku i Krowiarkach, linię na Nakle i Ramułtowicach oraz karyncką linię na Wolfsbergu[1]. Hugon II zapoczątkował pierwszą z tych linii. 15 maja 1856 w Krowiarkach poślubił Wandę, córkę hrabiego Amanda von Gaschin[1][2]. Hugo II na siedzibę rodową wybrał pałac w Brynku. W 1879 jego żona, Wanda odziedziczyła po swojej matce, hrabinie Fanny von Gaschin majątki wokół Kietrza, Krowiarek i Makowa. W 1900 z majątków odziedziczonych przez Wandę utworzono fideikomis[1]. 25 listopada 1911, staraniem Edgara Henckel von Donnersmarcka, cesarz Wilhelm II wyraził zgodę na połączenie nazwisk i herbów swoich rodziców Hugona i Wandy. Edgar był pierwszą osobą, która mogła używać hrabiowskiego tytułu Henckel-Gaschin von Donnersmarck. Od tego momentu każdy właściciel pałacu w Krowiarkach mógł używać tego tytułu. Linia wygasła w 1993 wraz ze śmiercią ostatniego męskiego potomka Jana Henckel-Gaschin von Donnersmarcka.
Herb edytuj
Herb rodowy według nadania cesarza Wilhelma II z 25 listopada 1911 przedstawia tarczę podzieloną na cztery pola. W pierwszym z nich znajduje się błękitny lew w koronie na złotym tle, a w trzecim polu trzy srebrne róże na czerwonym tle. Te dwa pola stanowią herb rodowy Henckel von Donnersmarck według nadania króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego z 1 sierpnia 1417. W drugim polu znajduje się złoty lew w koronie na błękitnym tle, a także czarny orzeł w koronie na złotym tle. W czwartym polu umieszczono siedem złotych zaostrzonych szpic na błękitnym tle. Ponadto, obok znajdują się dwa złote koła z ośmioma szprychami na błękitnym tle. Koła te rozmieszczono ukośnie w lewym kierunku, tak że jedno znajduje się pod drugim. W środek drugiego i czwartego pola wkomponowane jest czerwone pole ze srebrną poprzeczną belką pokrytą podwójną czerwoną różą. Te trzy pola stanowią herb rodowy von Gaschin. W klejnocie nad czterema hełmami i złoto-błękitnymi labrami znajdują się kolejno błękitny lew w koronie, czarny orzeł w koronie, pawie pióra oraz złoty lew w koronie.
 |
 |
|
Hrabiowie edytuj
- Edgar, 1. hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck (25 listopada 1911 r. – 14 maja 1939 r.)
- Jan, 2. hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck (14 maja 1939 r. – 15 czerwca 1993 r.)
Genealogia edytuj
| Laura von Hardenberg (1812–1857) | Hugo I (1811–1890) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wanda von Gaschin (1837–1908) | Hugo II (1832–1908) | Łazarz IV (1835–1914) | Artur (1836–1921) | Eberhard von Pach zu Hansenheim (1875–1923) | Irmgard (1872–1940) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Anna von Fabrice (1854–1905) | Hugo III (1857–1923) | Sara (1858–1934) | Edgar (1859–1939) | Karoline zu Windisch-Grätz (1871–1937) | Ellinor Waleska (1864–1884) | Małgorzata (1872–1943) | Sándor Szápáry (1858–1904) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wilhelm von Hohenau (1884–1957) | Anna Wanda (1894–1946) | Maria (1897–1971) | Karol (1895–1940) | Ludwik (1896–1918) | Małgorzata (1929) | Jan (1899–1993) | Anne-Sophie von Celsing (1915–1989) | Maria Waleria (1905–1986) | Aurel Dessewffy (1903–1975) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Karl Wolff Metternich zur Gracht (1916–1983) | Maria Wilhelmina (1921) | Maria Karolina (1923–2003) | Clemens-Heinrich von Kageneck (1913-2005) | Maria Zófia (1926) | Franciszka (1899–1993) | Cecilie Mathilde (1950) | Anne-Sophie (1956) | Ian Fraser Downey (1957) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarck – Kariera i fortuna rodu. Bytom: PPHU „Rococo”, 2003, s. 77. ISBN 83-86293-41-1.
- ↑ Henckel von Donnersmarck. [dostęp 2010-07-31]. (niem.).
Bibliografia edytuj
- Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarck – Kariera i fortuna rodu. Bytom: PPHU „Rococo”, 2003. ISBN 83-86293-41-1.
- Henckel von Donnersmarck. [dostęp 2010-07-31]. (niem.).
- Andrzej Pawlik: Z dziejów rodu szlacheckiego von Gaschin. [dostęp 2010-07-31]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Genealogia rodu Henckel von Donnersmarck. www.angelfire.com. [dostęp 2010-07-19]. (ang.).