Hennadij Łytowczenko

ukraiński piłkarz i trener

Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko, ukr. Геннадій Володимирович Литовченко, ros. Геннадий Владимирович Литовченко, Giennadij Władimirowicz Litowczenko (ur. 11 września 1963 w Dnieprodzierżyńsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, Wicemistrz Europy w 1988, trener piłkarski.

Hennadij Łytowczenko
Геннадій Литовченко
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko

Data i miejsce urodzenia

11 września 1963
Dnieprodzierżyńsk

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dnipro Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1987 Dnipro Dniepropetrowsk 183 (36)
1988–1990 Dynamo Kijów 82 (20)
1990–1993 Olympiakos SFP 80 (9)
1993 CSKA-Borysfen Boryspol 17 (3)
1994 Admira-Wacker Wiedeń 19 (3)
1995 AEL Limassol 8 (3)
1996 Czornomoreć Odessa 10 (1)
W sumie: 399 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983–1984  ZSRR olimpijska 2 (0)
1984–1990  ZSRR 57 (14)
1993–1994  Ukraina 4 (0)
W sumie: 63 (14)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1997 CSKA Kijów (asystent)
1998–2000 Krywbas Krzywy Róg (asystent)
2000–2002 Krywbas Krzywy Róg
od 2002 Ukraina U-21 (asystent)
2002–2003 Arsenał Kijów (asystent)
2003–2004 Metalist Charków
2005–2006 Arsenał Charków
2006–2006 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
od 2006 Dynamo-2 Kijów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina)

Kariera zawodnicza

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Do 1987 był piłkarsko związany z Dniepropietrowskiem, gdzie uczył się w szkole sportowej, a od 1981 występował z pierwszym zespole Dnipra. Tam też zdobył w 1983 Mistrzostwo ZSRR. Rok później w plebiscycie tygodnika Futboł uznano go najlepszym piłkarzem ZSRR. Pod koniec lat 80. został zawodnikiem kijowskiego Dynama, gdzie święcił kolejne triumfy: w 1990 zdobył Mistrzostwo i Puchar Związku Radzieckiego. W tym samym roku wyjechał do Grecji. Został ściągnięty przez trenera Ołeha Błochina (byłego kolegę z reprezentacji ZSRR) do Olympiakosu Pireus. W 1992 wspólnie z Błochinem świętował zdobycie Pucharu Grecji. W późniejszych sezonach występował w Austrii i na Cyprze oraz na Ukrainie. W Czornomorcu Odessa zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

28 marca 1984 meczem z RFN zadebiutował w reprezentacji ZSRR. W spotkaniu tym strzelił również swą pierwszą bramkę dla Sbornej. Jako reprezentant ZSRR brał udział w mistrzostwach świata w 1986 i 1990, zaś w 1988 zdobył tytuł Wicemistrza Europy. Rozegrany 18 czerwca 1990 na mistrzostwach świata mecz z Kamerunem był ostatnim jego występem dla drużyny Związku Radzieckiego. Łącznie wystąpił w niej 57 razy, zdobywając 14 bramek. W latach 1993–1994 zagrał także 4 mecze w kadrze Ukrainy.

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę jako szkoleniowiec. Pracował jako asystent w CSKA Kijów, Krywbasie Krzywy Róg, Arsenale Kijów i Dniprze Dniepropietrowsk. Samodzielnie prowadził zespoły Krywbasu, Metalista Charków i Arsenału Charków. Równolegle, od 2002 jest zatrudniony w Federacji Futbolu Ukrainy jako asystent selekcjonera reprezentacji młodzieżowej. Od grudnia 2006 pracuje jako główny trener młodzieżowej drużyny Dynamo-2 Kijów.

Sukcesy i odznaczenia

edytuj

Sukcesy klubowe

edytuj

Dnipro Dniepropietrowsk

edytuj
  • Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1983
  • Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1987
  • Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985

Dynamo Kijów

edytuj
  • Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1990
  • Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1988
  • Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
  • Zdobywca Pucharu ZSRR: 1990

Olympiakos SFP

edytuj

Czornomoreć Odessa

edytuj

Sukcesy reprezentacyjne

edytuj

Sukcesy indywidualne

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj