Henri Leconte
Henri Leconte (ur. 4 lipca 1963 w Lillers) – francuski tenisista, zwycięzca French Open 1984 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.
| ||
 Henri Leconte | ||
| Państwo |  Francja
| |
| Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1963 Lillers | |
| Wzrost | 185 cm | |
| Masa ciała | 79 kg | |
| Gra | leworęczna, jednoręczny backhand | |
| Status profesjonalny | 1980 | |
| Zakończenie kariery | 1996 | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 9 | |
| Najwyżej w rankingu | 5 (22 września 1986) | |
| Australian Open | 4R (1985) | |
| Roland Garros | F (1988) | |
| Wimbledon | SF (1986) | |
| US Open | QF (1986) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 10 | |
| Najwyżej w rankingu | 6 (18 marca 1985) | |
| Australian Open | QF (1990) | |
| Roland Garros | W (1984) | |
| Wimbledon | 2R (1985, 1987) | |
| US Open | F (1985) | |
Kariera tenisowaEdytuj
Startując jeszcze w gronie juniorów Leconte wygrał w 1981 roku grę pojedynczą chłopców podczas Rolanda Garrosa, po pokonaniu w finale Alberto Tousa.
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1980–1996.
W grze pojedynczej Leconte odniósł 9 zwycięstw w zawodach z cyklu ATP World Tour oraz awansował do 7 finałów, w tym do finału French Open 1988. W spotkaniu o tytuł uległ Matsowi Wilanderowi.
W grze podwójnej Francuz zwyciężył w 10 turniejach rangi ATP World Tour, a także osiągnął 9 finałów. W 1984 roku został mistrzem French Open, a dokonał tego w parze z Yannickiem Noahem. Rok później awansował wspólnie z Noahem do finału US Open.
W 1991 roku Leconte miał znaczący wkład w pierwszy triumf Francji w Pucharze Davisa od 49 lat. W rundzie finałowej Francuzi zmierzyli się ze Stanami Zjednoczonymi, które pokonali 3:1. W pierwszym dniu rywalizacji Leconte pokonał Pete'a Samprasa 6:4, 7:5, 6:4. W meczu deblowym razem z Guyem Forgetem zdobył kolejny punkt po zwycięstwie 6:1, 6:4, 4:6, 6:2 z parą Ken Flach–Robert Seguso.
Leconte dwa razy wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W 1988 roku w Seulu i w 1992 roku w Barcelonie. W grze pojedynczej w obu imprezach Francuz odpadał w II rundzie, natomiast w grze podwójnej najdalej dotarł do ćwierćfinału w Seulu, w parze z Guyem Forgetem. W deblowych rozgrywkach w Barcelonie, razem z Forgetem, odpadł w II rundzie.
W rankingu gry pojedynczej Leconte najwyżej był na 5. miejscu (22 września 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (18 marca 1985).
Finały w turniejach wielkoszlemowychEdytuj
Gra pojedyncza (0–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 czerwca 1988 | French Open, Paryż | Ceglana |  Mats Wilander
|
5:7, 2:6, 1:6 |
Gra podwójna (1–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 9 czerwca 1984 | French Open, Paryż | Ceglana | Yannick Noah
|
 Pavel Složil Tomáš Šmíd
|
6:4, 2:6, 3:6, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 7 września 1985 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Yannick Noah
|
 Ken Flach Robert Seguso
|
7:6, 6:7, 6:7, 0:6 |
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 27 października 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 27 października 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 27 października 2013].