Henryk Balbierz

polski lekarz weterynarii, specjalizujący się w patofizjologii, immunologii i immunogenetyce, nauczyciel akademicki

Henryk Kazimierz Balbierz (ur. 6 lutego 1924 w Poznaniu, zm. 22 listopada 1987) – polski lekarz weterynarii, specjalizujący się w patofizjologii, immunologii i immunogenetyce, wieloletni nauczyciel akademicki i rektor Akademii Rolniczej we Wrocławiu w latach 1982–1984.

Henryk Balbierz
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1924
Poznań

Data śmierci

22 listopada 1987

Profesor nauk weterynaryjnych
Specjalność: immunologia, immunogenetyka
Alma Mater

Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Rektor AR
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Absolwent i wieloletni pracownik naukowy Akademii Rolniczej we Wrocławiu, na której uzyskał kolejno tytuły inżyniera-magistra, doktora, doktora habilitowanego i profesora zwyczajnego.

Pełnił na tej uczelni wiele wysokich funkcji. Był kierownikiem i redaktorem działu Wydawnictw Akademii Rolniczej (1961–1981). W 1962 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. W latach 1962–1975 był prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. W 1963 roku udał się do Paryża do Instytutu Pasteura jako stypendysta. Był inicjatorem rozpoczęcia we Wrocławiu badań z zakresu rozrodu zwierząt domowych. W 1975 roku został prorektorem ds. nauczania. Stanowisko to pełnił przez pięć kolejnych lat. W międzyczasie w latach 1978–1982 przewodniczył kolegium prorektorów uczelni wrocławskich. W 1975 roku był członkiem założycielem Międzynarodowego Komitetu Organizacji Immunologii Rozrodu w Warnie. Dwa lata później zorganizował zespół dydaktyczny medycyny prewencyjnej dla studentów weterynarii. W latach 1982–1984 pełnił najwyższą funkcję na uczelni jaką było stanowisko rektora.

Zapoczątkował badania nad hemofilozą bydła, które doprowadziły do wykrycia w Polsce drobnoustroju Haemophilus somnus oraz do rejestracji surowicy odpornościowej Somubovin, opracowanych przez zespół, a obecnie Katedrę Prewencji i Immunologii Weterynaryjnej.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 30. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj