Henryk Konwiński (ur. 19 listopada 1936 w Poznaniu) – polski reżyser operowy, choreograf i tancerz, kierownik zespołu baletowego Teatru Wielkiego w Poznaniu i Opery Śląskiej.

Henryk Konwiński
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1936
Poznań

Zawód

reżyser operowy, choreograf, tancerz

Lata aktywności

1971-

Zespół artystyczny
Teatr Wielki w Poznaniu, Opera Śląska
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys Edytuj

Wychodząc naprzeciw marzeniom ojca ukończył szkołę techniczną, uczęszczając jednocześnie w tajemnicy do ogniska baletowego przy Państwowej Szkole Baletowej. Zgodnie z nakazem pracy, jako absolwent technikum) trafił do Kościerzyny. Wstąpił tam do Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Kaszubskiej. Gdy wrócił do Poznania, znalazł zatrudnienie w operowym zespole baletowym[1].

Studiował w szkole baletowej przy Operze Warszawskiej. Został następnie wieloletnim solistą baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Pracował pod kierunkiem: Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Eugeniusza Paplińskiego, Jerzego Gogóła, Teresy Kujawy, Witolda Borkowskiego, Conrada Drzewieckiego. Jego pierwszym przedstawieniem jako choreografa była Operetka Witolda Gombrowicza w studenckim Teatrze Nurt[2]. Jego pierwszym występem baletowym w Teatrze Wielkim w Poznaniu była rola w Fontannie Bachczysaraju Borysa Asafiewa (w roku 1958). Współpracował z Telewizją Poznańską i Operą Bałtycką. Od roku 1973 związany zawodowo z Operą Śląską w Bytomiu.

W roku 1978 zadebiutował w Bytomiu w roli reżysera operowego, wystawiając Salome Richarda Straussa. Przygotował kilkadziesiąt choreografii i układów tanecznych do oper i baletu. Był stypendystą Het Nationale Ballet w Amsterdamie, Nederlands Dans Theater w Hadze, Baletu XX wieku Maurice’a Béjarta w Brukseli oraz Alicji Alonso w Hawanie. Był też kierownikiem zespołu baletowego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, współpracował z Teatrem Rozrywki w Chorzowie i Teatrem Muzycznym w Gliwicach. W 2004 r., z okazji przyjęcia Polski do Unii Europejskiej, wziął udział razem z Emilem Wesołowskim, Teresą Kujawą i Conradem Drzewieckim w przygotowaniu choreograficznej wersji IX Symfonii Ludwiga van Beethovena.

W roku 1979 przygotował choreografię do filmu Stanisława Lenartowicza Strachy (o życiu tancerki rewiowej i pisarski – Marii Ukniewskiej), w r. 1983 do Szkoda twoich łez, a w r. 2006 do spektaklu TV Olgi Lipińskiej Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale[3].

Reżyseria (wybór)[4] Edytuj

Odznaczenia i wyróżnienia[5] Edytuj

  • 1973 – Nagroda za III miejsce w I Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi
  • 1975 – Złoty Krzyż zasługi
  • 1976 – Nagroda Wojewody Śląskiego za wysokie osiągnięcia artystyczne w dziedzinie choreografii
  • 1977 – Złota Odznaka Zasłużony dla Województwa Katowickiego
  • 1990 – Złota Maska za reżyserię i choreografię przedstawienia „Hrabina Marica” w Operetce Śląskiej w Gliwicach
  • 1992 – Złota Maska za choreografię do Monachomachii i Tańców Połowieckich
  • 1994 – Specjalna Złota Maska im. red. Barbary Sośnierz za choreografię i współrealizację „Skrzypka na dachu”, „Sny i Zderzenia” oraz „Historii Żołnierza”.
  • 1995 – Złota Maska za choreografię i inscenizację „Szkoły Błaznów”.
  • 1995 – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Zielonego Gila” i „Ad Montes”.
  • 1995 – W dowód uznania zasług Medal Pamiątkowy 50 – lecia Państwowej Opery Ślaskiej
  • 2000 – Teatralna Kurtynka za wkład pracy włożony w życie artystyczne Teatru Dzieci Zagłębia
  • 2004 – Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego
  • 2005 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 2005 – Nagroda Stowarzyszenia Autorów ZAIKS za całokształt twórczości w dziedzinie choreografii
  • 2009 – Nagroda za szczególne zaangażowanie w pracach Jury ogólnopolskich konkursów tańca w 50-lecie ich istnienia
  • 2010 – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Romeo i Julia” Berlioza
  • 2010 – Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszego choreografa
  • 2010 – Perła Śląska, nagroda miesięcznika „Śląsk”
  • 2011 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
  • 2014 – Nagroda ZASP „Terpsychora” za całokształt twórczości
  • 2016 – Medal Miasta Bytomia w dziedzinie kultury
  • 2016 – nagroda Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie choreografii i tańca
  • 2018 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]

Przypisy Edytuj

  1. Magdalena Nowacka-Goik, Maestro, prosimy na scenę! Budowniczy scenicznych kreacji od 65 lat, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 19.11.2021, s. 26
  2. Henryk Konwiński w bazie Taniec Polski. [dostęp 2017-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)].
  3. Henryk Konwiński w bazie Film Polski
  4. Henryk Konwiński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2021-04-09].
  5. http://opera-slaska.pl/henryk-konwinski/
  6. Odznaczenia dla zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 2018-02-09. [dostęp 2018-02-16].

Bibliografia Edytuj