Henryk Nogala
Henryk Nogala (ur. 13 grudnia 1948 w Czerniewicach[1]) – polski lekkoatleta długodystansowiec, obecnie urzędnik samorządowy.
Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1948 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
168 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Osiągnięcia edytuj
Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 15. miejsce w biegu na 10 000 metrów, a w biegu na 5000 metrów odpadł w eliminacjach. W pierwszym Pucharze Europy w maratonie w 1981 w Agen zajął indywidualnie 27. miejsce[2], a w klasyfikacji zespołowej Polacy byli na 3. miejscu[3][4].
Był mistrzem Polski na 5000 metrów i 10 000 metrów w 1974, wicemistrzem na 10 000 m w 1975, w biegu na 20 kilometrów w 1981 i w biegu maratońskim w 1982, a także brązowym medalistą na 10 000 m w 1973, w maratonie w 1981 oraz w biegu przełajowym w 1973, 1975 i 1980[5].
29 czerwca 1974 w Warszawie ustanowił rekord Polski w biegu na 10 000 m wynikiem 28:30,2 s.[6].
W latach 1972-1975 startował w siedmiu meczach reprezentacji Polski w biegach na 5000 m i na 10 000 m, odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne. Był zawodnikiem Oleśniczanki[2].
Obecnie jest sekretarzem miasta Międzyzdroje[7].
Rekordy życiowe edytuj
- bieg na 1500 metrów – 3:45,0 s. (20 sierpnia 1974, Spała)[8]
- bieg na 3000 metrów – 7:56,2 s. (16 czerwca 1974, Warszawa)[8][9]
- bieg na 5000 metrów – 13:42,2 s. (20 lipca 1974, Warszawa)[8][10]
- bieg na 10 000 metrów – 28:27,2 s. (27 czerwca 1975, Bydgoszcz)[8][11] – 9. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[12]
- bieg maratoński – 2.15:00 s. (25 kwietnia 1982, Dębno)[8][13][2]
Przypisy edytuj
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 138. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ a b c Tadeusz Dziekoński: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL: Tom III Maraton mężczyzn 1946 – 1986. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, listopad 1987, s. 105.
- ↑ Tadeusz Dziekoński: Historia European Marathon Cup - mężczyźni. [dostęp 2018-07-29]. (pol.).
- ↑ Włosi zwycięzcami, Polacy na trzecim miejscu. „Lekkoatletyka”. XXVI (11), s. 4, listopad 1981. Warszawa: RSW "Prasa".
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 64, 74, 79, 89, 285 i 287. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 54.
- ↑ Pamiętali.... olimpijski.pl. [dostęp 2010-12-19]. (pol.).
- ↑ a b c d e Bieganie.pl: Henryk Nogala. [dostęp 2010-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 stycznia 2014)]. (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 36. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 38. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 40. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Zbigniew Jonik , All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2012-07-19] (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 43. ISBN 83-902509-0-X.
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.