Henryk VIII Wróbel

Henryk VIII Młodszy (Wróbel) (ur. między 1357 a 1363, zm. 14 marca 1397 w Szprotawie) – formalny książę żagańsko-głogowski w latach 1369–1378. Od 1378 panował w Zielonej Górze, Szprotawie, Kożuchowie, Przemkowie i Sulechowie, od 1395 był właścicielem połowy Głogowa, Ścinawy i Bytomia Odrzańskiego. Tytułował się księciem żagańskim, zielonogórskim, szprotawskim i głogowskim[2] oraz panem Prudnika[3].

Henryk VIII Wróbel
Ilustracja
Książę głogowsko-żagański
Okres

od 1369
do 1378

Książę kożuchowski
Okres

od 1378[1]
do 1395

Pan Prudnika
Okres

od 1392
do 1397

Książę głogowsko-żagański
Okres

od 1395
do 1397

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie

Data urodzenia

1357–1363

Data i miejsce śmierci

14 marca 1397
Szprotawa

Przyczyna śmierci

rany odniesione w trakcie turnieju

Miejsce spoczynku

Żagań

Ojciec

Henryk V Żelazny

Matka

Anna płocka

Rodzeństwo

Henryk VI Starszy
Anna
Jadwiga żagańska
Henryk VII Rumpold

Małżeństwo

Katarzyna Opolska
od 1388
do 1397

Dzieci

Jan I żagański
Henryk IX Starszy
Henryk X Rumpold
Wacław krośnieński
Anna żagańska

Henryk VIII był najmłodszym synem księcia żagańskiego Henryka V Żelaznego i Anny, księżniczki mazowieckiej. W źródłach współczesnych nosił przydomek „Wróbel”, którego pochodzenie nie jest jednak znane[4].

Po śmierci ojca w 1369 formalnie współrządził wraz z braćmi – Henrykiem VI Starszym i Henrykiem VII Rumpoldem – w księstwie głogowskim[4]. Pełnię władzy objął dopiero po osiągnięciu pełnoletniości i podziale dzielnicy głogowsko-żagańskiej w 1378 na trzy części[4]. Henryk VIII otrzymał Kożuchów, Zieloną Górę, Szprotawę, Sławę Śląską, Nowe Miasteczko oraz Przemków[4]. 25 czerwca 1388 książę ożenił się z Katarzyną, córką Władysława Opolczyka[4][5]. Jako wiano młoda para otrzymała w zarząd miasta Prudnik i Głogówek w księstwie opolskim (na co zgodę musiał wyrazić król Czech, Wacław IV Luksemburski)[4]. Wobec jednak jednoczesnego zapisania Głogówka jako oprawy wdowiej Ofce, żonie Opolczyka, ostatecznie Henrykowi udało się przejąć jedynie Prudnik[4]. W 1393 Henryk VIII uzyskał prawa do księstwa żagańskiego po starszym bracie Henryku VI, włości tej jednak nie przejął, gdyż całość dziedzictwa otrzymała szwagierka Jadwiga. Dwa lata później, w 1395, Henryk VIII objął w posiadanie księstwo głogowskie po bezpotomnej śmierci Henryka VII[4].

Henryk VIII miał nieco inny charakter niż jego bracia. Uwielbiał uczty, zabawy i turnieje rycerskie. Taki tryb życia wymagał dużych nakładów finansowych. Powodowało to ciągłe kłopoty finansowe księcia. Szczególne duże zobowiązania finansowe miał wobec Konrada II oleśnickiego. Henryk VIII próbował sięgnąć po dochody kościelne. Skończyło się to dla niego klątwą kościelną nałożoną przez biskupa wrocławskiego. Zbiegła się ona ze śmiercią Henryka VIII, który zginął z powodu ciężkich ran od włóczni odniesionych w czasie turnieju rycerskiego w Legnicy[2][6]. Pogrzeb odbył się w atmosferze skandalu – jego ciało leżało niepochowane przez osiem dni, dopóki Kościołowi nie wyrównano strat finansowych. Został pochowany w kościele kanoników regularnych św. Augustyna w Żaganiu.

Z małżeństwa z Katarzyną doczekał się czterech synów (Jana, Henryka IX, Henryka X i Wacława) oraz jednej córki (Anny, żony Kazimierza oświęcimskiego)[4]. Żonie Katarzynie, zmarłej 6 czerwca 1420, zostawił jako oprawę wdowią Kożuchów i Zieloną Górę[4].

Przypisy edytuj

  1. Henryk VIII Wróbel, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-04].
  2. a b Henryk VIII Młodszy Wróbel, zielonagora.wyborcza.pl, 20 października 2004 [dostęp 2017-11-06].
  3. Artur Łojek, Książę Jan (Janusz) Dobry. Ostatni Piast opolski (ok. 1455/1460- 27 III 1532 r.), Katowice: Uniwersytet Śląski. Wydział Humanistyczny, 2021, s. 21.
  4. a b c d e f g h i j Michał Szuster, Henryk VIII Młodszy Wróbel, www.poczet.com [dostęp 2017-11-04] (pol.).
  5. Ryszard Jurzak, Genealogia dynastyczna, genealogia.grocholski.pl [dostęp 2017-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07].
  6. Tomasz Stańczyk, Miecz i trucizna, „Uważam Rze - Historia” [dostęp 2017-11-04].

Linki zewnętrzne edytuj