Herner (Hoerner) – polski herb szlachecki z indygenatu.

Opis herbu edytuj

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym dwa pasy złote jeden nad drugim, pod którymi trąba myśliwska czerwona z obiciami i nawiązaniem złotym, zawieszona na dolnym pasie.

Klejnot: dwa skrzydła orle, prawe błękitne, lewe czerwone.

Labry: błękitne, podbite czerwienią.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Zatwierdzony indygenatem[1] 10 lipca 1578[2] Tomaszowi Hoernerowi[3].

Herbowni edytuj

Herner - Hoerner.

Przypisy edytuj

  1. Za Gajlem, Szymański pisze o nobilitacji
  2. Za Szymańskim, u Gajla 1568
  3. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 96. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia edytuj

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne edytuj