Hikaru Nakamura
Hikaru Nakamura, właśc. Christopher Hikaru Nakamura[4] (ur. 9 grudnia 1987 w Hirakacie) – amerykański szachista pochodzenia japońskiego, arcymistrz od 2003 roku.
_crop.jpg) Hikaru Nakamura (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 grudnia 1987 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (2003) |
| Ranking FIDE |
2780 (01.10.2023)[1] |
| Ranking krajowy FIDE |
2[2] |
| FIDE Top 100 |
4[3] |
| Strona internetowa | |
Kariera szachowa edytuj
Urodził się w Japonii, w 1987 jego rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. W 2001 zwyciężył w turnieju juniorów w Tulsie oraz zdobył w Oropesa del Mar tytuł wicemistrza świata juniorów do lat 14[5]. W 2002 podzielił I miejsce (m.in. przed Bartłomiejem Macieją i Bartoszem Soćko) na Bermudach. W 2003 podzielił I miejsce w otwartym turnieju rozegranym w Foxwoods Casino oraz został najmłodszym amerykańskim szachistą, któremu przyznano tytuł arcymistrza, bijąc tym samym rekord Bobby’ego Fischera (w 2007 rekord ten został pobity przez Fabiana Caruanę). W 2004 awansował do IV rundy (1/16 finału) mistrzostw świata w Trypolisie, rozgrywanych systemem pucharowym[6]. W tym samym roku zajął również I miejsce w turnieju open w Juan Dolio oraz pokonał 4½ – 1½ Siergieja Karjakina w meczu rozegranym w Meksyku[7]. W bardzo udanym 2005 zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych[8], zwyciężył w turnieju Foxwoods Open, podzielił I miejsce w turnieju World Open w Filadelfii oraz zajął II miejsce w turnieju młodych mistrzów w Lozannie (w finale ulegając Andriejowi Wołokitinowi)[9]. W 2006 zwyciężył w turnieju North American Open w Las Vegas[10]. W 2007 podzielił II miejsce (za Władimirem Akopianem) w silnie obsadzonym turnieju open w Gibraltarze oraz triumfował w Barcelonie. W 2008 zwyciężył w kolejnej edycji turnieju Gibtelecom Masters w Gibraltarze, w dogrywce pokonując Bu Xiangzhi[11], jak również w turnieju szachów szybkich w Cap d'Agde (po finałowym zwycięstwie nad Wasilijem Iwanczukiem)[12]. W 2009 po raz drugi w karierze zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych[13], podzielił również I m. w turnieju World Open w Filadelfii (wspólnie z Jewgienijem Najerem) oraz w turnieju Donostia-San Sebastián Chess Festival San Sebastián (wspólnie z Rusłanem Ponomariowem). W 2011 odniósł jeden z największych sukcesów w karierze, samodzielnie zwyciężając (m.in. przed mistrzem świata Viswanathanem Anandem, Magnusem Carlsenem i Lewonem Aronjanem) w turnieju Tata Steel Chess w Wijk aan Zee. W 2012 zdobył trzeci w karierze tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych oraz zwyciężył w Hoogeveen[14]. W 2013 zwyciężył w turnieju London Chess Classic 2013 w Londynie[15]. W 2015 samodzielnie zwyciężył w Gibraltarze[16] oraz zdobył czwarty w karierze tytuł indywidualnego mistrza Stanów Zjednoczonych[17].
W 2022 zwyciężył w FIDE Grand Prix 2022, zdobywając 23 pkt. nad drugim Richárdem Rapportem[18][19].
30 października 2022 zdobył tytuł Mistrza Świata w szachach Fischera wygrywając w finale z Janem Niepomniaszczijm[20].
Wielokrotnie reprezentował Stany Zjednoczone w turniejach drużynowych, m.in.:
- pięciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2006, 2008, 2010, 2012, 2014); dwukrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie brązowy (2006, 2008)[21],
- dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2010, 2013); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – srebrny (2010) oraz indywidualnie – złoty (2010 – na I szachownicy) i srebrny (2013 – na I szachownicy)[22].
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 października 2015, z wynikiem 2816 punktów[23] zajmował wówczas 2. miejsce (za Magnusem Carlsenem) na światowej liście FIDE[24].
Przypisy edytuj
- ↑ Nakamura, Hikaru, ratings.fide.com [dostęp 2023-10-20] (ang.).
- ↑ Period: October 2023. Rank United States of America. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ Top 100 Players October 2023 – Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-20].
- ↑ Uzasadnienie wniosku pozwanego Christophera Hikaru Nakamury o oddalenie pozwu, 7 Grudzień, 2022.
- ↑ World Youth Championships 2001.
- ↑ World Chess Championship: 2004 FIDE Knockout Matches.
- ↑ Nakamura finishes off Karjakin in Mexico.
- ↑ 16-year Hikaru is US Champion.
- ↑ Volokitin wins Young Masters in Lausanne.
- ↑ North American Open 2006.
- ↑ Nakamura nach dramatischem Finish Sieger in Gibraltar 2008.
- ↑ Hikaru Nakamura wins Cap d’Agde 2008.
- ↑ Hikaru Nakamura is the US Champion 2009. [dostęp 2009-05-19].
- ↑ 16th Unive Tournament 2012.
- ↑ Hikaru Nakamura wins the London Chess Classic Super 16.
- ↑ The 2015 Tradewise Gibraltar Chess Festival – Masters.
- ↑ U.S. Champ Final: Who else?!
- ↑ Turniej Grand Prix FIDE: Hikaru Nakamura zwyciężył w Berlinie, polsatsport.pl [dostęp 2022-06-17] (pol.).
- ↑ FIDE Grand Prix 2022: Wszystkie niezbędne informacje, chess24.com [dostęp 2022-06-17] (pol.).
- ↑ Hikaru Nakamura Mistrzem Świata w szachach Fischera, chess.com [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ OlimpBase.
- ↑ OlimpBase.
- ↑ Top lists records: Nakamura, Hikaru. [dostęp 2009-05-19].
- ↑ Top 100 Players October 2015 – Archive. [dostęp 2016-06-09].
Bibliografia edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Hikaru Nakamura – wybrane partie szachowe (ang.)
- Hikaru Nakamura – profil na stronie FIDE (ang.)
- GMHikaru – profil na stronie Twitch.tv (ang.)