Hilariusz Illinicz

Hilariusz (Hilary) Illinicz (ur. 22 listopada 1894 w Łodzi, zm. 14 października 1981, tamże) – z wykształcenia prawnik, z zawodu biegły księgowy, działacz krajoznawstwa łódzkiego, przewodnik, prekursor turystyki motorowej w Łodzi.

Życiorys

Urodził się 22 listopada 1894 w Łodzi. W okresie międzywojennym pracował w Zarządzie Miejskim. Po wojnie początkowo był członkiem (wraz z Janem Waltratusem) Prezydium Tymczasowego Zarządu Miejskiego Łodzi, zatwierdzonego 22 stycznia 1945 przez Pełnomocnika Rządu Tymczasowego, a potem pracował w Sądzie Wojewódzkim.

Z turystyką zetknął się w 1910 podczas wycieczki organizowanej przez Łódzki Oddział Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (PTK) (pod kierownictwem prezesa Oddziału Wacława Klossa) do Ojcowa. O swych młodzieńczych wycieczkach i podróżach krajoznawczych napisał wspomnienia drukowane w Biuletynie ZW PTTK w Łodzi (obecnie to Kwartalnik Krajoznawczy Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Łodzi „Wędrownik”, w 2008 r. ukazał się numer 400). Do PTK wstąpił w 1919, a członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT) został w 1923. W okresie międzywojennym był przez kilka lat członkiem Komisji Rewizyjnej Oddziału PTK. Po reaktywowaniu Oddziału w 1946 wszedł w skład Komisji Rewizyjnej, a od marca 1951 do śmierci był członkiem, wiceprzewodniczącym i przez 1 kadencję (1962–1963) przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK).

Działał w Towarzystwie Cyklistów, a w 1932 był współorganizatorem oddziału Polskiego Związku Motorowego w Łodzi i do wybuchu wojny pełnił funkcję prezesa tej organizacji. Jako jeden z pierwszych w Łodzi nabył duży motocykl i uczył jak wykorzystywać ten środek lokomocji do poszerzania wiedzy krajoznawczej. W 1938 stworzył Komisję Wczasów dla Pracowników Zarządu Miejskiego w Łodzi i stanął na jej czele. Na organizowanych wczasach (głównie zimowych) pełnił – obok funkcji organizacyjnych – obowiązki instruktora narciarskiego. Działalność Komisji Wczasów opisał także we wspomnianym Biuletynie ZW PTTK w Łodzi. W latach 30. XX w. dokonał przejścia grzbietami Karpat Wschodnich jako przewodnik grupy kilku kobiet – działaczek organizacji kobiecej. Wspomnienia z tej wyprawy opublikowali przewodnicy studenccy z Warszawy w swoim wydawnictwie.

Brat: Antoni Illinicz, sędzia i wiceprezes (1930 – IX 1937) Sądu Okręgowego w Łodzi; od IX 1937 sędzia apelacyjny w Warszawie.

Odznaczony został m.in.:

• Złotą Odznaką „Zasłużony Działacz Turystyki”,
• Złotą Honorową Odznaką PTTK,
• Medalem 100-lecia Turystyki Polskiej,
• Medalem Aleksandra Janowskiego,
• Odznaką „Za zasługi dla ZW PTTK w Łodzi” (legitymacja nr 1),
• Medalem XXV-lecia Łódzkiego Oddziału PTTK i innymi.

Zmarł 14 października 1981 w Łodzi. Pochowany został na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.

Bibliografia

• materiały Oddziałowej Komisji Historycznej Oddziału Łódzkiego PTTK
• Słownik biograficzny łódzkich działaczy krajoznawstwa i turystyki praca zbiorowa pod red. Jacka Ciesielskiego, Łódź 1985, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Zarząd Wojewódzki w Łodzi Komisja Historyczna.
• 70 lat społecznej turystyki i krajoznawstwa w województwie łódzkim, pr. zb. pod red. Kazimierza Hempla, Łódź 1979,
• Historia Oddziału Łódzkiego PTK-PTTK 1909-2009, pr. zb. pod red. Edmunda Witkowskiego, Elżbiety Korczak, Jolanty Grońskiej, Adama Arndta, Łódź 2009,
• Lechosław Fularski, 50 lat Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Łódź, 2001,
• Piotr Babecki, Łódzki Oddział Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w latach 1919–1939, praca magisterska w Zakładzie Najnowszej Historii Polski Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego, promotor doc. dr hab. Barbara Wachowska, 1991,
• Władze administracyjne Łodzi w latach 1945–1989 s. 202 Maria Nartonowicz-Kot w: Łódź. Monografia miasta pod red. Stanisława Liszewskiego, ŁTN, Łódź 2009.