Wikipedia

Hippolyt Kempf

Hippolyt Marcel Kempf (ur. 10 grudnia 1965 w Lucernie) – szwajcarski narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski oraz srebrny medalista mistrzostw świata.

Hippolyt Kempf
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1965
Lucerna

Klub

SC Horw

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

24.03 1984, Štrbské Pleso
(37. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

4.01 1986, Schonach
(15. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

30.12 1986, Oberwiesenthal (1. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 kombinacja norweska
(Gundersen)
srebro Calgary 1988 kombinacja norweska
(sztafeta)
brąz Lillehammer 1994 kombinacja norweska
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
srebro Lahti 1989 sztafeta
Puchar Świata
3. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1988/1989

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hippolyt Kempf pojawił się 24 marca 1984 roku w zawodach Pucharu Świata w Štrbskim Plesie. Zajął wtedy 37. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył dopiero blisko dwa lata później, 4 stycznia 1986 roku w Schonach, zajmując piętnaste miejsce w Gundersenie. W sezonie 1985/1986 punktował jeszcze tylko raz, 28 lutego w Lahti zajmując ósme miejsce, co w klasyfikacji generalnej dało mu 25. miejsce.

Przełom w karierze Kempfa nastąpił w sezonie 1986/1987. Siedmiokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, przy czym już w drugich zawodach cyklu, 30 grudnia 1986 roku w Oberwiesenthal nie tylko po raz pierwszy stanął na podium, ale od razu zwyciężył. Na podium stanął także 3 stycznia 1987 roku w Schonach, gdzie w Gundersenie zajął trzecie miejsce. We wszystkich swoich startach punktował, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej uplasował się na trzeciej pozycji, za Torbjørnem Løkkenem z Norwegii oraz Hermannem Weinbuchem z RFN. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku indywidualnie zajął szóstą pozycję, a wspólnie z kolegami z reprezentacji był piąty w zawodach drużynowych.

Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były igrzyska olimpijskie w Calgary. Osiągnął tam największy sukces w swojej karierze. W konkursie indywidualnym zajął trzecie miejsce w skokach i do biegu przystąpił ze stratą ponad minuty do prowadzącego Klausa Sulzenbachera z Austrii. Na trasie biegu był jednym z najszybszych zawodników, co pozwoliło mu wyprzedzić wszystkich rywali i sięgnąć po złoty medal. Jest to pierwszy i jak dotąd jedyny złoty olimpijski medal wywalczony w kombinacji norweskiej przez reprezentanta Szwajcarii. Na tych samych igrzyskach wraz z Fredym Glanzmannem i Andreasem Schaadem zdobył także srebrny medal w sztafecie. Po skokach Szwajcarzy zajmowali dopiero szóste miejsce, tracąc do prowadzących reprezentantów RFN blisko 5 minut, jednak w biegu Szwajcarzy byli zdecydowanie najszybsi, co pozwoliło im wyprzedzić cztery inne sztafety. Na mecie do zwycięzców stracili tylko 3,4 sekundy. W rywalizacji pucharowej w pięciu startach czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 23 stycznia 1988 roku wywalczył jedyne podium, zajmując drugie miejsce w Seefeld. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie czwarte miejsce.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1988/1989. Pięć razy znalazł się w czołowej dziesiątce, na podium stając trzy razy: 7 stycznia w Schonach i 25 marca w Thunder Bay był najlepszy, a 14 stycznia 1989 roku w Reit im Winkl był drugi w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej ponownie był trzeci, tym razem wyprzedzili go tylko Norweg Trond-Arne Bredesen i Klaus Sulzenbacher. Na mistrzostwach świata w Lahi w 1989 roku Kempf zajął w konkursie indywidualnym czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Bredesenem o 25 sekund. W sztafecie Szwajcarzy w tym samym składzie co w Calgary po skokach znajdowali się poza czołową piątką zawodów. Ponownie jednak dobra postawa na trasie biegowej pozwoliła im awansować na drugie miejsce. Na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad minutę, a ostatecznie trzecich reprezentantów NRD wyprzedzili o zaledwie 4,1 sekundy.

W sezonie 1989/1990 tylko raz stanął na podium zawodów pucharowych. Miało to miejsce 16 grudnia 1989 roku w Sankt Moritz, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Poza tym jeszcze dwukrotnie uplasował się w czołowej dziesiątce, co pozwoliło mu zająć dziesiątą pozycję w klasyfikacji generalnej. Lepiej zaprezentował się w kolejnym sezonie, kiedy trzykrotnie stawał na podium, choć żadnego z konkursów nie wygrał. W 6 z 8 konkursów punktował, pięciokrotnie znajdując się w czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej dało mu to czwarte miejsce. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 1991 roku nie zdobył medalu. Indywidualnie był siódmy, ponownie awansując w biegu o kilka pozycji. W sztafecie Szwajcarzy w porównaniu z poprzednimi startami wypadli słabo, zajmując dopiero dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzców ponad 6 minut.

W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 ani razu nie stanął na podium. Najbliżej tego celu był 4 stycznia 1992 roku w Schonach, gdzie zajął czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął odpowiednio 14. i 23. miejsce. Wystąpił w tym czasie na jednej dużej imprezie - igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku. Nie osiągnął tam jednak sukcesów, indywidualnie zajmując 26. miejsce (po skokach był dopiero 36.), a wraz z kolegami w sztafecie zdołał zająć dziesiątą pozycję. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Falun w 1993 roku.

Na podium zawodów Pucharu Świata wrócił dopiero w ostatnich zawodach sezonu 1993/1994, 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Punktował także we wszystkich poprzednich startach, choć w dziesiątce znalazł się jeszcze tylko dwa razy. Wystarczyło to jednak do zajęcia ósmej pozycji w klasyfikacji generalnej. W lutym 1994 roku Kempf wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. W zawodach indywidualnych awansował z dziewiątego miejsca po skokach na szóste na mecie biegu. Ponadto Szwajcarzy w składzie: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad i Hippolyt Kempf zdobyli brązowy medal w sztafecie. Na trzecim miejscu znaleźli się już po skokach. Do biegu przystąpili ze stratą 7:30 minuty do prowadzących Japończyków oraz blisko 2:30 minuty do drugich Norwegów. Mieli jednak bezpieczną przewagę nad zajmującymi czwarte miejsce Estończykami wynoszącą ponad 2 minuty. Na mecie biegu w czołowej czwórce zmieniły się różnice czasowe, jednak sztafety dobiegły w kolejności, którą zajmowały po skokach.

Po zakończeniu sezonu 1993/1994 postanowił zakończyć karierę.

Osiągnięcia

edytuj

Igrzyska Olimpijskie  

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2.  24 lutego 1988   Calgary Sztafeta K-90/3 × 10 km[1] 1:20:46,0 +3,4   RFN
1.  28 lutego 1988   Calgary Gundersen K-90/15 km 38:16,8 - -
26. 12 lutego 1992   Albertville Gundersen K-90/15 km 44:28,1 +5:56,4   Fabrice Guy
10. 17 lutego 1992   Albertville Sztafeta K-90/3 × 10 km[2] 1:23:36,6 +10:01,9   Japonia
3.  17 lutego 1994   Lillehammer Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] 1:21.51,8 +7:48,1   Japonia
6. 19 lutego 1994   Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +3:45,3   Fred Børre Lundberg

Mistrzostwa świata

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 13 lutego 1987   Oberstdorf Gundersen K-90/15 km 423,80 pkt -4,65 pkt   Torbjørn Løkken
5. 14 lutego 1987   Oberstdorf Sztafeta K-90/3 × 10 km[4] 1261,94 pkt -64,02 pkt   RFN
4. 18 lutego 1989   Lahti Gundersen K-90/15 km 37:10,7 +3:29,6   Trond Einar Elden
2.  24 lutego 1989   Lahti Sztafeta K-90/3 × 10 km[4] 1:24:21,7 +1:44,3   Norwegia
7. 7 lutego 1991   Val di Fiemme Gundersen K-90/15 km 41:00,6 +2:25,5   Fred Børre Lundberg
9. 8 lutego 1991   Val di Fiemme Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] 1:21:22,5 +17:51,0   Austria

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 30 grudnia 1986   Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km 429,250 pkt 1. - -
2. 3 stycznia 1987   Schonach Gundersen K90/15 km 421,875 pkt 3. -8,270 pkt   Hubert Schwarz
3. 23 stycznia 1988   Seefeld Gundersen K90/15 km ? 3. ?   Klaus Sulzenbacher
4. 7 stycznia 1989   Schonach Gundersen K90/15 km ? 1. - -
5. 14 stycznia 1989   Reit im Winkl Gundersen K90/15 km ? 2. ?   Trond-Arne Bredesen
6. 25 marca 1989   Thunder Bay Gundersen K90/15 km ? 1. - -
7. 16 grudnia 1989   Sankt Moritz Gundersen K90/15 km ? 1. - -
8. 29 grudnia 1990   Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km ? 3. +1:37,7   Klaus Sulzenbacher
9. 5 stycznia 1991   Schonach Gundersen K90/15 km ? 2. +1:22,4   Fred Børre Lundberg
10. 12 stycznia 1991   Bad Goisern Gundersen K90/15 km ? 2. +59,8   Klaus Sulzenbacher
11. 19 marca 1994   Thunder Bay Gundersen K90/15 km ? 1. - -

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj

Kempf nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Skład drużyny: Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf, Andreas Schaad
  2. ↑ Skład drużyny: Hippolyt Kempf, Andreas Schaad, Marco Zarucchi
  3. ↑ a b Skład drużyny: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad, Hippolyt Kempf
  4. ↑ a b Skład drużyny: Andreas Schaad, Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hippolyt_Kempf&oldid=75262311”