Hippolyt Kempf (ur. 10 grudnia 1965 w Lucernie) – szwajcarski narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski oraz srebrny medalista mistrzostw świata.

Hippolyt Kempf
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1965
Lucerna

Klub

SC Horw

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

24.03 1984, Štrbské Pleso
(37. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

4.01 1986, Schonach
(15. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

30.12 1986, Oberwiesenthal (1. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 Gundersen
srebro Calgary 1988 Sztafeta
brąz Lillehammer 1994 Sztafeta
Mistrzostwa świata
srebro Lahti 1989 Sztafeta
Puchar Świata
3. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1988/1989

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hippolyt Kempf pojawił się 24 marca 1984 roku w zawodach Pucharu Świata w Štrbskim Plesie. Zajął wtedy 37. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył dopiero blisko dwa lata później, 4 stycznia 1986 roku w Schonach, zajmując piętnaste miejsce w Gundersenie. W sezonie 1985/1986 punktował jeszcze tylko raz, 28 lutego w Lahti zajmując ósme miejsce, co w klasyfikacji generalnej dało mu 25. miejsce.

Przełom w karierze Kempfa nastąpił w sezonie 1986/1987. Siedmiokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, przy czym już w drugich zawodach cyklu, 30 grudnia 1986 roku w Oberwiesenthal nie tylko po raz pierwszy stanął na podium, ale od razu zwyciężył. Na podium stanął także 3 stycznia 1987 roku w Schonach, gdzie w Gundersenie zajął trzecie miejsce. We wszystkich swoich startach punktował, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej uplasował się na trzeciej pozycji, za Torbjørnem Løkkenem z Norwegii oraz Hermannem Weinbuchem z RFN. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku indywidualnie zajął szóstą pozycję, a wspólnie z kolegami z reprezentacji był piąty w zawodach drużynowych.

Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były igrzyska olimpijskie w Calgary. Osiągnął tam największy sukces w swojej karierze. W konkursie indywidualnym zajął trzecie miejsce w skokach i do biegu przystąpił ze stratą ponad minuty do prowadzącego Klausa Sulzenbachera z Austrii. Na trasie biegu był jednym z najszybszych zawodników, co pozwoliło mu wyprzedzić wszystkich rywali i sięgnąć po złoty medal. Jest to pierwszy i jak dotąd jedyny złoty olimpijski medal wywalczony w kombinacji norweskiej przez reprezentanta Szwajcarii. Na tych samych igrzyskach wraz z Fredym Glanzmannem i Andreasem Schaadem zdobył także srebrny medal w sztafecie. Po skokach Szwajcarzy zajmowali dopiero szóste miejsce, tracąc do prowadzących reprezentantów RFN blisko 5 minut, jednak w biegu Szwajcarzy byli zdecydowanie najszybsi, co pozwoliło im wyprzedzić cztery inne sztafety. Na mecie do zwycięzców stracili tylko 3.4 sekundy. W rywalizacji pucharowej w pięciu startach czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 23 stycznia 1988 roku wywalczył jedyne podium, zajmując drugie miejsce w Seefeld. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie czwarte miejsce.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1988/1989. Pięć razy znalazł się w czołowej dziesiątce, na podium stając trzy razy: 7 stycznia w Schonach i 25 marca w Thunder Bay był najlepszy, a 14 stycznia 1989 roku w Reit im Winkl był drugi w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej ponownie był trzeci, tym razem wyprzedzili go tylko Norweg Trond-Arne Bredesen i Klaus Sulzenbacher. Na mistrzostwach świata w Lahi w 1989 roku Kempf zajął w konkursie indywidualnym czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Bredesenem o 25 sekund. W sztafecie Szwajcarzy w tym samym składzie co w Calgary po skokach znajdowali się poza czołową piątką zawodów. Ponownie jednak dobra postawa na trasie biegowej pozwoliła im awansować na drugie miejsce. Na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad minutę, a ostatecznie trzecich reprezentantów NRD wyprzedzili o zaledwie 4.1 sekundy.

W sezonie 1989/1990 tylko raz stanął na podium zawodów pucharowych. Miało to miejsce 16 grudnia 1989 roku w Sankt Moritz, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Poza tym jeszcze dwukrotnie uplasował się w czołowej dziesiątce, co pozwoliło mu zająć dziesiątą pozycję w klasyfikacji generalnej. Lepiej zaprezentował się w kolejnym sezonie, kiedy trzykrotnie stawał na podium, choć żadnego z konkursów nie wygrał. W 6 z 8 konkursów punktował, pięciokrotnie znajdując się w czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej dało mu to czwarte miejsce. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 1991 roku nie zdobył medalu. Indywidualnie był siódmy, ponownie awansując w biegu o kilka pozycji. W sztafecie Szwajcarzy w porównaniu z poprzednimi startami wypadli słabo, zajmując dopiero dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzców ponad 6 minut.

W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 ani razu nie stanął na podium. Najbliżej tego celu był 4 stycznia 1992 roku w Schonach, gdzie zajął czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął odpowiednio 14. i 23. miejsce. Wystąpił w tym czasie na jednej dużej imprezie - igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku. Nie osiągnął tam jednak sukcesów, indywidualnie zajmując 26. miejsce (po skokach był dopiero 36.), a wraz z kolegami w sztafecie zdołał zająć dziesiątą pozycję. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Falun w 1993 roku.

Na podium zawodów Pucharu Świata wrócił dopiero w ostatnich zawodach sezonu 1993/1994, 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Punktował także we wszystkich poprzednich startach, choć w dziesiątce znalazł się jeszcze tylko dwa razy. Wystarczyło to jednak do zajęcia ósmej pozycji w klasyfikacji generalnej. W lutym 1994 roku Kempf wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. W zawodach indywidualnych awansował z dziewiątego miejsca po skokach na szóste na mecie biegu. Ponadto Szwajcarzy w składzie: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad i Hippolyt Kempf zdobyli brązowy medal w sztafecie. Na trzecim miejscu znaleźli się już po skokach. Do biegu przystąpili ze stratą 7:30 minuty do prowadzących Japończyków oraz blisko 2:30 minuty do drugich Norwegów. Mieli jednak bezpieczną przewagę nad zajmującymi czwarte miejsce Estończykami wynoszącą ponad 2 minuty. Na mecie biegu w czołowej czwórce zmieniły się różnice czasowe, jednak sztafety dobiegły w kolejności, którą zajmowały po skokach.

Po zakończeniu sezonu 1993/1994 postanowił zakończyć karierę.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska Olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2.  24 lutego 1988   Calgary Sztafeta K-90/3x10 km[1] 1:20:46,0 +3,4   RFN
1.  28 lutego 1988   Calgary Gundersen K-90/15 km 38:16,8 - -
26. 12 lutego 1992   Albertville Gundersen K-90/15 km 44:28,1 +5:56,4   Fabrice Guy
10. 17 lutego 1992   Albertville Sztafeta K-90/3x5 km[2] 1:23:36,6 +10:01,9   Japonia
3.  17 lutego 1994   Lillehammer Sztafeta K-90/3x5 km[3] 1:21.51,8 +7:48,1   Japonia
6. 19 lutego 1994   Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +3:45,3   Fred Børre Lundberg

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 13 lutego 1987   Oberstdorf Gundersen K-90/15 km 423,80 pkt -4,65 pkt   Torbjørn Løkken
5. 14 lutego 1987   Oberstdorf Sztafeta K-90/3x5 km[4] 1261,94 pkt -64,02 pkt   RFN
4. 18 lutego 1989   Lahti Gundersen K-90/15 km 37:10,7 +3:29,6   Trond Einar Elden
2.  24 lutego 1989   Lahti Sztafeta K-90/3x5 km[4] 1:24:21,7 +1:44,3   Norwegia
7. 7 lutego 1991   Val di Fiemme Gundersen K-90/15 km 41:00,6 +2:25,5   Fred Børre Lundberg
9. 8 lutego 1991   Val di Fiemme Sztafeta K-90/3x5 km[3] 1:21:22,5 +17:51,0   Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 30 grudnia 1986   Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km 429,250 pkt 1. - -
2. 3 stycznia 1987   Schonach Gundersen K90/15 km 421,875 pkt 3. -8,270 pkt   Hubert Schwarz
3. 23 stycznia 1988   Seefeld Gundersen K90/15 km ? 3. ?   Klaus Sulzenbacher
4. 7 stycznia 1989   Schonach Gundersen K90/15 km ? 1. - -
5. 14 stycznia 1989   Reit im Winkl Gundersen K90/15 km ? 2. ?   Trond-Arne Bredesen
6. 25 marca 1989   Thunder Bay Gundersen K90/15 km ? 1. - -
7. 16 grudnia 1989   Sankt Moritz Gundersen K90/15 km ? 1. - -
8. 29 grudnia 1990   Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km ? 3. +1:37,7   Klaus Sulzenbacher
9. 5 stycznia 1991   Schonach Gundersen K90/15 km ? 2. +1:22,4   Fred Børre Lundberg
10. 12 stycznia 1991   Bad Goisern Gundersen K90/15 km ? 2. +59,8   Klaus Sulzenbacher
11. 19 marca 1994   Thunder Bay Gundersen K90/15 km ? 1. - -

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Kempf nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Skład drużyny: Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf, Andreas Schaad
  2. Skład drużyny: Hippolyt Kempf, Andreas Schaad, Marco Zarucchi
  3. a b Skład drużyny: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad, Hippolyt Kempf
  4. a b Skład drużyny: Andreas Schaad, Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf