Hirek Wrona

polski dziennikarz

Hirek Wrona[1], właśc. Hieronim Roman Wrona (ur. 5 sierpnia 1960 w Mielcu[2]) – polski dziennikarz telewizyjny i radiowy, niezależny publicysta, DJ, DVJ. Producent i reżyser wydarzeń artystycznych oraz koncertów. Jest założycielem wytwórni muzycznej Pink Crow Records[3], był także współwłaścicielem aktywnej w latach 90. wytwórni hip-hopowej B.E.A.T. Records[4].

Hirek Wrona
Ilustracja
Hirek Wrona (2012)
Imię i nazwisko

Hieronim Wrona

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1960
Mielec

Zawód

dziennikarz, DJ, DVJ

Aktywność

od 1985

Powiązania

Pink Crow Records

Strona internetowa
Hieronim Wrona prezenter i dziennikarz radiowy

Życiorys

edytuj

W młodości uczył się gry na skrzypcach[5]. Jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Mielcu, a od 1987 Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie.

Od 1 lipca 1985 z przerwami współpracował z Programem III Polskiego Radia. Był autorem i współpracownikiem takich audycji jak m.in. Radiomann, Radio Clash, Między dniem a snem, Muzyka z nowej płyty czy Czarny piątek, Soulmuzyka duszy, Polski Bit, Do Południa i Czarna noc w PR III Polskiego Radia[6]. Z Trójki odszedł 17 maja 2020[7][8].

Współpracował również z innymi stacjami radiowymi: RMF FM, Radiem Plus i Radiem Jazz. W latach 90. tworzył wspólnie ze studiem Nieustraszonych Łowców Dźwięków program Czarna godzina emitowany w 30 stacjach lokalnych na terenie Polski. W latach 1995–1996 był redaktorem naczelnym pierwszej radiowej sieci satelitarnej „Kosmos”.

W latach 1991–2006 współprowadził blok muzyczny w programie informacyjnym Teleexpress na TVP1[9]. W 1999–2000 był redaktorem naczelnym magazynu „Empik TV” oraz współtwórcą witryny Empik.com. W latach 2002–2004 współtworzył i redagował serwis o muzyce klubowej WZone.pl, a ponadto stworzył i redagował serwis o muzyce klubowej MixMaster.pl.

W 1992 był współproducentem, reżyserem oraz współprowadzącym koncertu „Niech świat się do nich uśmiechnie”, który odbył się na Stadionie X-lecia w Warszawie. Jest pomysłodawcą koncertu Hip-hop Opole, którego był również scenarzystą i prowadzącym koncertów w latach 2001–2004. Był także scenarzystą i współproducentem koncertu jubileuszowego z okazji 30-lecia Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) Trzymaj Pion na Rynku Głównym w Krakowie. W 2006 w Warszawie jako DJ supportował Depeche Mode[10][11].

Jest rzecznikiem prasowym wielu festiwali i koncertów (m.in.: Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Międzynardowego Festiwalu Piosenki w Sopocie, Jazz Jamboree, koncertu J.M.Jarre’a). W 2003 i 2004 zasiadał w komisji jurorskiej wyłaniającej uczestników krajowych eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji. W 2005 został członkiem Amnesty International. W latach 2007–2009 był członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej, a w latach 2011–2017 zasiadał w Radzie Akademii Fonograficznej ZPAV w sekcji muzyki rozrywkowej[12]. W latach 2003–2005 prowadził galę nagród muzycznych „Fryderyk”. Był jurorem programu Hit, Hit, Hurra (2016) na TVP1[13].

W 2012 został laureatem Dorocznej Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2012 za kampanię Bądź świadomy.

Od 2016 był wykładowcą przedmiotów związanych z dziennikarstwem muzycznym w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego[14].

W latach 2015–2018 był pierwszym oficjalnym DJ-em reprezentacji Polski. Od jesieni 2018 związany jest z redakcją sportową Polsatu, w której opowiada o muzyce w piłce nożnej.

Jest żonaty, ma córkę.

Filmografia

edytuj

Publikacje

edytuj
  • A. Cała, R. Miszczak, H. Wrona, Dusza, rytm, ciało. Leksykon muzyki r&b soul, Agencja Joytown 2008, ISBN 978-83-926931-0-9.
  • B. Świątkowska, S. Pękala, H. Wrona, Rap, dance & techno, Atena, cop. 1997, ISBN 83-85414-93-2.
  1. Podany rok 1995 odnosi się do okresu produkcji filmu. Oficjalna premiera obrazu powstałego na rzecz Telewizji Polskiej nigdy się nie odbyła. Projekt został odrzucony ze względu na liczne wulgaryzmy. W 2011 roku produkcja po wcześniejszym dopracowaniu technicznym przez Marka Lamprechta została upubliczniona w Internecie. Odbyło się tego jednak bez wiedzy jego autorów.

Przypisy

edytuj
  1. Hirek Wrona. polskieradio.pl. [dostęp 2020-10-31].
  2. Hieronim Wrona. www.filmweb.pl. [dostęp 2011-01-29]. (pol.).
  3. Najważniejszy w życiu jest szacunek!. kobieta.interia.pl. [dostęp 2012-08-25]. (pol.).
  4. Za stary na hip-hop?! To jakaś bzdura! – wywiad z Hirkiem Wroną. www.hip-hop.pl. [dostęp 2012-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  5. Sylwia Milan: Wszystko na jedną kartę. Poznań: Publicat, 2008, s. 121. ISBN 978-83-245-1503-5.
  6. Hirek Wrona. www.polskieradio.pl. [dostęp 2015-06-22].
  7. Hirek Wrona zrezygnował z pracy w Trójce [online], muzyka.dziennik.pl, 17 maja 2020 [dostęp 2020-05-17].
  8. Marek Niedźwiecki, Hirek Wrona, Marcin Kydryński, Agnieszka Szydłowska. Dziennikarze odchodzą z Trójki [online], TVN24 [dostęp 2020-05-18], Cytat: „Z Trójką pożegnał się również dziennikarz Hirek Wrona. „Dziś postanowiłem pożegnać się z Trójką. To jedyne oświadczenie w tej sprawie. Trójka była dla mnie najwspanialszą przygodą mojego życia. Była dla mnie symbolem znakomitego dziennikarstwa i Ludzi, których połączyła pasja dzielenia się kulturą i wiedzą o niej” – napisał Hirek Wrona.”.
  9. Hirek Wrona. www.stopklatka.pl. [dostęp 2011-11-27].
  10. O nas – Hirek.pl., beta.hirek.pl.
  11. Depeche Mode jutro w stolicy., 4.07.2006, wprost.pl.
  12. Rady Akademii Fonograficznej w kadencji 2011-2012. www.zpav.pl. [dostęp 2011-01-29].
  13. Artur Orzech i Marta Zalewska poprowadzą „Hit, Hit, Hurra” w TVP1. [w:] Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2016-08-23. [dostęp 2016-09-07].
  14. Wykładowcy. dziennikarstwo.uni.wroc.pl. [dostęp 2017-01-17]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2022-03-08)].
  15. Kielce – Czyli Polski Bronx. www.filmweb.pl. [dostęp 2012-07-02]. (pol.).
  16. Blokersi (2001). www.filmweb.pl. [dostęp 2012-07-02]. (pol.).
  17. MC. Człowiek z winylu (2010). www.filmweb.pl. [dostęp 2012-07-02]. (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj