Historia filozofii (nauka)

Historia filozofii, także: historiografia filozofiinauka o dziejach filozofii; bada rozwój jej problemów, metod uprawiania, filozoficznych poglądów, nurtów, prądów, szkół, systemów i kierunków, a także życiorysy samych filozofów[1][2]. Nie jest tożsama z historią idei.

Nauka historii filozofii zajmuje się teoriami dotyczącymi ogólnych praw bytu i myślenia, powstającymi w procesie rozwoju myśli filozoficznej. Przedmiotem historii filozofii jako nauki jest zatem historia filozoficznej myśli ludzkości[3].

Aspekty edytuj

Historia filozofii może być zorientowana na następujące aspekty myśli filozoficznej:

  1. osobę (biografię) filozofa;
  2. dzieła filozoficzne;
  3. metodę uprawiania filozofii;
  4. stanowiska filozoficzne;
  5. systemy filozoficzne;
  6. nurt (prąd) lub szkołę filozoficzną;
  7. problem filozoficzny stawiany przez filozofa.

Epoki edytuj

W dziejach opisywanych przez historię filozofii można wyróżnić następujące epoki:

Epoka Nurty
Starożytność presokratycy, klasyczna filozofia grecka, filozofia helleńska, filozofia późnego antyku
Średniowiecze patrystyka, scholastyka
Wczesna nowożytność humanizm, renesans, racjonalizm, empiryzm, oświecenie
Filozofia współczesna transcendentalizm, idealizm, pozytywizm, materializm, neokantyzm, filozofia życia, pragmatyzm, strukturalizm
Filozofia najnowsza fenomenologia, neopozytywizm, filozofia analityczna, filozofia egzystencji, neomarksizm, poststrukturalizm, postmodernizm

Ogólne opracowania historii filozofii edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Por. N. Hartmann: Myśl filozoficzna i jej historia. Tłum. J. Garewicz. Toruń 1994, s. 46 i nast.
  2. historia filozofii, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-18].
  3. M.T. Jowczuk: Historia filozofii jako nauka, jej przedmiot, metoda i znaczenie. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in.. Wyd. I. Warszawa: Książka i Wiedza, październik 1965, s. 8. (pol.).