Hołowienki
wieś w województwie mazowieckim
Hołowienki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sabnie[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-331[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WSK |
| SIMC |
0685529[5] |
Położenie na mapie gminy Sabnie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego  | |
 52°30′14″N 22°16′55″E/52,503889 22,281944[1]
| |
Historia edytuj
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z poł. XV w., Hołowienki zamieszkiwała wówczas ludność ruska (początkowo prawosławna, a po 1596 r. unicka)[7].
W 1795 r. wieś Hołowianki była własnością biskupa płockiego i wchodziła ona wówczas w skład ziemi drohickiej województwa podlaskiego[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
O wsi edytuj
Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszego Zbawiciela w Zembrowie.
Urodzeni edytuj
W 1927 roku urodził się tutaj Kazimierz Romaniuk.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41403
- ↑ Wieś Hołowienki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 351 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Gmina Sabnie: Hołowienki. sabnie.pl. [dostęp 2020-07-28].
- ↑ Karol de Perthées, Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
Linki zewnętrzne edytuj
- Hołowienki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 111.