Ród Hohenloheniemiecki ród arystokratyczny wywodzący się z Frankonii. W ciągu stuleci podzielił się w liczne linie. W XVIII w. uzyskał tytuł książąt cesarstwa (niem. Reichsfürst). W 1840 r. linia książąt zu Hohenlohe-Schillingsfürst uzyskała tytuł książąt Raciborza i Corvey (niem. Herzog von Ratibor, Fürst von Corvey). Książęta zu Hohenlohe-Öhringen w 1861 r. otrzymali tytuł książąt Ujazdu (niem. Herzog von Ujest).

Herb rodowy Hohenlohe z herbarza Scheiblera z XV w.
Herb wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego z rodu von Hohenlohe
Herb von Hohenlohe w herbarzu J. Siebmachera, 1605

Pochodzenie rodu edytuj

Za najstarszego przedstawiciela rodu uznaje się Krafta zu Hohenlohe. Jego siedzibą miał być gród Hohlach koło Uffenheim.

Dwukrotnie przedstawiciele rodu sprawowali najwyższą władzę w zakonie krzyżackim. Wielkimi mistrzami zakonu byli w latach: 1244–1249 – Heinrich III von Hohenlohe (zm. 1249 r.) i 1297–1303 Gottfried von Hohenlohe (zm. 1310 r.).

Głowy rodu w kolejnych latach edytuj

Po śmierci Jerzego I Hohenlohe (1488–1551) jego synowie ustanowili pierwszy podział na linie w Neuensteinie i Waldenburgu. Głową całego rodu (niem. Senior des Gesammthauses) jest odtąd zawsze najstarszy męski przedstawiciel rodu, niezależnie od primogenitury którejkolwiek z linii:

Przedstawiciele rodu edytuj

Książęta Hohenhole-Neuenstein-Gleichen edytuj

Książęta Hohenlohe-Neuenstein-Öhringen edytuj

Order dynastyczny edytuj

Linie rodu edytuj

Genealogia edytuj

Główne linie rodu von Hohenlohe

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj