Hokej na trawie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972

Hokej na trawie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 w Monachium, został rozegrany w dniach 27 sierpnia – 10 września. W turnieju udział wzięło 16 drużyn męskich (kobiety nie startowały). Złoty medal zdobyła reprezentacja RFN (gospodarze igrzysk), srebro przypadło Pakistanowi a brąz drużynie Indii. W zawodach udział wzięła również reprezentacja Polski, która zajęła 11. miejsce. W turnieju uczestniczyło 263 laskarzy[1]. Zawody miały miejsce na boisku do hokeja na trawie - Hockeyanlage, będącym częścią stadionu Olympiapark München.

Hokej na trawie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972
1968 1976
Ilustracja
Dyscyplina

hokej na trawie

Organizator

MKOl

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Monachium RFN

Otwarcie

27 sierpnia 1972

Zamknięcie (finał)

10 września 1972

Liczba drużyn

16

I miejsce

 RFN

II miejsce

 Pakistan

III miejsce

 Indie

Statystyki turnieju
Liczba meczów

68

Król strzelców

Ties Kruize

Rezultaty zawodów[2]

edytuj

Grupa A

edytuj
Drużyna Pkt Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Strzelone bramki Stracone bramki
  RFN 13 7 6 1 0 17 5
  Pakistan 11 7 5 1 1 17 6
  Malezja 9 7 4 1 2 9 7
  Hiszpania 8 7 2 4 1 9 8
  Belgia 5 7 2 1 4 8 14
  Francja 4 7 2 0 5 6 13
  Argentyna 3 7 0 3 4 4 9
  Uganda 3 7 0 3 4 6 14

27 sierpnia

  RFN 5 – 1   Belgia

27 sierpnia

  Pakistan 3 – 0   Francja

27 sierpnia

  Hiszpania 1 – 1   Argentyna

27 sierpnia

  Malezja 3 – 1   Uganda

28 sierpnia

  Belgia 1 – 1   Argentyna

28 sierpnia

  RFN 1 – 0   Malezja

28 sierpnia

  Pakistan 1 – 1   Hiszpania

28 sierpnia

  Francja 3 – 1   Uganda

29 sierpnia

  Hiszpania 0 – 0   Malezja

29 sierpnia

  Pakistan 3 – 1   Uganda

29 sierpnia

  Belgia 1 – 0   Francja

29 sierpnia

  RFN 2 – 1   Argentyna

31 sierpnia

  Argentyna 0 – 0   Uganda

31 sierpnia

  Pakistanu 1 – 2   RFN

31 sierpnia

  Hiszpania 1 – 0   Belgia

31 sierpnia

  Francja 0 – 1   Malezja

1 września

  Hiszpania 3 – 2   Francja

1 września

  RFN 1 – 1   Uganda

1 września

  Pakistan 3 – 1   Argentyna

1 września

  Belgia 2 – 4   Malezja

3 września

  RFN 2 – 1   Hiszpania

3 września

  Malezja 0 – 3   Pakistan

3 września

  Argentyna 0 – 1   Francja

3 września

  Belgia 2 – 0   Uganda

4 września

  Hiszpania 2 – 2   Uganda

4 września

  Belgia 1 – 3   Pakistan

4 września

  Francja 0 – 4   RFN

4 września

  Argentyna 0 – 1   Malezja

Grupa B

edytuj
Drużyna Pkt Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Strzelone bramki Stracone bramki
  Indie 13 7 6 1 0 25 8
  Holandia 11 7 5 1 1 20 9
  Wielka Brytania 9 7 4 1 2 15 10
  Australia 8 7 3 2 2 18 8
  Nowa Zelandia 7 7 2 3 2 16 11
  Polska 6 7 2 2 3 12 12
  Kenia 3 7 1 1 5 8 17
  Meksyk 0 7 0 0 7 1 40

27 sierpnia

  Holandia 1 – 1   Indie

27 sierpnia

  Wielka Brytania 6 – 0   Meksyk

27 sierpnia

  Australia 0 – 0   Nowa Zelandia

27 sierpnia

  Polska 1 – 0   Kenia

28 sierpnia

  Nowa Zelandia 7 – 0   Meksyk

28 sierpnia

  Indie 5 – 0   Wielka Brytania

28 sierpnia

  Holandia 4 – 2   Polska

28 sierpnia

  Australia 3 – 1   Kenia

30 sierpnia

  Holandia 5 – 1   Kenia

30 sierpnia

  Indie 3 – 1   Australia

30 sierpnia

  Polska 3 – 0   Meksyk

30 sierpnia

  Nowa Zelandia 2 – 1   Wielka Brytania

31 sierpnia

  Holandia 2 – 0   Nowa Zelandia

31 sierpnia

  Australia 10 – 0   Meksyk

31 sierpnia

  Kenia 0 – 2   Wielka Brytania

31 sierpnia

  Indie 2 – 2   Polska

2 września

  Holandia 4 – 0   Meksyk

2 września

  Nowa Zelandia 3 – 3   Polska

2 września

  Australia 1 – 1   Wielka Brytania

2 września

  Indie 3 – 2   Kenia

3 września

  Indie 8 – 0   Meksyk

3 września

  Nowa Zelandia 2 – 2   Kenia

3 września

  Wielka Brytania 3 – 1   Holandia

3 września

  Australia 1 – 0   Polska

4 września

  Holandia 3 – 2   Australia

4 września

  Kenia 2 – 1   Meksyk

4 września

  Indie 3 – 2   Nowa Zelandia

4 września

  Wielka Brytania 2 – 1   Polska

Mecze o miejsca 5–8

edytuj

7 września

  Australia 2 – 1   Malezja

7 września

  Hiszpania 0 – 2   Wielka Brytania

Mecz o 15. miejsce

edytuj

7 września

  Uganda 4 – 1   Meksyk

Mecz o 13. miejsce

edytuj

7 września

  Kenia 1 – 0 (dogr.)   Argentyna

Mecz o 11. miejsce

edytuj

8 września

  Polska 4 – 4 (dogr.)
3 – 0 (kar.)
  Francja

Mecz o 9. miejsce

edytuj

8 września

  Nowa Zelandia 2 – 1   Belgia

Mecz o 7. miejsce

edytuj

9 września

  Hiszpania 2 – 1   Malezja

Mecz o 5. miejsce

edytuj

9 września

  Australia 2 – 1 (dogr.)   Wielka Brytania

Półfinały

edytuj

8 września

  RFN 3 – 0   Holandia

8 września

  Pakistan 2 – 0   Indie

Mecz o 3. miejsce

edytuj

10 września

  Indie 2 – 1   Holandia

Finał

edytuj

10 września

  RFN 1 – 0   Pakistan

Zestawienie końcowe drużyn

edytuj
Poz. Drużyna[3]
    RFN
    Pakistan
    Indie
4   Holandia
5   Australia
6   Wielka Brytania
7   Hiszpania
8   Malezja
9   Nowa Zelandia
10   Belgia
11   Polska
12   Francja
13   Kenia
14   Argentyna
15   Uganda
16   Meksyk

Medaliści

edytuj
     
  RFN

Eduard Thelen
Peter Trump
Uli Vos
Rainer Seifert
Wolfgang Strödter
Eckardt Suhl
Michael Peter
Wolfgang Rott
Fritz Schmidt
Ulrich Klaes
Michael Krause
Peter Kraus
Werner Kaessmann
Carsten Keller
Detlev Kittstein
Wolfgang Baumgart
Horst Dröse
Dieter Freise

  Pakistan

Munawarux Zaman
Saleem Sherwani
Mohammad Zahid
Fezalur Rehman
Muhammad Shahnaz
Abdul Rashid
Muhammad Asad Malik
Akhtarul Islam
Islahud Din
Saeed Anwar
Mudassar Asghar
Jahangir Butt
Iftikhar Ahmed
Riaz Ahmed
Rasool Akhtar

  Indie

Mukhbain Singh
Virinder Singh
Harcharan Singh
Harmik Singh
Kulwant Singh
Krishnamurty Perumal
Ajitpal Singh
Harbinder Singh
Ashok Kumar
Kindo Michael
Galesh Mollerapoovayya
Govin Billimogaputtaswamy
Charles Cornelius
Manuel Frederick

Strzelcy bramek

edytuj
17 bramek
10 bramek
9 bramek
8 bramek
7 bramek
6 bramek
5 bramek
4 bramki
3 bramki
2 bramki
1 bramka

Skład reprezentacji Polski

edytuj

Ciekawostki i kontrowerjse

edytuj

Zdobycie złotego medalu przez reprezentację RFN było pierwszym tytułem osiągniętym przez reprezentację z Europy od 1920 roku. W ostatnich dziesięciu minutach meczu o złoty medal sędziowie dwukrotnie przerywali grę, aby kibice z Pakistanu, którzy wbiegli na boisko, mogli zostać usunięci, a ich zawodnicy i oficjele wielokrotnie protestowali przed arbitrami. Po ostatnim gwizdku pakistańscy kibice i oficjele wtargnęli na boisko i zaatakowali zachodnioniemiecką policję i ochronę stadionu, po czym szturmowali stół sędziów turnieju, a następnie wylali wiadro wody na prezesa Międzynarodowej Federacji Hokeja (IHF) - Rene Franka, podczas gdy gracze z Pakistanu zdewastowali swoją szatnię[4].

Podczas ceremonii wręczenia medali pakistańscy hokeiści odmówili noszenia srebrnych medali oraz odwrócili się plecami gdy grano hymn RFN[5]. Jedenastu pakistańskich graczy zostało dożywotnio wykluczonych z reprezentacji narodowej, ale po wystosowaniu oficjalnych przeprosin zakaz został skrócony do dwóch lat - ośmiu z nich pojawiło się podczas igrzysk olimpijskich w 1976.

Przypisy

edytuj
  1. sports-reference.com, Hockey at the 1972 München Summer Games, [dostęp: 2016-10-04].
  2. todor66.com, Men Field Hockey XX Olympic Games 1972 Munchen (FRG) – 27.08-10.09 Winner West Germany (1st), [dostęp: 2016-10-04].
  3. sports-reference.com, Hockey at the 1972 München Summer Games: Men's Hockey, [dostęp: 2016-10-04].
  4. Field Hockey 101: Olympic history, nbcolympics.com, [dostęp: 2021-07-20].
  5. Munich Olympic fiasco and Pakistan hockey, dawn.com, [dostęp: 2021-07-20].

Bibliografia

edytuj