Hokej na trawie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972
Hokej na trawie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972 w Monachium, został rozegrany w dniach 27 sierpnia – 10 września. W turnieju udział wzięło 16 drużyn męskich (kobiety nie startowały). Złoty medal zdobyła reprezentacja RFN (gospodarze igrzysk), srebro przypadło Pakistanowi a brąz drużynie Indii. W zawodach udział wzięła również reprezentacja Polski, która zajęła 11. miejsce. W turnieju uczestniczyło 263 laskarzy[1]. Zawody miały miejsce na boisku do hokeja na trawie - Hockeyanlage, będącym częścią stadionu Olympiapark München.
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie |
27 sierpnia 1972 | ||
Zamknięcie (finał) |
10 września 1972 | ||
Liczba drużyn |
16 | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
68 | ||
Król strzelców |
Grupa A
edytujDrużyna | Pkt | Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Strzelone bramki | Stracone bramki |
---|---|---|---|---|---|---|---|
RFN | 13 | 7 | 6 | 1 | 0 | 17 | 5 |
Pakistan | 11 | 7 | 5 | 1 | 1 | 17 | 6 |
Malezja | 9 | 7 | 4 | 1 | 2 | 9 | 7 |
Hiszpania | 8 | 7 | 2 | 4 | 1 | 9 | 8 |
Belgia | 5 | 7 | 2 | 1 | 4 | 8 | 14 |
Francja | 4 | 7 | 2 | 0 | 5 | 6 | 13 |
Argentyna | 3 | 7 | 0 | 3 | 4 | 4 | 9 |
Uganda | 3 | 7 | 0 | 3 | 4 | 6 | 14 |
27 sierpnia
RFN | 5 – 1 | Belgia |
27 sierpnia
Pakistan | 3 – 0 | Francja |
27 sierpnia
Hiszpania | 1 – 1 | Argentyna |
27 sierpnia
Malezja | 3 – 1 | Uganda |
28 sierpnia
Belgia | 1 – 1 | Argentyna |
28 sierpnia
RFN | 1 – 0 | Malezja |
28 sierpnia
Pakistan | 1 – 1 | Hiszpania |
28 sierpnia
Francja | 3 – 1 | Uganda |
29 sierpnia
Hiszpania | 0 – 0 | Malezja |
29 sierpnia
Pakistan | 3 – 1 | Uganda |
29 sierpnia
Belgia | 1 – 0 | Francja |
29 sierpnia
RFN | 2 – 1 | Argentyna |
31 sierpnia
Argentyna | 0 – 0 | Uganda |
31 sierpnia
Pakistanu | 1 – 2 | RFN |
31 sierpnia
Hiszpania | 1 – 0 | Belgia |
31 sierpnia
Francja | 0 – 1 | Malezja |
1 września
Hiszpania | 3 – 2 | Francja |
1 września
RFN | 1 – 1 | Uganda |
1 września
Pakistan | 3 – 1 | Argentyna |
1 września
Belgia | 2 – 4 | Malezja |
3 września
RFN | 2 – 1 | Hiszpania |
3 września
Malezja | 0 – 3 | Pakistan |
3 września
Argentyna | 0 – 1 | Francja |
3 września
Belgia | 2 – 0 | Uganda |
4 września
Hiszpania | 2 – 2 | Uganda |
4 września
Belgia | 1 – 3 | Pakistan |
4 września
Francja | 0 – 4 | RFN |
4 września
Argentyna | 0 – 1 | Malezja |
Grupa B
edytujDrużyna | Pkt | Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Strzelone bramki | Stracone bramki |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Indie | 13 | 7 | 6 | 1 | 0 | 25 | 8 |
Holandia | 11 | 7 | 5 | 1 | 1 | 20 | 9 |
Wielka Brytania | 9 | 7 | 4 | 1 | 2 | 15 | 10 |
Australia | 8 | 7 | 3 | 2 | 2 | 18 | 8 |
Nowa Zelandia | 7 | 7 | 2 | 3 | 2 | 16 | 11 |
Polska | 6 | 7 | 2 | 2 | 3 | 12 | 12 |
Kenia | 3 | 7 | 1 | 1 | 5 | 8 | 17 |
Meksyk | 0 | 7 | 0 | 0 | 7 | 1 | 40 |
27 sierpnia
Holandia | 1 – 1 | Indie |
27 sierpnia
Wielka Brytania | 6 – 0 | Meksyk |
27 sierpnia
Australia | 0 – 0 | Nowa Zelandia |
27 sierpnia
Polska | 1 – 0 | Kenia |
28 sierpnia
Nowa Zelandia | 7 – 0 | Meksyk |
28 sierpnia
Indie | 5 – 0 | Wielka Brytania |
28 sierpnia
Holandia | 4 – 2 | Polska |
28 sierpnia
Australia | 3 – 1 | Kenia |
30 sierpnia
Holandia | 5 – 1 | Kenia |
30 sierpnia
Indie | 3 – 1 | Australia |
30 sierpnia
Polska | 3 – 0 | Meksyk |
30 sierpnia
Nowa Zelandia | 2 – 1 | Wielka Brytania |
31 sierpnia
Holandia | 2 – 0 | Nowa Zelandia |
31 sierpnia
Australia | 10 – 0 | Meksyk |
31 sierpnia
Kenia | 0 – 2 | Wielka Brytania |
31 sierpnia
Indie | 2 – 2 | Polska |
2 września
Holandia | 4 – 0 | Meksyk |
2 września
Nowa Zelandia | 3 – 3 | Polska |
2 września
Australia | 1 – 1 | Wielka Brytania |
2 września
Indie | 3 – 2 | Kenia |
3 września
Indie | 8 – 0 | Meksyk |
3 września
Nowa Zelandia | 2 – 2 | Kenia |
3 września
Wielka Brytania | 3 – 1 | Holandia |
3 września
Australia | 1 – 0 | Polska |
4 września
Holandia | 3 – 2 | Australia |
4 września
Kenia | 2 – 1 | Meksyk |
4 września
Indie | 3 – 2 | Nowa Zelandia |
4 września
Wielka Brytania | 2 – 1 | Polska |
Mecze o miejsca 5–8
edytuj7 września
Australia | 2 – 1 | Malezja |
7 września
Hiszpania | 0 – 2 | Wielka Brytania |
Mecz o 15. miejsce
edytuj7 września
Uganda | 4 – 1 | Meksyk |
Mecz o 13. miejsce
edytuj7 września
Kenia | 1 – 0 (dogr.) | Argentyna |
Mecz o 11. miejsce
edytuj8 września
Polska | 4 – 4 (dogr.) 3 – 0 (kar.) |
Francja |
Mecz o 9. miejsce
edytuj8 września
Nowa Zelandia | 2 – 1 | Belgia |
Mecz o 7. miejsce
edytuj9 września
Hiszpania | 2 – 1 | Malezja |
Mecz o 5. miejsce
edytuj9 września
Australia | 2 – 1 (dogr.) | Wielka Brytania |
Półfinały
edytuj8 września
RFN | 3 – 0 | Holandia |
8 września
Pakistan | 2 – 0 | Indie |
Mecz o 3. miejsce
edytuj10 września
Indie | 2 – 1 | Holandia |
Finał
edytuj10 września
RFN | 1 – 0 | Pakistan |
Zestawienie końcowe drużyn
edytujPoz. | Drużyna[3] |
---|---|
RFN | |
Pakistan | |
Indie | |
4 | Holandia |
5 | Australia |
6 | Wielka Brytania |
7 | Hiszpania |
8 | Malezja |
9 | Nowa Zelandia |
10 | Belgia |
11 | Polska |
12 | Francja |
13 | Kenia |
14 | Argentyna |
15 | Uganda |
16 | Meksyk |
Medaliści
edytujStrzelcy bramek
edytuj- 17 bramek
- 10 bramek
- 9 bramek
- 8 bramek
- 7 bramek
- 6 bramek
- 5 bramek
- 4 bramki
- James Mason
- Harmik Singh
- Kulwant Singh
- Murugesan Mahendran
- Jan Borren
- Munawwaruz Zaman
- Jorge Fábregas
- Kuldip Singh Bhogal
- 3 bramki
- Alfredo Quaquarini
- Ric Charlesworth
- Brian Glencross
- Charles Pous
- Michael Corby
- B. P. Govinda
- Michael Kindo
- Ashok Kumar
- Stefan Otulakowski
- Witold Ziaja
- Saeed Anwar
- 2 bramki
- Patrick Nilan
- Patrick Gillard
- Jean-François Gilles
- Guy Miserque
- Carl-Eric Vanderborght
- Patrick Burtschell
- Francis Coutou
- Terry Gregg
- Peter Marsh
- Rui Saldanha
- Davinder Singh Deegan
- Surjeet Singh Panesar
- Surjeet Singh Rihal
- Ramalingam Pathmarajah
- Sri Shanmuganathan
- Frans Spits
- Shahnaz Sheikh
- Włodzimierz Matuszyński
- Francisco Amat
- José Sallés
- Horst Dröse
- Werner Kaessmann
- Rainer Seifert
- 1 bramka
- Jorge Sabbione
- Greg Browning
- Donald Smart
- Philippe Collin
- Jean-Luc Darfeuille
- Georges Grain
- Eric Pitau
- Joe Ahmad
- Michael Crowe
- John French
- Christopher Langhorne
- M. P. Ganesh
- Tarlochan Singh Chana
- Brajinder Singh Daved
- Avtar Singh Sohal
- Francis Belavantheran
- Franco De Cruz
- Harnahal Singh Sewa
- José Miguel Huacuja
- José María Mascaro
- Nico Spits
- Jeroen Zweerts
- Jeff Archibald
- Mudassar Asghar
- Akhtarul Islam
- Muhammad Asad Malik
- Fazalur Rehman
- Stanisław Kaźmierczak
- Aleksander Wrona
- Józef Wybieralski
- José Alustiza
- Jaime Amat
- Juan Amat
- Paul Adiga
- Willie Lobo
- Ajit Singh Bhogal
- Jagdish Singh Kapoor
- Amarjit Singh Sandhu
- Rajinder Singh Sandhu
- Wolfgang Baumgart
- Carsten Keller
- Detlev Kittstein
- Ulrich Klaes
- Uli Vos
Skład reprezentacji Polski
edytuj- Jerzy Choroba (Siemianowiczanka)
- Aleksander Ciążyński (Sparta Gniezno)
- Bolesław Czaiński (Grunwald P-ań wych. Stella Gniezno)
- Jerzy Czajka (Warta P-ań)
- Henryk Grotowski (Grunwald P-ań wych. Stella Gniezno)
- Stanisław Iskrzyński (Grunwald Poznań)
- Zbigniew Juszczak (Grunwald P-ań)
- Stanisław Kasprzyk (Sparta Gniezno)
- Stanisław Kaźmierczak (Grunwald P-ań)
- Marek Kruś (Grunwald P-ań)
- Zbigniew Łój (Siemianowiczanka)
- Włodzimierz Matuszyński (Grunwald P-ań)
- Stefan Otulakowski (Warta P-ań)
- Ryszard Twardowski (Grunwald P-ań)
- Stefan Wegnerski (Grunwald P-ań, wych Stelli Gniezno)
- Aleksander Wrona (Śląsk Katowice)
- Józef Wybieralski (Warta Poznań)
- Witold Ziaja (Siemianowiczanka)
Ciekawostki i kontrowerjse
edytujZdobycie złotego medalu przez reprezentację RFN było pierwszym tytułem osiągniętym przez reprezentację z Europy od 1920 roku. W ostatnich dziesięciu minutach meczu o złoty medal sędziowie dwukrotnie przerywali grę, aby kibice z Pakistanu, którzy wbiegli na boisko, mogli zostać usunięci, a ich zawodnicy i oficjele wielokrotnie protestowali przed arbitrami. Po ostatnim gwizdku pakistańscy kibice i oficjele wtargnęli na boisko i zaatakowali zachodnioniemiecką policję i ochronę stadionu, po czym szturmowali stół sędziów turnieju, a następnie wylali wiadro wody na prezesa Międzynarodowej Federacji Hokeja (IHF) - Rene Franka, podczas gdy gracze z Pakistanu zdewastowali swoją szatnię[4].
Podczas ceremonii wręczenia medali pakistańscy hokeiści odmówili noszenia srebrnych medali oraz odwrócili się plecami gdy grano hymn RFN[5]. Jedenastu pakistańskich graczy zostało dożywotnio wykluczonych z reprezentacji narodowej, ale po wystosowaniu oficjalnych przeprosin zakaz został skrócony do dwóch lat - ośmiu z nich pojawiło się podczas igrzysk olimpijskich w 1976.
Przypisy
edytuj- ↑ sports-reference.com, Hockey at the 1972 München Summer Games, [dostęp: 2016-10-04].
- ↑ todor66.com, Men Field Hockey XX Olympic Games 1972 Munchen (FRG) – 27.08-10.09 Winner West Germany (1st), [dostęp: 2016-10-04].
- ↑ sports-reference.com, Hockey at the 1972 München Summer Games: Men's Hockey, [dostęp: 2016-10-04].
- ↑ Field Hockey 101: Olympic history, nbcolympics.com, [dostęp: 2021-07-20].
- ↑ Munich Olympic fiasco and Pakistan hockey, dawn.com, [dostęp: 2021-07-20].
Bibliografia
edytuj- Olympic Report Munich 1972 : Volume 3 The competitions, s. 400–417.. library.la84.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-06)]. (ang.), [dostęp: 2016-10-04].